Με την έγκριση του σχεδίου πολιτικής απόφασης ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της διήμερης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το σχέδιο απόφασης ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των παρόντων στη συνεδρίαση με δύο λευκά.
Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης ρήξης είναι πλέον γεγονός στον ΣΥΡΙΖΑ. Στη σύντομη δευτερολογία του ο Στέφανος Κασσελάκης, κάλεσε τα στελέχη της «Ομπρέλας» που αποχώρησαν, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και την Πέτη Πέρκα, αλλά και το Στέλιο Κούλογλου, να παραδώσουν τις βουλευτικές έδρες που πήραν στην πλάτη, όπως είπε, του ΣΥΡΙΖΑ. Η Πέτη Πέρκα μιλώντας στο newsit.gr σημείωσε πως δεν προτίθεται να παραδώσει την έδρα της, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν πρόκειται να την παραδώσει.
Η «Ομπρέλα» επισημοποιεί το διαζύγιο με δριμύτατη επίθεση στον πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη, τον οποίο κατηγόρησε για πρακτικές τραμπισμού και διωγμό ιστορικών στελεχών της παράταξης. Το κείμενο υπογράφουν 46 μέλη της μεταξύ των οποίων 2 βουλευτές (Πέρκα και Τσακαλώτος), οι 3 που είχαν παραπεμφθεί στην Επιτροπή Δεοντολογίας, οι κ. Βίτσας, Σκουρλέτης Φίλης αλλά και οι Βούτσης, Δρίτσας, Ξανθός μεταξύ άλλων. Με υστερόγραφο στο τέλος του κειμένου τα 46 μέλη της «Ομπρέλας» αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο νέου φορέα: «Προς όσες και όσους ελπίζουν και επιδιώκουν εδώ και χρόνια το τέλος της Αριστεράς: δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα μαζί της. Η πρακτική του τραμπισμού, εφαρμόζεται για πρώτη φορά στα χρονικά, ιδιαίτερα σε ένα κόμμα που έχει καθιερώσει τον πλουραλισμό, την ελευθερία της διαφορετικής άποψης, την ίδια τη δημοκρατία», επισημαίνεται.
Η ομάδα της Έφης Αχτσιόγλου, καταλογίζει στον πρόεδρο ευτελισμό της πολιτικής και της δημοκρατίας και συνειδητό αδιέξοδο με τη κατασκευή εσωτερικού εθχρού. «Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη χθες στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν βαθιά προσβλητική και διχαστική», αναφέρουν και προσθέτουν ότι η ευθύνη για τις εξελίξεις βαραίνει τον ίδιο και την ηγετική ομάδα.
Μισό βήμα πίσω από Κασσελάκη: Οι πειθαρχικές κυρώσεις επιβάλλονται από την Επιτροπή Δεοντολογίας
Κλείνοντας τις εργασίες της κεντρικής επιτροπής, ο Στέφανος Κασσελάκης επέλεξε να γεφυρώσει το χάσμα που φαινόταν τις τελευταίες ώρες ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί με σημείο έντονης τριβής το ζήτημα του δημοψηφίσματος για τις διαγραφές. Ξεκαθάρισε ότι με τις αποχωρήσεις δεν υπάρχουν πλέον διαγραφές «άρα κανένας λόγος δημοψηφίσματος».
Δεύτερον, ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι θα υπάρχει διατύπωση στο κείμενο ότι τα άτομα που εκτοξεύουν τέτοιες συμβουλές δεν μπορούν να φέρουν την ιδιότητα του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ, με επισήμανση ότι οι πειθαρχικές κυρώσεις επιβάλλονται από την Επιτροπή Δεοντολογίας. Ήταν σαφής αναφορά στα 6 στελέχη (Γεροβασίλη, Φλαμπουράρης, Θεοχαρόπουλος, Ζαχαριάδης, Ξενογιαννακοπούλου, Ραγκούσης), που ζητούσαν να ξεκαθαρίζεται στο κείμενο της απόφασης ότι δεν θα υπάρχουν δημοψηφίσματα για διαγραφές.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αναφέρθηκε και στην αποχώρηση των μελών της «Ομπρέλας» ζητώντας από τα παριστάμενα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής τα οποία ήταν όλα στην προεδρική πλευρά να μην χειροκροτήσουν για αυτό που έχει συμβεί. «Δεν μπορούμε να προσβάλλουμε όσους βάσεις σαν τις ελπίδες τους σε αυτούς τους ανθρώπους», είπε.
