Εκατοντάδες μαχητές της συριακής αντιπολίτευσης, η οποία πρόσκειται στο δίκτυο συμμάχων της Τουρκίας, εκτιμάται ότι συμμετέχουν στην εν εξελίξει σύρραξη μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας -δύο χώρες που ερίζουν για την κυριότητα της περιοχής Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Μάλιστα, σύμφωνα με συριακές πηγές τις οποίες επικαλείται η «Wall Street Journal», εκατοντάδες ακόμη Σύριοι ετοιμάζονται να συμμετάσχουν το επόμενο διάστημα στο εμπόλεμο μέτωπο.
Η Τουρκία από την πρώτη στιγμή έχει εκφράσει την στήριξή της στο Αζερμπαϊτζάν, οι κάτοικοι του οποίου είναι κατά κύριο λόγο μουσουλμάνοι και ομιλούν την τουρκική γλώσσα. Στο πλαίσιο αυτό, τη Δευτέρα, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Τούρκο ομόλογό του, Χουλουσί Ακάρ, ενώ την Τρίτη η Μόσχα προειδοποίησε εναντίον της πιθανής «μεταφοράς τρομοκρατών-μαχητών» από τη Μέση Ανατολή στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Τουρκική πηγή, πάντως, απορρίπτει τους ισχυρισμούς περί εμπλοκής της Άγκυρας στη μάχη του Καυκάσου. «Αυτοί οι ισχυρισμοί, οι οποίοι αποσκοπούν στην απόσπαση της προσοχής από την 30ετή αρμενική κατοχή επί της εδαφικής ενότητας του Αζερμπαϊτζάν, δεν είναι αληθείς». Τις παραπάνω καταγγελίες έχει διαψεύσει και το Μπακού, το οποίο έχει αρνηθεί τη χρήση ξένων μαχητών.
Υπενθυμίζεται ότι Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία ερίζουν για την περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ο συγκεκριμένος θύλακας, αν και κατοικείται και ελέγχεται από τους Αρμένιους, διεθνώς αναγνωρίζεται ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.
Το περασμένο Σάββατο, η Ρωσία προσπάθησε να προωθήσει μια προσωρινή εκεχειρία στην περιοχή. Ωστόσο, η απόπειρα αυτή στέφθηκε από αποτυχία, με τις δύο εμπόλεμες πλευρές να ανταλλάζουν εκατέρωθεν κατηγορίες.
Στο μεταξύ, η εμπλοκή μαχητών της συριακής αντιπολίτευσης έχει καταγγελθεί από τα μέσα Σεπτεμβρίου, με τις πληροφορίες να κάνουν λόγο για σταδιακή μετάβαση των Σύρων ανά ομάδες των 100 ατόμων. Πάντως, ανώνυμες πηγές διευκρινίζουν ότι αρκετοί εξ αυτών έχουν ήδη επιστρέψει στη Συρία, λόγω της βιαιότητας της ένοπλης διαμάχης.
Η Τουρκία φέρεται να είχε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν Σύρους μαχητές, στο πλαίσιο της εξωτερικής της πολιτικής, αποστέλλοντας έως και 5.000 άτομα στη Λιβύη, προς υποστήριξη της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA), η οποία αντιμάχεται τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA).
Η συμμαχία Άγκυρας – συριακής αντιπολίτευσης χρονολογείται από τις απαρχές του συριακού εμφυλίου, όταν η Τουρκία ενθάρρυνε την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ.