Έφτασαν σήμερα στο εμπορικό τμήμα του λιμανιού του Κερατσινίου, μεταφερόμενα επί ειδικού πλοίου-φορέα για τις διαδικασίες του εκτελωνισμού, τα δύο πρώτα, από τα τέσσερα συνολικώς που θα αποκτηθούν, περιπολικά σκάφη κλάσεως “Island”, τα οποία αύριο θα ρυμουλκηθούν μέχρι το γειτονικό Ναύσταθμο Σαλαμίνοςγια να βαφούν με τα ελληνικά χρώματα και να «επανενεργοποιηθούν»!
Όπως είναι γνωστό η απόκτηση των τεσσάρων συνολικώς σκαφών, ηλικίας 28-35 ετών από την (πανίσχυρη) Ακτοφυλακή των ΗΠΑ έγινε δωρεάν(σκάφη ως έχουν κατασκευαστικά, με τον ηλεκτρολο/μηχανολογικό τους και ηλεκτρονικό εξοπλισμό) αλλά η Ελλάδα πλήρωσε ένα, ας το ονομάσουμε «συμβολικό», κόστος της τάξεως των 39 εκατ.ευρώ, που αφορά το κόστος μεταφοράς τους από το Μπαχρέϊν, όπου περιπολούσαν για χρόνια στην περιοχή του Κόλπου, στο Ναύσταθμο Σαλαμίνος, όσο το δυνατόν περισσότερα ανταλλακτικά, τοποθέτηση επιπλέον οπλισμού κλπ.Ενδεικτικώς να σημειωθεί ότι από τα 39 εκατ.ευρώ τα 12 είναι το κόστος των μεταφορικών.
Ως γνωστόν τα τέσσερα περιπολικά κλάσεως “Island”, ναυπηγήθηκαν την περίοδο 1985-1992, είναι δηλαδή σκάφη 28-35 ετών, και πρόκειται να αντικαταστήσουν έξι περιπολικά σκάφη τύπου “Nasty”, κλάσεως «Ανδρομέδα» και “Esterel”, κλάσεως «Δίοπος Αντωνίου», που είναι σκάφη ηλικίας 50 – 55 ετών!Επομένως, τυπικώς, το Π.Ν. θα αποκτήσει «νέα» περιπολικά σκάφη ηλικίας 30 ετών κατά μέσο όρο, που θα αντικαταστήσουν ακόμα και ξύλινα σκάφη ηλικίας 50-55 ετών!
Συνολικώς, ναυπηγήθηκαν 49 περιπολικά κλάσεως “Island”, εκτοπίσματος 168 τόνων, μήκους 34 μέτρων, πλάτους, 6,4 μέτρων και βυθίσματος 2,2 μέτρων. Το προωστήριο σκεύος του κάθε σκάφους αποτελείται από δύο πετρελαιοκινητήρες, που του επιτρέπουν να αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 29,5 κόμβων, ενώ η εμβέλειά τους είναι περίπου 5.000 χιλιόμετρα, ενώ μπορούν να παραμείνουν στη θάλασσα για πέντε συνεχόμενες μέρες χωρίς την ανάγκη ανεφοδιασμού. Τα σκάφη είναι εφοδιασμένα με φουσκωτή λέμβο, ενώ το πλήρωμά του αποτελείται από 16 άτομα, με εξοπλισμό (στην Αμερικανική Ακτοφυλακή) να αποτελείται από ένα πυροβόλο Mk.38 των 25 χιλιοστών και δύο πολυβόλα των M2 των 12,7 χιλιοστών.
Το Π.Ν.έχει ανάγκη τέτοιων μικρών σκαφών, που θα επιχειρούν σε διαφορετικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, εκτελώντας περιπολίες πέριξ αυτών σε συγκεκριμένους τομείς και σε συνεργασία με τα σκάφη του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής (ΛΣ-ΕΛΑΚΤ), ώστε να υπάρχει πάντα «εν πλω» η Ελληνική Σημαία! Παράλληλα (και ταυτόχρονα) με την προαναφερθείσα αποστολή, που είναι και η κύρια των σκαφών αυτών, σε τέτοια μικρά σκάφη κάνουν το πρώτο «κυβερνητικό» τους στο βαθμό του Ανθυποπλοιάρχου ή Υποπλοιάρχου οι νέοι Μάχιμοι αξιωματικοί του Π.Ν., αποκτώντας πολυτιμότατες εμπειρίες ώστε στη συνέχεια, ως Πλωτάρχες, να «προαχθούν» σε κυβερνήτες πυραυλακάτων ή κανονιοφόρων και φυσικά ως αντιπλοίαρχοι σε φρεγάτες.
Επομένως, δεν γεννάται θέμα για τη χρησιμότητα σκαφών τέτοιου μεγέθους για τον Ελληνικό Στόλο.
Το κατά τη γνώμη μας μοναδικό ερώτημα που μπορεί να τεθεί είναι άλλο.
Γιατί η Ελλάδα να προχωρήσει στην απόκτηση (με τους όρους που προαναφέρθηκαν) 4 παλαιών περιπολικών ηλικίας 28-35 ετών, προς αντικατάσταση παλαιότερων ηλικίας 50-55 ετών και να μην εξαγγείλει ένα πρόγραμμα ναυπηγήσεως 4-6 περιπολικών των προδιαγραφών που αναφέρθηκαν στα ελληνικά ναυπηγεία, για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών τόσο του Π.Ν., όσο και του ΛΣ-ΕΛΑΚΤ;
Με τον τρόπο αυτό και οι δύο αυτοί φορείς θα ενισχύονταν κατακόρυφα με ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ σκάφη, θα δινόταν δουλειά στα ελληνικά ναυπηγεία σε μία ιδιαιτέρως κρίσιμη χρονική περίοδο και θα έτρωγαν ψωμί έλληνες εργαζόμενοι, ενώ δεν θα υπήρχε και πρόβλημα με ανταλλακτικά κ.λπ, ενώ σε δεύτερο χρόνοθα μπορούσε να δοθεί και μία δεύτερη παραγγελία ως ενεργοποίηση «δικαιώματος προαιρέσεως» της αρχικής συμβάσεως. Με τον τρόπο αυτό δηλαδή θα υπήρχε ένας τύπος περιπολικού για Π.Ν. και ΛΣ-ΕΛΑΚΤ, εγχωρίου κατασκευής, αλλά με διαφορετικό εξοπλισμό για την κάλυψη των επιχειρησιακών απαιτήσεων αμφοτέρων.
Αντ’ αυτών όμως τώρα παίρνουμε, ό,τι μας δίνουν, δηλαδή σκάφη 28-35 ετών, αντί για ολοκαίνουργια, μη εγχώριας κατασκευής, τύποις δωρεάν, πληρώνοντας όμως 39 εκατ.ευρώ «για λοιπές υπηρεσίες», αλλά «άμεσα παραδοτέα».
Τι από τα δύο είναι το πιο συμφέρον;
Βραχυπρόθεσμα αυτό που γίνεται. Μακροπρόθεσμα, αυτό που είπαμε (και δεν γίνεται). Όπως άλλωστε κανένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός στην Ελλάδα!