Αφού κάλεσε τους δύο βουλευτές που υπέγραψαν το κείμενο αποχώρησης της «Ομπρέλας» (Τσακαλώτος, Πέρκα) να σεβαστούν τον κώδικα δεοντολογίας που έχουν υπογράψει, όπως είπε, και να επιστρέψουν την έδρα στο κόμμα όπως έχουν δεσμευτεί πολιτικά και ηθικά.
«Σήμερα αρχίζει η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ» είπε επίσης, και κάλεσε τα στελέχη να αναλάβουν την ευθύνη τους και να δηλώσουν «το παρών» για την επόμενη μέρα του κόμματος που έχει αρχίσει.
Δεκτές οι τροπολογίες από τα 6 κορυφαία στελέχη
Δεκτές έγιναν από την Κεντρική Επιτροπή οι 2 τροπολογίες που κατέθεσαν έξι κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Γεροβασίλη, Ξενογιαννακοπούλου Ζαχαριάδης, Θεοχαρόπουλος, Ραγκούσης, Φλαμπουράρης).
Οι τροπολογίες αφορούν:
1) Δημοψηφίσματα για θέματα
πειθαρχικών κυρώσεων, για τα οποία υπάρχουν ρητές προβλέψεις και όργανα
στο καταστατικό, δεν μπορούν να πραγματοποιούνται.
2) Δεν μπορεί να
γίνονται αποδεκτές εμπρηστικές δημόσιες δηλώσεις από θεσμικούς
εκπροσώπους του κόμματος, που αντί να ρίχνουν τους τόνους και να
προωθούν την ενότητα, αναπαράγουν και εντείνουν την εσωστρέφεια που
πλήττουν την εικόνα του κόμματος.
Αποχώρησε ο Στέφανος Τζουμάκας
Με επιστολή 9 σελίδων ο Στέφανος Τζουμάκας αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύοντας σφοδρά πυρά κατά του Στέφανου Κασσελάκη.
«Στα μέρη μου λένε ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ακέφαλο σώμα, δεν έχει ηγεσία. Μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα πηγαίνει συνέχεια από πολιτική ήττα σε πολιτική ήττα και μέχρι τις ευρωεκλογές θα έχει κλείσει ο πολιτικός του κύκλους, για να μην πω νωρίτερα…
Δεν κάνει ο άνθρωπος. Διότι μας πήγε σε μία πολιτική ήττα και θα μας πάει και σε μία δεύτερη, ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του», δήλωσε.
Δ. Τεμπονέρας: Παραμένουμε στο κόμμα, αλλά δε δίνουμε λευκή επιταγή
Κοινή δήλωση του Διονύση Τεμπονέρα με τρία άλλα στελέχη ανέφερε: «Δεν είναι τώρα η ώρα για « δημοψηφίσματα» διαγραφών και διευθετήσεων, για ρυθμίσεις υποστηρικτικές σε ανασφάλειες προσώπων. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή ούτε σε μονοπρόσωπα όργανα ούτε σε συσπειρώσεις χωρίς ιδεολογικό πολιτικό βάθος .
Δεν αποχωρούν οι 6+6 – Οξύνουν τη στάση τους
«Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη χθες στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν βαθιά προσβλητική και διχαστική» αναφέρουν και ακολούθως εξηγούν: «Αντί, μετά το απαράδεκτο διάγγελμα της Παρασκευής, να ανακαλέσει ή έστω να επιχειρήσει να ρίξει τους τόνους και να επιδιώξει, όπως οφείλει εκ της θέσης του, τη συζήτηση και την ενότητα, ο Στέφανος Κασσελάκης επιδόθηκε σε ένα μακρύ κατάλογο επιθέσεων και προσβλητικών αναφορών: από το “άρρωστο” κόμμα του διαγγέλματος της Παρασκευής, περάσαμε στην “κομματίλα”, το “πουμαρό”, την “πέμπτη φάλαγγα”. Η κατηγορία των υπονομευτών, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και κατά τη διαδικασία της προεδρικής εκλογής, όχι απλώς δεν καταδικάστηκε, όπως θα ήταν αναγκαίο για τη συλλογική λειτουργία, αλλά αναβαθμίστηκε».
