Χωρίς απτό αποτέλεσμα συνεχίζεται στον χώρο της Κεντροαριστεράς η αναζήτηση του προσώπου που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη και να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία. Μέχρι στιγμής, εκεί όπου φαίνεται να υπάρχει σύγκλιση είναι στη διαρκή παραγωγή σεναρίων, παρά στη διαμόρφωση πειστικής εναλλακτικής πρότασης.
Το επικρατέστερο αφήγημα θέλει τη Νέα Δημοκρατία να αδυνατεί να ανακτήσει τα ποσοστά του 2023 λόγω δημοσκοπικής φθοράς. Πρόκειται για το μοναδικό σενάριο που, σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές, διατηρεί στοιχειώδη συνοχή στον χώρο και αποτρέπει φυγόκεντρες τάσεις ή ακόμα και πρόωρη αποσύνθεση ενόψει των επόμενων εκλογών.
Καθώς το 2025 πλησιάζει στο τέλος του, στο πολιτικό παρασκήνιο κυκλοφορούν έντονα σενάρια για την ίδρυση νέων κομμάτων από τον Αλέξη Τσίπρα και τη Μαρία Καρυστιανού. Την ίδια ώρα, η επόμενη ημέρα για ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά παραμένει θολή, ενώ στο ΠΑΣΟΚ η εσωτερική ανησυχία κορυφώνεται, με τις απειλές από νέες πολιτικές κινήσεις να περιορίζουν τα περιθώρια αισιοδοξίας.
Παρά τις ζυμώσεις, το πολιτικό σκηνικό παραμένει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητο από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024. Η Ν.Δ. εμφανίζει φθορά αλλά διατηρεί σαφές προβάδισμα, ενώ το ΠΑΣΟΚ, αν και δεύτερο στις μετρήσεις, δεν δείχνει ικανό να πραγματοποιήσει το άλμα που θα το καταστήσει πραγματικά απειλητικό. Ελληνική Λύση και Πλεύση Ελευθερίας κινούνται σε διψήφια ποσοστά, χωρίς όμως να ξεπερνούν τον ρόλο του ρυθμιστή, ενώ ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά συνεχίζουν την καθοδική τους πορεία. Στο ίδιο πλαίσιο, τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και η Μαρία Καρυστιανού φιλοδοξούν να αναδειχθούν σε καταλύτες αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών.
Στο ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης εκτιμά ότι οι ενδεχόμενες απώλειες από ένα κόμμα Τσίπρα ή Καρυστιανού θα είναι περιορισμένες, ωστόσο στο εσωτερικό του κόμματος δεν συμμερίζονται όλοι αυτή την εκτίμηση. Πολλά στελέχη προεξοφλούν σκληρή σύγκρουση για τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις, παρά τη ρητορική περί πολιτικής αλλαγής μόνο με το ΠΑΣΟΚ πρώτο.
Το επερχόμενο συνέδριο του Μαρτίου αναμένεται να οξύνει τις αντιθέσεις, με το δίλημμα συνεργασιών ή αυτόνομης πορείας να κυριαρχεί. Οι χαμηλές επιδόσεις στα αστικά κέντρα και οι περιορισμένες κινήσεις διεύρυνσης δεν επιτρέπουν υψηλές προσδοκίες.
Την ίδια στιγμή, οι μετρήσεις δείχνουν ότι ένα πιθανό κόμμα της Μαρίας Καρυστιανού θα μπορούσε να συγκεντρώσει ευρύτερη απήχηση από ένα κόμμα Τσίπρα. Η ίδια επιχειρεί να διευρύνει το προφίλ της, αποφεύγοντας τη μονοθεματική παρουσία και εντείνοντας την κριτική της προς την κυβέρνηση, ενώ οι συνεργάτες της αναζητούν γέφυρες με τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, όπου καταγράφονται εσωτερικές επιφυλάξεις.
Συνολικά, τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι τα κόμματα και τα πρόσωπα της Κεντροαριστεράς απευθύνονται σε ένα ετερόκλητο, αλλά περιορισμένο κοινό, χωρίς να καταφέρνουν ουσιαστική διεύρυνση. Κανείς δεν έχει μέχρι στιγμής πείσει ότι μπορεί να υπερισχύσει στα κρίσιμα πεδία της καθημερινότητας, της ακρίβειας και των μεταρρυθμίσεων, ακόμη και αξιοποιώντας ανοιχτές πληγές για την κυβέρνηση, όπως η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Από την πλευρά του, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να επανακάμψει, ακολουθώντας τον σχεδιασμό των συμβούλων του και προετοιμάζοντας νέο πολιτικό φορέα. Για να έχει απήχηση, καλείται αφενός να αποτινάξει το βάρος της περιόδου 2015-2019 και αφετέρου να επενδύσει στο κενό αντιπολίτευσης που, όπως υποστηρίζει, κυριαρχεί σήμερα. Ένα στοίχημα υψηλού ρίσκου, σε έναν χώρο που παραμένει κατακερματισμένος και χωρίς ξεκάθαρο ηγετικό πρόσωπο.