Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Διπλωματικού Υπαλλήλου στη Ρωσία, σήμερα 10 Φεβρουαρίου ο Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αντρέι Μάσλοβ μίλησε για όλα.
. Ο κ. Μάσλοβ μίλησε για σημαντικά θέματα της διπλωματίας, τις ρωσοελληνικές σχέσεις, τη Συμφωνία των Πρεσπών, την εισδοχή της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αλλά και την έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο, το ρωσικό ενδιαφέρον για τη διαδικασία αποκρατικοποιήσεων στην Ελλάδα και την προέκταση του Turkish Stream.
Ειδικότερα για το τελευταίο, ο κ. Μάσλοβ τόνισε μεταξύ πολλών άλλων ότι "η κατασκευή του Turkish Stream αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα που μπορεί να διασφαλίσει την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας και σταθερότητας στην Ευρώπη", τονίζοντας ότι "το 2018, οι ελληνικές προμήθειες ρωσικού αερίου αυξήθηκαν πάνω από 10%".
Για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο Ρώσος πρέσβης εξέφρασε την άποψη ότι "δεν μπορεί να ενισχύσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια στα Βαλκάνια", έκανε λόγο για "μια επιταχυνόμενη, πυρετώδη εισδοχή μιας μικρής βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ", επισημαίνοντας πως "οι δυο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία, βρήκαν ένα νέο όνομα. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τις δυο πλευρές".
"Είμαστε έτοιμοι να αναπτύξουμε αυτή τη σχέση", δήλωσε σχετικά με την ενίσχυση της στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας, υπογράμμισε τον μεγάλο αριθμό των ρώσων τουριστών στην Ελλάδα αλλά και των Ελλήνων που επισκέπτονται τη Ρωσία, ανέφερε πως "το συνολικό κεφάλαιο των επενδύσεων στην Ελλάδα υπερβαίνει το μισό δισεκατομμύριο ευρώ".
Απόσπασμα της συνέντευξης
Μιλώντας για το ΝΑΤΟ, πιστεύετε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, που συνεπάγεται την εισδοχή της πΓΔΜ στη Συμμαχία, συμβάλλει στην αύξηση της ασφάλειας στα Βαλκάνια όπως υπογραμμίζεται από πολλές πλευρές;
Αυτό που αναμφίβολα δεν μπορεί να ενισχύσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια στα Βαλκάνια είναι η ένταξη μιας ακόμη χώρας στο ΝΑΤΟ.
Ως προς τη Συμφωνία των Πρεσπών το ζήτημα του ονόματος ήταν ανοιχτό περισσότερο από το ένα τέταρτο του αιώνα. Αυτές τις ημέρες, όπως βλέπουμε, ολοκληρώνεται η διαδικασία έγκρισης του νέου ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Οι δυο πλευρές — η Ελλάδα και η ΠΓΔΜ — κατέληξαν σε συμφωνία, βρήκαν ένα νέο όνομα. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τις δυο πλευρές, φαίνεται σαν να μην υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η διαδικασία επισημοποίησης της συμφωνίας έγινε με σοβαρή παραβίαση του εσωτερικού δικαίου μιας από τις χώρες. Το δημοψήφισμα για το όνομα εκεί απέτυχε. Παρόλα αυτά, η διαδικασία επικύρωσης αγνόησε τη βούληση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της χώρας.
Η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ — και το ονοματολογικό βρίσκεται στην ατζέντα του Συμβουλίου Ασφαλείας από το 1993 — επισημαίνει το γεγονός ότι παραβιάστηκε η νομική καθαρότητα των διαδικασιών έγκρισης της συμφωνίας.
Και βεβαίως, όπως είπα, μια τόσο επιταχυνόμενη, πυρετώδης εισδοχή μιας βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας.