Υποστηρίζουν ότι «πρόκειται για μια αδιανόητη επίθεση στην ιστορική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και των ανθρώπων του, που δείχνει εκτός των άλλων και πλήρη άγνοια του κόμματος την προεδρία του οποίου ανέλαβε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ακόμα χειρότερα, ο Στέφανος Κασσελάκης δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει αντιδραστικά σχήματα από τη φαρέτρα της alt right και του εγχώριου “αντι-ΣΥΡΙΖΑ” μετώπου: τα κόμματα είναι άρρωστοι οργανισμοί, η αριστερά είναι το άθροισμα των ελίτ και των αποσπασμένων από την πραγματικότητα, ο Ηγέτης είναι ο μόνος που μπορεί να ακούσει τον λαό. Κι αυτό ενώ απευθυνόταν σε ανθρώπους πολλάκις εκλεγμένους από τους συμπολίτες μας σε πολλά επίπεδα. Την ίδια στιγμή από την ομιλία του απουσίαζε, με τρόπο που εξέπληξε ακόμα και εκείνους που τον υποστηρίζουν, κάθε αναφορά στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής μας και στα συγκεκριμένα βήματα για τη μάχη ενάντια στην ηγεμονία της Δεξιάς στη χώρα μας. Έτσι, η “πατριωτική αριστερά” δεν μπόρεσε να πει ούτε μια λέξη για τους βομβαρδισμούς στη Γάζα, ο Πρόεδρος που επαγγέλλεται την “κυβερνώσα αριστερά” δεν μπόρεσε να πει κάτι συγκεκριμένο για την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια και τον αντιθεσμικό κατήφορο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Επιδόθηκε σε έναν κατάλογο συνθημάτων, την ίδια ώρα που εξαπέλυε κατηγορίες περί “φλυαρίας” σε ανθρώπους που έχουν ασκήσει και παράξει εφαρμοσμένη πολιτική».
Συνεχίζοντας εξηγούν την αποχώρησή τους από τη χθεσινή συνεδρίαση: «Το πλαίσιο που διαμόρφωσε το διάγγελμα και η εισήγηση του Στ. Κασσελάκη δεν άφησε περιθώρια για μια συζήτηση επί της ουσίας. Αποφασίσαμε, ύστερα από επίμονες προσπάθειες για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας, να αποχωρήσουμε από τη συνεδρίαση όταν έγινε σαφές ότι ο πρόεδρος δεν επιθυμούσε την ψηφοφορία και απόφαση του σώματος για την πρωτοφανή και αντικαταστατική πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη διαγραφή τεσσάρων στελεχών. Η δημοκρατία που διαρκώς επαγγέλλεται ο Στ. Κασσελάκης δεν έδωσε το δικαίωμα στα 300 εκλεγμένα από τη βάση του κόμματος να ψηφίσουν αν του αναγνωρίζουν το δικαίωμα να παραβιάζει το καταστατικό και τις θεσμικές διαδικασίες. Δεν είναι ένα τεχνικό ή διαδικαστικό ζήτημα. Είναι πολιτικό και ταυτόχρονα υπαρξιακό ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αφού για την αριστερά και για κάθε προοδευτικό άνθρωπο, ο σεβασμός σε δημοκρατικά δικαιώματα είναι θεμελιώδες στοιχείο ταυτότητας. Το “δημοψήφισμα” καταργεί το κόμμα, την επιτροπή δεοντολογίας, την Κεντρική Επιτροπή. Παραβιάζει το καταστατικό, παρακάμπτει το αρμόδιο όργανο και προκαλεί έναν ακραίο διχασμό. Θα το επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά: το δικαίωμα του μέλους και οι πειθαρχικές ποινές δεν είναι υπόθεση διχαστικών “δημοψηφισμάτων”. Το κόμμα έχει κανόνες. Όπως έχει και πολιτικό πρόγραμμα. Σε αυτό το κόμμα εξελέγη πρόεδρος ο Στέφανος Κασσελάκης. Όχι σε κενό.
