Ο ισλαμοφασιστικός εθνικισμός είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας για τον Ερντογάν. Στις καθοριστικές για την Τουρκία εκλογές της 14ης Μαΐου, η αδυναμία του γιαλαντζί σουλτάνου να δώσει λύσεις στη φτωχοποίηση του λαού της γειτονικής χώρας -την οποία, βέβαια, αυτός προκάλεσε- είναι εμφανής. Ο μόνος τρόπος για να διασωθεί πολιτικά είναι να ποντάρει στον φανατισμό των μαζών κατά της Ελλάδος, με ταυτόχρονη εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος.
Για τον λόγο αυτόν ο Τούρκος Πρόεδρος προτίμησε να πάει να προσευχηθεί την πρώτη ημέρα της μεγάλης εορτής των μουσουλμάνων, του Μπαϊραμιού, στην Αγία Σοφία και όχι για παράδειγμα στο τζαμί που βρίσκεται απέναντι από τη μεγάλη χριστιανική εκκλησία, το ξακουστό Μπλε Τζαμί, ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Ή, για παράδειγμα, προτίμησε να πάει στο Γενί Τζαμί, που βρίσκεται στο νότιο άκρο της γέφυρας του Γαλατά, επίσης ένα από τα αξιολογότερα μουσουλμανικά μνημεία της Πόλης.
Η επιλογή ήταν σκόπιμη και το μήνυμα που ήθελε να στείλει ο Ερντογάν, όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, ήταν απολύτως ξεκάθαρο και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση!
Μάλιστα, το μήνυμα αυτό είναι απολύτως συνυφασμένο με την επιστροφή της εθνικιστικής ρητορικής του ίδιου και των στενών συνεργατών του κατά της Ελλάδος με την -έξω από κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου- αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας σε νησιά του Αιγαίου, την προκλητική απαίτηση της αποστρατιωτικοποίησής τους, τις αναφορές στην τουρκική ονείρωξη της «Γαλάζιας Πατρίδας» και τις παράνομες θέσεις για τη δημιουργία δύο κρατών στην Κύπρο!
Από την άλλη πλευρά, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος δείχνει να προηγείται του Ερντογάν στις δημοσκοπήσεις, επενδύει περισσότερο στα θέματα της οικονομίας, αλλά είναι γνωστές οι θέσεις του για τα ελληνοτουρκικά.
Θεωρεί ότι υπάρχουν νησιά στο Αιγαίο που είναι υπό ελληνική κατοχή (sic), εκτοξεύει απειλές κατά της πατρίδας μας, λέγοντας ότι «όταν θα αναλάβουμε την κυβέρνηση εμείς, θα τους δείξουμε το τι θα συμβεί με τα όπλα που βρίσκονται σε εκείνα τα νησιά», υποστηρίζει το «casus belli» που οι κεμαλικές κυβερνήσεις διατύπωσαν το 1995, ενώ συχνά-πυκνά επικαλείται τον Ετζεβίτ λέγοντας στον Ερντογάν ότι «τα νησιά είναι υπό κατοχή. Ερντογάν, πήγαινε να τα πάρεις όπως ο Ετζεβίτ στην Κύπρο»!
Επειδή, όμως, η εθνικιστική αυτή πολιτική -στην οποία ο Κιλιτσντάρογλου πλειοδοτεί- αποδείχθηκε αδιέξοδη για τον Ερντογάν και δημιούργησε στην Τουρκία περισσότερα προβλήματα παρά της προσέφερε οφέλη, τελευταία ο ηγέτης της ενωμένης αντιπολίτευσης φροντίζει να δείχνει, τουλάχιστον προς το εξωτερικό, μια εικόνα περισσότερο ήπια και διαλλακτική σε σχέση με τον Τούρκο Πρόεδρο.
Ο αρμόδιος για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής του κόμματος των κεμαλιστών, Ουνάλ Τσεβικόζ, σε συνέντευξή του στην αγγλόφωνη έκδοση της ιστοσελίδας Middle East Eye, δήλωσε πως αν ο Κιλιτσντάρογλου κερδίσει τις προσεχείς εκλογές είναι έτοιμος να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θέματα «της οριοθέτησης των θαλασσών, των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου», χωρίς στην ατζέντα να συμπεριλαμβάνεται («προς το παρόν», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά) το ζήτημα της κυριαρχίας νησιών του Αιγαίου!
Κρατήστε αυτό το «προς το παρόν», γιατί δεν ειπώθηκε στη συνέντευξη ούτε τυχαία, αλλά ούτε και «εν τη ρύμη του λόγου».
Αλλά και για το Κυπριακό ο κεμαλιστής πολιτικός είχε να στείλει ένα μήνυμα: ο Κιλιτσντάρογλου δεν δείχνει να υιοθετεί την ύπαρξη δύο χωρών στη Μεγαλόνησο και αυτό που θα επιδιώξει είναι να φέρει κοντά τις δύο πλευρές που έχουν δημιουργηθεί στα κατεχόμενα, δηλαδή το επίσημο κατοχικό καθεστώς που έχει επιβάλει ο Ερντογάν και υποστηρίζει τα δύο ανεξάρτητα κράτη στο νησί και την «αντιπολίτευση», που θέλει ομοσπονδιακή λύση.
Και αφού κλείσει το ρήγμα στο εσωτερικό των κατεχομένων, θα επιδιώξει να αρχίσουν συνομιλίες με την Κυπριακή Δημοκρατία στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων στο Κραν Μοντανά το 2017.
Αλλά επειδή εκλογές δεν έχει μόνο η Τουρκία, αλλά έχουμε και εδώ, στην πατρίδα μας, εκτός από την επιχειρηματολογία που ακούμε μετ’ επιτάσεως για την υπόθεση Γεωργούλη, καλό θα ήταν να ακούσουμε και τα επιχειρήματα των κομμάτων για τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.
Γιατί φαίνεται ότι κάποιοι έχουν προσπαθήσει να βάλουν την υπόθεση της όποιας επίλυσης των διαφορών των δύο χωρών σε κάποιες «ράγες», σε προδιαγεγραμμένη, δηλαδή, πορεία!
Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μάθουμε, ΠΡΙΝ από τις εκλογές τι πιστεύουν τα κόμματα για τα εθνικά θέματα. Πώς βλέπουν την ελληνοτουρκική προσέγγιση και με ποιους όρους!
Και καλό θα ήταν, επίσης, το μήνυμα αυτό να ακουστεί από τους πολιτικούς αρχηγούς από τα ακριτικά μας νησιά, από το Αιγαίο, για να φτάσει καθαρό στην απέναντι πλευρά!
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Realnews