Θα μπορούσε ο επόμενος υποψήφιος «στόχος» να είναι η Σερβία;
Το γεγονός ότι οι χώρες της Δύσης έχουν έναν τέτοιο σκοπό είναι γνωστό σε όλους εδώ και πάρα πολύ καιρό, δεν το κρύβουν. Πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε επέκταση του ΝΑΤΟ αποτελεί σοβαρή παραβίαση της σταθερότητας. Ένας απλός λόγος: εάν μια χώρα γίνει μέλος της Συμμαχίας, η στρατιωτική υποδομή του μπλοκ μπορεί να εμφανιστεί στην επικράτειά της, πράγμα που σημαίνει ότι αναπόφευκτα θα λάβουμε και ορισμένα μέτρα, προκειμένου να διαφυλάξουμε τη δική μας ασφάλεια. Το ένα συνεπάγεται το άλλο. Με όλα αυτά, βήμα προς βήμα, υπονομεύεται η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή.
Μπορεί η Συμφωνία των Πρεσπών, με τη σημερινή της μορφή, να ικανοποιήσει τις δύο πλευρές;
Πρόκειται για τα εσωτερικά των δυο χωρών, δεν θέλουμε να παρέμβουμε ή να δώσουμε συμβουλές σε αυτές τις πτυχές της συμφωνίας. Οι δύο χώρες διαπραγματεύτηκαν, κατέληξαν στη συγκεκριμένη συμφωνία, συμφώνησαν για ένα όνομα. Καλή ή κακή, αυτή είναι — δεν εναπόκειται σε εμάς να το κρίνουμε αυτό. Αλλά ο τρόπος, με τον οποίο επιτεύχθηκε η συμφωνία και πώς υπαγορεύτηκαν όλα αυτά — και υπαγορεύτηκαν από την επιθυμία να μπει γρήγορα μια χώρα στο ΝΑΤΟ, όπως αποφασίστηκε στην Ουάσινγκτον, αυτό είναι που προκαλεί ανησυχία, διότι υπονομεύει τη σταθερότητα στα Βαλκάνια.
Πιστεύετε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο διαμεσολαβητή στην επίλυση του Κυπριακού;
Η ρωσική θέση στο Κυπριακό διατυπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70, στην αρχή της διένεξης στην Κύπρο, και δεν άλλαξε. Είμαστε υπέρ της δημιουργίας ενός ενιαίου, αδιαίρετου, εδαφικά ακεραίου κράτους με μια διεθνή προσωπικότητα, μια κυριαρχία με βάση το δικοινοτικό, διζωνικό μοντέλο. Αυτά είναι που υποδηλώνουν μια ομοσπονδιακή δομή της Κύπρου.
Πριν από δύο χρόνια, όπως γνωρίζετε, όλες οι πλευρές συμφώνησαν να διοργανώσουν μια διεθνή διάσκεψη για το θέμα αυτό, η οποία έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2017 στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας. Παραμονές αυτής της διάσκεψης, οι αντιπροσωπείες επέλεξαν τη συμμετοχή πέντε πλευρών: των δύο κοινοτήτων και των τριών χωρών — εγγυητριών: της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Η διάσκεψη κατέληξε σε πλήρη αποτυχία. Έκτοτε, οι διακοινοτικές διαπραγματεύσεις δεν έχουν επαναληφθεί και ο στόχος τους είναι να επιλυθούν πρώτα τα εσωτερικά ζητήματα του προβλήματος και μετέπειτα η διεθνής διάσκεψη θα απασχοληθεί με τα εξωτερικά ζητήματα, δηλαδή τα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Η διαδικασία έχει «παγώσει», το πότε θα γίνει επανέναρξη των συνομιλιών είναι άγνωστο και δεν γίνεται λόγος για μια νέα διεθνή διάσκεψη.
Το ερώτημα σχετικά με τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, διότι οι ίδιες οι κοινότητες επέλεξαν συμμετοχή πέντε πλευρών και αυτό είναι το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Είδαμε τα αποτελέσματα στο Κραν Μοντανά. Τι θα γίνει στη συνέχεια εξαρτάται από τις ίδιες τις πλευρές. Οι κοινότητες γνωρίζουν το Κυπριακό καλύτερα απ' όποιονδήποτε. Ως εκ τούτου, δεν χρειάζονται συμβούλους, ούτε συμβουλές έξωθεν, ούτε τεχνητά χρονοδιαγράμματα.