Η ευθύνη για τις εξελίξεις αυτές βαραίνει τον ίδιο και την ηγετική ομάδα. Ο Στέφανος Κασσελάκης επέλεξε συνειδητά αντί για το δρόμο της σύνθεσης, το δρόμο της κατασκευής του “εσωτερικού εχθρού”. Είναι μια αδιέξοδη επιλογή που ευτελίζει την Πολιτική, τη Δημοκρατία και την Αριστερά.
Από την πλευρά μας, καταθέσαμε χτες στην Κεντρική Επιτροπή ένα κείμενο πολιτικής απόφασης. Για να είναι το κόμμα μας ένα κόμμα που θα μιλά για κοινωνική δικαιοσύνη-κλιματική δικαιοσύνη-σύγχρονη δημοκρατία. Που θα ξέρει ποιους θέλει να εκπροσωπεί και με ποιους θέλει να συγκρουστεί. Που θα διεκδικεί στην πράξη την ευθύνη να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το κόμμα των οραματικών στόχων που θα μπορεί να συγκινεί και να κινητοποιεί. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος, ο δρόμος που κατά τη γνώμη μας πρέπει να ακολουθήσει μια Αριστερά που θέλει να παραμείνει τέτοια και ταυτόχρονα να κερδίζει νίκες προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας».
46 οι υπογραφές στο κείμενο – διαζύγιο της «Ομπρέλας»
Με νεότερη ανακοίνωση το κείμενο αποχώρησης των στελεχών που εντάσσονται στην «Ομπρέλα» το υπογράφουν 46 μέλη και όχι 45 όπως είχε ανακοινωθεί αρχικά.
Στα μέλη που υπογράφουν την επιστολή αποχώρησης να προστεθεί και το όνομα της Έλενας Γερούκη.
Το κείμενο της αποχώρησης:
«Το κείμενο αυτό δεν ήταν εύκολο να γραφτεί. Δεν προέκυψε χωρίς συλλογισμό, χωρίς βαθιά σκέψη, πόνο και αγωνία για το σήμερα και το αύριο της Αριστεράς. Άλλωστε, οι περισσότερες και οι περισσότεροι από εμάς είχαμε πάρει ενεργά μέρος, μαζί με πολλές και πολλούς άλλους, στην δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Και όλα αυτά τα χρόνια παλέψαμε με πάθος για την κοινή υπόθεση. Με στιγμές που μας έκαναν να νιώσουμε υπερηφάνεια, όπως αυτή της συμφωνίας των Πρεσπών, της κάλυψης από το ΕΣΥ 2,5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων, της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, της αποκατάστασης των συλλογικών συμβάσεων, της αύξησης του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του επονείδιστου υποκατώτατου για τους νέους, της δραστικής μείωσης της ανεργίας, των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αλλά και παλαιότερα με τη συμμετοχή μας στα κοινωνικά κινήματα, στις πορείες για τον Γρηγορόπουλο, στις πλατείες, στο Κοινωνικό Φόρουμ, στο εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα, στον αγώνα για την υπεράσπιση του άρθρου 16, σε τόσα άλλα….
Δεν ξεχνάμε τίποτα απ’ όλα αυτά. Τα κρατάμε ως παρακαταθήκη για το μέλλον.
Δεν ξεχνάμε και τις δύσκολες στιγμές. Τις στιγμές που νιώσαμε άβολα, δύσκολα, μειοψηφικά, αλλά συνεχίσαμε το ταξίδι. Δεν ξεχνάμε και τις δικές μας ευθύνες. Τις στιγμές που ολιγωρήσαμε ή που δεν καταφέραμε να σταματήσουμε αυτό που βλέπαμε να έρχεται, κυρίως τη βίαιη μετάλλαξη του κόμματός μας, τον αρχηγισμό, τη σταδιακή απομάκρυνσή του από τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, τη διάχυσή του σε ένα θολό και άνευρο πολυσυλλεκτισμό.
Ήρθε όμως η στιγμή της απάντησης σε ένα κρίσιμο ερώτημα, που εκ των πραγμάτων έχει τεθεί.
Χωράνε οι ιδέες της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς μέσα στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, έστω και αν αυτές δεν είναι πλειοψηφικές; Η απάντηση δυστυχώς είναι αρνητική. Και δεν είμαστε εμείς, που δώσαμε την απάντηση.
