Δεν ξεπέρασε πολύ το αρχικό κόστος, αλλά ούτε και το χρονοδιάγραμμα. Χρειάστηκε να εργαστούν 2400 άνθρωποι κάθε ειδικότητας. Σήμερα το τούνελ του Αγίου Γοτθάρδου εγκαινιάζεται παρουσία ανώτατων Ευρωπαίων αξιωματούχων.
Μεταξύ των προσκεκλημένων είναι η γερμανίδα καγκελάριος, ο γάλλος πρόεδρος, ο ιταλός πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Αυστρίας. Μαζί θα περπατήσουν μερικά από τα 57 χιλιόμετρα του τούνελ που ενώνει σιδηροδρομικά το καντόνι Ούρι με το καντόνι Τεσίν.
Σε αυτό το τούνελ θα περπατήσουν σήμερα επίσημοι από πολλές χώρες
Όλοι αναρωτιούνται πώς ήταν δυνατόν μετά από 17 χρόνια, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί, να ολοκληρωθεί ένα γιγαντιαίο έργο μέσα από τον ορεινό όγκο των ελβετικών Άλπεων χωρίς να εκτιναχθεί το κόστος.
Μια αξιοθαύμαστη επίδοση, δηλώνει στη DW, ο Μπεντ Φλάιβμπγεργκ, καθηγητής της έδρας διαχείρισης μεγάλων έργων στο Said Business School του Πανεπιστήμιου της Οξφόρδης.
«Η αναμενόμενη μη τήρηση του χρονοδιαγράμματος σε αντίστοιχα έργα φτάνει το 23%, αλλά στο συγκριμένο είναι λιγότερη, πρόκειται για επίτευγμα».
Το ίδιο ισχύει και για το κόστος. Αρχικά είχαν προβλφθεί 10,9 δις ευρώ. Αλλά παρά το ό,τι η απόσταση των τούνελ και η διάρκεια του έργου ήταν μεγαλύτερη από τα αρχικά σχέδια, η απόκλιση δεν ξεπέρασε το 34%, κάτι που είναι ο μέσος όρος σε έργα ανάλογου διαμετρήματος.
Ο Φλάιβμπγεργκ έχει γνώση των λεγομένων του. Διαθέτει μια τράπεζα δεδομένων με πάνω από 6.000 μεγάλα σχέδια, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων σε 100 χώρες του κόσμου και γνωρίζει ότι σε ποσοστό 90%, τόσο το χρονοδιάγραμμα όσο και ο προϋπολογισμός κόστους δεν τηρούνται.
Σύμπραξη τριών χωρών
Σε ό,τι αφορά το κόστος, για να εγκριθεί ένα μεγάλο έργο θα πρέπει τα δεδομένα να είναι ελκυστικά.
Ο Μπεντ Φλάιβμπγεργκ γνωρίζει πώς επιτυγχάνεται αυτό: «Υποτιμάς το κόστος για να φαίνεται φτηνότερο, υποτιμάς το χρόνο για να φαίνεται ότι θα τελειώσει ταχύτερα, υπερτιμάς τα έσοδα και το όφελος για να φαίνεται το έργο πιο κερδοφόρο».
Όλα αυτά θα παίξουν δευτερεύοντα ρόλο σήμερα. Σημασία έχει η παρουσία υψηλών αξιωματούχων ενός ευρωπαϊκού εγχειρήματος που θα μεταφέρει από τις οδικές στις σιδηροδρομικές αρτηρίες τμήμα των εμπορικών μεταφορών από το λιμάνι του ολλανδικού Ρότερνταμ στο λιμάνι της ιταλικής Γένουας. Το κόστος και η διάρκεια μεταφοράς των προϊόντων θα μειωθούν σημαντικά. Μια στρατηγική, τεχνολογική και κατασκευαστική σύμπραξη τριών χωρών που μπορεί ήδη να χαρακτηριστεί ως το έργο του αιώνα.
Πηγή: