Ο Αλί Αμπάς έχασε του γονείς του και τα δύο του χέρια από έκρηξη λιγο μετά την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ. Ηταν μόλις 12 ετών. Σήμερα ζει στην Βρετανία, έχει προααρμοστεί στη ζωή του και δεν δείχνει καμιά αυτολύπηση, απλώς στενοχώρια για ό,τι συνέβη στη χώρα του. "Στους Βρετανούς είπαν ψέματα...τώρα η πατρίδα μου έχει καταστραφεί", δηλώνει σε συνέντευξή του στην Daily Mail.
Ο Αλί Αμπάς δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτά που πέρασε εξαιτίας της εισβολής στο Ιράκ το 2003. Εχασε του δύο γονείς του, τα χέρια του και υπέφερε από φοβερά εγκαύματα σε όλο του το σώμα. Ηταν δώδεκα χρόνων και τα δεινά του έγιναν σύμβολο των τρομακτικών συνεπειών του πολέμου, για όλους εκείνους που ο στρατός χαρακτηρίζει "παράπλευρες απώλειες".
Σήμερα που δόθηκε στη δημοσιότητα, μετά τόσα χρόνια, το πόρισμα της επιτροπής Σίλκοτ, ο 25χρονος χωρίς να νοιώθει μίσος ή έχθρα λέει: Το πόρισμα δεν θα αλλάξει τίποτε για το Ιράκ ή για μένα. Αφορά το παρελθόν. Εγώ πρέπει να κοιτάξω το μέλλον, να βρω μια δουλειά, έχω πολύ ενέργεια μέσα μου, αλλά μου λείπει η αυτοπεποίθηση γιατί δεν έχω χέρια".
"Η ζωή μου άλλαξε τελείως με την εισβολή στο Ιράκ. Δεν ξέρω αν αισθάνομαι πικρία, απλώς μεγάλη λύπη γιατί η ζωή που γνώριζα τελείωσε για μένα εκείνο το βράδυ. Η μητέρα μου με άβαζε να κοιμηθώ. Σκοτώθηκε, το ίδιο και ο πατέρας μου. Τα χέρια μου τοποθετήθηκαν στους τάφους τους...
Θέλει να μάθει από το πόρισμα Σίλκοτ περισσότερα για τους ισχυρισμούς περί όπλων μαζικής καταστροφής. "Οι λόγοι της εισβολής ήταν οικονομικοί. Δεν υπήρχαν όπλα. Στους Βρετανούς είπαν ψέματα. Τώρα η κατάσταση είναι χειρότερη. Υπάρχουν όπλα στους δρόμους. Δεν υπάρχει αστυνομία, ούτε νόμοι. Εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώνονται μέσα σε λίγες ημέρες. Οι κηδείες έχουν γίνει κάτι καθημερινό".
"Η χώρα μου καταστράφηκε. Ο Σαντάμ ήταν ένα τύραννος, ένας δικτάτορας. Ο Σαντάμ ήταν κακός, αλλά τώρα έχουν δημιουργηθεί τόσοι πολλοί Σαντάμ...".
Ο Αλί με IQ 140 εντάχθηκε στη νέα του ζωή, αγάπησε την βρετανική κουλτούρα χωρίς να ξεχάσει τις ρίζες του. Λατρεύει τα "fish and chips", αλλά το κεμπάπ που έτρωγε από μικρός. Δεν χάνει αγώνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά προσεύχεται κάθε βράδυ. Εχει δύο διαβατήρια: Ιρακινό και Βρετανικό. Ομολογεί πως τα προσθετικά μέλη δεν τον βόλεψαν και έμαθε να χρησιμοποιεί τα πόδια του.
"Μια συγγνώμη από τον Μπους ή τον Μπλερ θα ήταν κάτι καλό, αλλά δεν θα έφερνε πίσω τους γονείς μου ή τα χέρια μου. Πρέπει να επικεντρωθώ στο μέλλον", καταλήγει.