Η απόφαση της Αθήνας να προχωρήσει σε παραγγελία πυραύλων AGM-114R2 Hellfire, αξίας περίπου 64 εκατ. δολαρίων, δεν αποτελεί μια τεχνική κίνηση ρουτίνας. Εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πλέγμα ενίσχυσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο αλλάζει σταδιακά την ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με το Sigmalive, η παραγγελία αφορά νέο απόθεμα πυραύλων για τα επιθετικά ελικόπτερα AH-64 Apache, ενώ παράλληλα προχωρά ο σχεδιασμός για ενίσχυση του στόλου με ελικόπτερα AH-64D Longbow και UH-60 Black Hawk. Πρόκειται για ένα πακέτο που θωρακίζει την Ελλάδα σε έναν από τους πιο κρίσιμους τομείς του σύγχρονου πεδίου μάχης: την ταχεία, ακριβή και θανατηφόρα κρούση.
Τι σημαίνει στρατιωτικά η παραγγελία Hellfire
Ο Hellfire είναι ο πιο διαδεδομένος αντιαρματικός πύραυλος στον δυτικό κόσμο, σχεδιασμένος να εξουδετερώνει τεθωρακισμένους στόχους, οχυρωμένες θέσεις και εχθρικές μονάδες με υψηλή ακρίβεια.
Τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά της έκδοσης AGM-114R2 που αποκτά η Ελλάδα:
-Εμβέλεια: περίπου 8 χιλιόμετρα.
-Καθοδήγηση: λέιζερ υψηλής ακρίβειας.
-Ρόλος: καταστροφή αρμάτων μάχης, μηχανοκίνητων δυνάμεων, εγκαταστάσεων και ταχυκίνητων απειλών.
-Πλεονέκτημα: δυνατότητα πλήγματος ακόμη και σε περιοχές δύσκολης πρόσβασης, με ελάχιστα περιθώρια αστοχίας.
Σε συνδυασμό με τους ισραηλινούς Spike NLOS (βεληνεκές έως 32 χλμ.), οι ελληνικές δυνάμεις αποκτούν μια εντυπωσιακή κλίμακα «βαθέων βολών», η οποία επιτρέπει πλήγματα πολύ πριν ο αντίπαλος πλησιάσει νησιωτικές ή ευάλωτες περιοχές.
Γιατί ανησυχεί η Άγκυρα
Τα τουρκικά μέσα αναγνωρίζουν ήδη ότι η προμήθεια Hellfire δημιουργεί «νέο πονοκέφαλο» για την Άγκυρα, καθώς ενισχύει:
-Την ελληνική δυνατότητα ταχείας αντίδρασης σε περίπτωση στρατιωτικής πρόκλησης.
-Τη δυνατότητα προσβολής τεθωρακισμένων και αποβατικών δυνάμεων, κάτι που αφορά άμεσα τα τουρκικά σχέδια στο Αιγαίο.
-Την ενίσχυση των ελληνικών Apache, που παραμένουν ένα από τα πιο ισχυρά μέσα επιθετικής αεροπορικής ισχύος στην περιοχή.
Η Τουρκία, την ίδια στιγμή, επιδιώκει να προωθήσει τα δικά της ATAK-2 και να παράγει εγχώρια κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα διατηρεί σημαντικό τεχνολογικό προβάδισμα μέσω του αμερικανικού οπλοστασίου, των F-35 που αναμένονται και της αναβαθμισμένης συνεργασίας με το Ισραήλ.
Το ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο και γιατί συμφέρει την Ελλάδα
Η παραγγελία Hellfire δεν είναι μια απομονωμένη κίνηση. Εντάσσεται:
-Στη νέα φάση ελληνοαμερικανικής αμυντικής σύμπλευσης, που περιλαμβάνει F-35, Black Hawk και προηγμένα συστήματα επιτήρησης.
-Στη συνεργασία Ελλάδας–Ισραήλ, η οποία αφορά πλέον και πυραυλικά συστήματα ακριβείας, αλλά και την αντιπυραυλική «Ασπίδα του Αχιλλέα».
-Στην ανάγκη ενίσχυσης της ελληνικής αποτροπής απέναντι σε μια Τουρκία που εξοπλίζεται διαρκώς, εμπλέκεται σε πολλαπλά μέτωπα και επιχειρεί να μεταφέρει κρίσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Η Αθήνα επιδιώκει να καταστήσει σαφές ότι, παρά τη ρητορική περί «ήρεμων υδάτων», η αποτροπή δεν είναι στατική έννοια. Χτίζεται καθημερινά με συγκεκριμένα εργαλεία ισχύος — και οι Hellfire αποτελούν ένα από αυτά.
Το μήνυμα προς τους συμμάχους και προς την Άγκυρα
Η Ελλάδα ενισχύει την άμυνα της όχι για να κλιμακώσει, αλλά για να αποτρέψει.
Όμως η αποτροπή απαιτεί αξιοπιστία — και οι Hellfire, οι Spike και τα νέα ελικόπτερα συμβάλλουν σε αυτήν ακριβώς την αξιοπιστία.
Την ίδια ώρα, η Άγκυρα καλείται να αντιληφθεί ότι:
-Η στρατιωτική ισορροπία στο Αιγαίο μεταβάλλεται υπέρ της Ελλάδας.
-Η Αθήνα δεν πρόκειται να δεχθεί τετελεσμένα, και
-Η αποτροπή δεν είναι διαπραγματεύσιμη όσο η Τουρκία επιμένει σε αναθεωρητική πολιτική.
Η Ελλάδα επενδύει σε ισχύ όχι για να στείλει μηνύματα εντυπώσεων, αλλά για να υπενθυμίσει ότι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι πεδίο τουρκικών αναθεωρητικών πειραματισμών. Με τους Hellfire, τους Spike και τα νέα εναέρια μέσα, η Αθήνα οικοδομεί ένα αποτρεπτικό περιβάλλον που καθιστά κάθε επιθετικό σχεδιασμό της Άγκυρας στρατηγικά ασύμφορο και επιχειρησιακά επικίνδυνο.
Η Τουρκία μπορεί να επιδιώκει να μεταφέρει την πίεση προς δυσμάς, όμως η Ελλάδα διαμορφώνει πλέον μια πραγματικότητα όπου η παραβίαση της κυριαρχίας ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της θα έχει άμεσο, ακριβό και μη αναστρέψιμο κόστος. Σε μια περίοδο που η Άγκυρα προσπαθεί να επανακάμψει ως περιφερειακός παίκτης, η Αθήνα δείχνει ότι η ισορροπία ισχύος στην περιοχή δεν θα καθοριστεί από μονολόγους, αλλά από την αποφασιστικότητα και την επιχειρησιακή ετοιμότητα εκείνου που είναι πραγματικά έτοιμος να την υπερασπιστεί.