Στις 30 Απριλίου 1945, αυτοκτονεί αυτοπυροβοληθείς στο κεφάλι στα βάθη του καταφυγίου της Καγκελαρίας στο Βερολίνο, όπου μαίνονται οι οδομαχίες με τον Σοβιετικό Κόκκινο Στρατό, ο Γερμανός δικτάτορας και βασικός πρωτεργάτης της μεγαλύτερης αιματοχυσίας που γνώρισε ποτέ ο κόσμος Αδόλφος Χίτλερ, μαζί με την για σχεδόν 24 μόλις ώρες σύζυγό του Εύα Μπράουν.
Ο Χίτλερ γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1889, ήταν αυστριακής καταγωγής και ηγέτης του Εθνικοσοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας (NSDAP), αρχικώς νόμιμος πρωθυπουργός της Γερμανίας («Καγκελάριος»), αφού ανήλθε στην εξουσία κερδίζοντας της βουλευτικές εκλογές του 1933, και πολύ γρήγορα στη συνέχεια έγινε δικτάτορας του Γερμανικού Ράϊχ από το 1933 μέχρι και τις 30 Απριλίου 1945, που αυτοκτόνησε στην Καγκελαρία.
Στις 20 Απριλίου 1945, ο Χίτλερ και οι περί αυτόν που του είχαν απομείνει στην Καγκελαρία, γιόρτασε τα τελευταία του γενέθλια μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα και με τους Σοβιετικούς να απέχουν λίγα μόλις τετράγωνα από την Καγκελαρία στο κέντρο του Βερολίνου.
Στις 22 Απριλίου 1945 ο Χίτλερ έπαθε νευρική κατάρρευση, μόλις πληροφορήθηκε, κατά τη διάρκεια του καθημερινής ενημερώσεώς του από τους επιτελείς του στο υπόγειο καταφύγιο, κάτω από την Καγκελαρία στο Βερολίνο, ότι η επίθεση που είχε διατάξει για την άρση της πολιορκίας του Βερολίνου δεν είχε εκτελεστεί από τον Αρχηγό των Waffen SS, Στρατηγό Στάϊνερ, καθώς εκείνος τη θεώρησε ανεφάρμοστη λόγω του δυσμενέστατου συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος του και εξωπραγματική.
Τότε ο Χίτλερ για πρώτη φορά διατύπωσε την άποψη ότι όλα πλέον έχουν χαθεί, καθώς και ότι όλοι τον έχουν προδώσει, ακόμα και τα πιστά του Waffen SS. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να αποδεσμεύσει άμεσα ένα μέρος του προσωπικού του και, παρά τις έντονες και πιεστικές παρακλήσεις του έμπιστου ιδιαίτερου γραμματέα του Μάρτιν Μπόρμαν, του Στρατάρχη Κάϊτελ και του Αρχηγού της Luftwaffe Χέρμαν Γκαίρινγκ, να εγκαταλείψει το Βερολίνο αεροπορικώς με ένα μονοκινητήριο αεροσκάφος συνδέσμου Φίσλερ «Στορχ», που μπορούσε να προσγειωθεί και να απογειωθεί από τις λεωφόρους του Βερολίνου καθώς χρειαζόταν μόλις 120-130 μέτρων γι’ αυτό, και να κατευθυνθεί προς τη Βαυαρία και τον Μέλανα Δρυμό με τις απόκρημνες κορφές και τα πυκνά δάση του, για να συνεχίσει τον αγώνα.
Ο Χίτλερ είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του και αρνήθηκε κατηγορηματικώς να εγκαταλείψει το Βερολίνο, την ώρα που οι Γερμανοί στρατιώτες μάχονταςν με πείσμα υπερασπιζόμενοι μέχρι τέλος την πρωτεύουσα του πάλαι ποτέ πανίσχυρου Ράϊχ.
Επιπροσθέτως διέταξε τον επικεφαλής των υπασπιστών του Γιούλιους Σάουμπ, να κάψει όλα τα προσωπικά του στοιχεία και έγγραφα που βρίσκονταν στην Καγκελαρία και στο Καταφύγιο, καθώς και όσα βρίσκονταν στο Μόναχο.
Στις 29 Απριλίου 1945, μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα, ο Χίτλερ νυμφεύθηκε με πολιτικό γάμο που έγινε ενώπιον ελάχιστων μαρτύρων, τη σύντροφο της ζωής του για πολλά χρόνια Εύα Μπράουν, ενώ αμέσως μετά υπαγόρευσε στην προσωπική του γραμματέα τη διαθήκη του.
