Εκτελούνται από τους Βρετανούς Δυνάστες της μαρτυρικής Κύπρου, οι δύο πρώτοι νεομάρτυρες του Κυπριακού Ελληνισμού, αγωνιστές της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), ο 23χρονος Μιχαλάκης Καραολής και ο 22χρονος Ανδρέας Δημητρίου, για τη δράση τους για Αυτοδιάθεση και ΕΝΩΣΗ του νησιού με τη Μητέρα – Ελλάδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι Δημόσιος κατήγορος εκ μέρους του Βρετανικού Στέμματος στη δίκη του Μ. Καραολή ήταν ο Τουρκοκύπριος δικηγόρος Ραούφ Ντενκτάς, μετέπειτα ηγέτης της Τουρκοκυπριακής κοινότητος του νησιού και πρώτος «πρόεδρος» του ψευδοκράτους που δημιουργήθηκε στο κατεχόμενο από την Τουρκία μετά την εισβολή της του καλοκαιριού του 1974, βόρειο τμήμα της Κύπρου!
Η απόφαση για την εκτέλεση των δύο Ελληνοκυπρίων αγωνιστών, καθώς και η γενναία στάση τους απέναντι στους δήμιους τους, όπου πέθαναν «δι’ απαγχονισμού» τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο, προκάλεσαν παγκόσμια συγκίνηση, κατακραυγή και θύελλα αντιδράσεων εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών.
Το ίδιο μεγάλες ήταν και οι αντιδράσεις για την εκτέλεση των δύο νεομαρτύρων του Κυπριακού Ελληνισμού στην Ελλάδα.
Στις 9 Μαΐου 1956, δηλ. την παραμονή της εκτελέσεώς τους, σε όλη την Ελλάδα, θα γίνουν μεγάλα, μαχητικά συλλαλητήρια, πρωτοστατούντων των φοιτητών! Στην Αθήνα οι διαδηλώσεις κατά των Βρετανών αποικιοκρατών εξελίχθησαν σε σκληρότατες συγκρούσεις και οδομαχίες διαδηλωτών και Αστυνομίας, από τις οποίες θα χάσουν τη ζωή τους 4 άτομα και θα τραυματιστούν περισσότεροι από 250 διαδηλωτές. Δημοτικά συμβούλια πόλεων σε όλη την επικράτεια θα μετονομάσουν οδούς με τα ονόματα των δύο ηρώων.
Στη Φλώρινα, «Καραολή και Δημητρίου» θα μετονομαστεί η κεντρική πλατεία της πόλεως. Στην Αθήνα, σε μία ιδιοφυή κίνηση, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, μετονομάζει το τμήμα της Πλουτάρχου στο Κολωνάκι, που περνά ακριβώς μπροστά από την τότε είσοδο της Πρεσβείας του Ηνωμένου Βασιλείου (Πλουτάρχου 2) σε «οδό Καραολή και Δημητρίου», ενώ το υπόλοιπο τμήμα της Πλουτάρχου παρέμεινε…Πλουτάρχου. Επικουρικώς, τα τότε Ταχυδρομεία όσες επιστολές από Ελλάδα και εξωτερικό αποστέλλονταν στην Πρεσβεία στη διεύθυνση «Πλουτάρχου 2» επιστρέφονταν στους αποστολείς τους με την σφραγίδα «Διεύθυνσις Άγνωστος», με αποτέλεσμα η τότε Βρετανική Πρεσβεία να ανοίξει μία δεύτερη μικρότερη πόρτα σε άλλο δρόμο του τετραγώνου της Πρεσβείας για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί! Στη Θεσσαλονίκη η οδός με το όνομά του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού Λόϋντ Τζωρτζ και στον Πειραιά η οδός αφιερωμένη στο Βρετανό Ναύαρχο Μπίττυ. Εκατοντάδες ψηφίσματα ζητούσαν την ανάκληση των εκτελέσεων ενώ Βρετανικά παράσημα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μαζικά επιστρέφονταν από τους Έλληνες κατόχους τους.
Τελικώς, μετά τον απαγχονισμό των δύο Νεομαρτύρων, για την αποφυγή λαϊκών αντιδράσεων, οι Βρετανοί δεν επέτρεψαν στους συγγενείς των δύο νεκρών να παραλάβουν τα πτώματά τους και τους θάβουν στο χώρο των φυλακών Λευκωσίας , στα «Φυλακισμένα Μνήματα», όπου στη συνέχεια θα ταφούν, για τον ίδιο λόγο, άλλοι 11 μάρτυρες του Κυπριακού Ελληνισμού!