Στη συνέχεια έδωσε εντολή και όσοι από το προσωπικό της Καγκελαρίας ήθελαν παρέλαβαν φιαλίδια με υδροκυάνιο («πρωσσικό οξύ»), όμως ο Χίτλερ είχε έντονες αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά του και έτσι έδωσε εντολή να δοκιμαστεί αυτό στο πιστό και αγαπημένο του αλσατικό λυκόσκυλο, τη «Μπλόντι». Όταν αυτή η εντολή του εκτελέστηκε, τότε ο Χίτλερ πήγε για λίγη ώρα στο δωμάτιο με το νεκρό λυκόσκυλό του, το είδε, και έκανε μεταβολή και έφυγε με τελείως ανέκφραστο πρόσωπο!
Στις 30 Απριλίου 1945, περίπου στις 15:30, οι Χϊτλερ και Εύα Μπράουν αποσύρθηκαν στο ιδιαίτερο δωμάτιό του, οπότε και σύζυγό του Εύα Μπράουν αυτοκτόνησε πρώτη καταπίνοντας μία κάψουλα με υδροκυάνιο, ενώ αμέσως μετά ο Χίτλερ έβαλε ένα πιστόλι στο στόμα του και αυτοπυροβολήθηκε.
Μόλις ακούστηκε ο πυροβολισμός, άνοιξαν την πόρτα του δεωματίου ο Μάρτιν Μπόρμαν μαζί με τον πιστό οδηγό του Χίτλερ Έριχ Κέμπκα, τον προσωπικό του μπάτλερ Χάϊντς Λίγκε και τον Επιλοχία των SS Όττο Γκίνσε, συνεπικουρούμενοι από μερικούς στρατιώτες των SS της προσωπικής του φρουράς, και μετέφεραν τα δύο πτώματα έξω από το υπόγειο καταφύγιο της Καγκελαρίας, άνοιξαν έναν ευμεγέθη λάκκο όπου τα τοποθέτησαν, και στη συνέχεια τα περιέλουσαν με βενζίνη και τα έκαψαν, όπως ακριβώς είχαν διαταχθεί από τον ίδιο τον Χίτλερ, εξαιτίας του φόβου του ότι τα πτώματά τους θα εξευτελίζονταν από τους νικητές Συμμάχους.
Μετά την καύση τους, η τέφρα τοποθετήθηκε αργότερα έξω από το καταφύγιο, μέσα σε έναν κρατήρα από βόμβα. Παρόλες αυτές τις προσπάθειες να «εξαφανιστούν» τα πτώματα, μετά την κατάληψη της Καγκελαρίας από τους Σοβιετικούς, μετά από λίγες μέρες, ανευρέθησαν στο σημείο που υποδείχτηκε από τους συλληφθέντες Γερμανούς η κάτω γνάθος και μία οδοντική γέφυρα του Χίτλερ, καθώς και μία οδοντική γέφυρα της Εύας Μπράουν, που είχαν «διασωθεί» και δεν είχαν καεί. Τα διασωθέντα αυτά δείγματα του Χίτλερ και της Μπράουν, οι Σοβιετικοί τα έδειξαν στον προσωπικό οδοντίατρο του Χίτλερ, ο οποίος τα αναγνώρισε, από τα σχετικά ιατρικά αρχεία που τηρούσε!
Τα υπολείμματα αυτά, οι Σοβιετικοί τους έθαψαν μυστικά στο Μαγδεμβούργο της τότε Ανατολικής Γερμανίας, μαζί με τα πτώματα της οικογένειας Γκέμπελς, που είχε αυτοκτονήσει ομαδικά, ενώ τμήματα του κρανίου του Χίτλερ μαζί με το τμήμα που φαινόταν η οπή του βλήματος στο κρανίο, τα μετέφεραν κρυφά στη Μόσχα και τα τοποθέτησαν στο Αρχείο της KGB, από όπου αποκαλύφτηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως αρχειοθετημένο κανονικώς και καταστράφηκε!
Με τον τρόπο αυτό τέλειωσε, τουλάχιστον για το ευρωπαϊκό μέτωπο των επιχειρήσεων, ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος, που είχε ξεκινήσει ο Αδόλφος Χίτλερ με τις τρελές του ιδέες και ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε 55 εκατομμύρια ανθρώπους, από τους οποίους τα 20 εκατομμύρια ήταν Σοβιετικοί, ενώ συνέπειές του ήταν η διάλυση του γερμανικού κράτους, η καταστροφή μεγάλου τμήματος της Ευρώπης, η πολιτική, κοινωνική και οικονομική ηγεμονία της τότε Σοβιετικής Ενώσεως για περισσότερα από 40 χρόνια σε όλες τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, η διαίρεση της Γερμανίας σε δύο κράτη και της Ευρώπης σε δύο αντίθετα, εχθρικά μεταξύ τους στρατόπεδα, μέχρι το 1989-1990.