Η νέα ηγεσία -και δεν αναφερόμαστε μόνο στον νέο πρόεδρο- φρόντισε με το καλημέρα να περιγράψει το νέο κόμμα έναντι του “παλαιού”. Μόλις χθες ο Στ. Κασσελάκης χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ “άρρωστο κόμμα” και προανήγγειλε το ανήκουστο, βοναπαρτικό και ασφαλώς βαθιά αντιδημοκρατικό: τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την “απομπομπή”, όπως είπε, των τεσσάρων στελεχών του κόμματος. Θα λέγαμε ότι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η πρακτική του τραμπισμού, που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στα χρονικά, ιδιαίτερα σε ένα κόμμα που έχει καθιερώσει τον πλουραλισμό, την ελευθερία της διαφορετικής άποψης, την ίδια τη δημοκρατία. Μια τέτοια πρακτική διωγμού ιστορικών στελεχών του χώρου μας, στην ουσία σημαίνει διωγμό και διαγραφή της ίδιας της αριστεράς από τον νέο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, που φοβόμαστε ότι ουδεμία σχέση έχει πλέον με τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως τον ζήσαμε.
Η ομιλία του στην ΚΕ ήταν μνημείο αλαζονείας, αυταρχικής και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Ως “αδιαμεσολάβητος” κατήργησε επί της ουσίας τα όργανα, ακόμα και την Επιτροπή Δεοντολογίας, ενώ αρνήθηκε πεισματικά την ψηφοφορία για το θέμα, που ο ίδιος προκλητικά και αντικαταστικά έθεσε.
Ως απόλυτος “ηγεμόνας”, σε ένα κόμμα που απαξιώνεται καθημερινά, εκστόμισε κατηγορίες, που όμοιές της, ίσως και ποτέ, δεν είχαν διατυπωθεί. Είναι δυστυχώς, η νέα αυταρχική “κουλτούρα” που βάζει τη σφραγίδα της σε ένα κόμμα, το οποίο με ιλιγγιώδη ταχύτητα μετατοπίζεται από την Αριστερά, στο γνωστό, ενδεχομένως και άγνωστο για την ιστορία του τόπου, χώρο της συντηρητικής μεταπολιτικής.
Τα μηνύματα όμως ήταν πολλά. Ήταν η ομιλία του Στ. Κασσελάκη στον ΣΕΒ, που αναφέρθηκε στην ανάγκη συνεργασίας του κεφαλαίου με την εργασία, αναφορά που στην ουσία έβαλε τη σφραγίδα της βίαιης στροφής σε δεξιά και νεοφιλελεύθερα μονοπάτια και οδηγεί σε ρήξη με τον κόσμο της εργασίας. Ήταν το φως που… κέρδισε το σκοτάδι. Η ανατριχιαστικά «ουδέτερη» ανακοίνωση για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η πλήρης απουσία της ηγετικής ομάδας από τις κινητοποιήσεις για την Γάζα. Η “συγγνώμη” της Θεοδώρας Τζάκρη για όσα η αριστερά έπραξε το 2011 – 2015. Η αντικατάσταση της ριζοσπαστικής με την… πατριωτική Αριστερά. Η αυταρχική άνωθεν εντολή διαγραφής τεσσάρων ιστορικών στελεχών, ανάμεσά τους δύο πρώην γραμματείς του κόμματος. Το αρχηγικό και δεσποτικό διάταγμα «όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου, θα είναι εκτός ψηφοδελτίων». Το τοξικό κλίμα, ο νεοαυριανισμός και ο δεξιόστροφος λαϊκισμός, οι κραυγές και ο φανατισμός, το μίσος για το 3% και την ιστορική πορεία της Αριστεράς, που έβαλαν τη σφραγίδα τους στη δημόσια συζήτηση. Ήταν η αδιαμεσολάβητη σχέση του «αρχηγού» με το λαό και η επί της ουσίας κατάργηση των Οργανώσεων Μελών. Η αντικατάσταση της πολιτικής με την επικοινωνία και τον τακτικισμό. Ήταν και είναι η διαρκής αποδόμηση της αριστερής, οικολογικής και ριζοσπαστικής ταυτότητας του κόμματος στο όνομα της στροφής προς το κέντρο.
Η νέα ηγεσία του κόμματος, υποσχέθηκε με ένα πρωτόγονο τρόπο να τα αλλάξει όλα. Η υπόσχεση αυτή συνοδεύτηκε, όμως, με την παλιά συνταγή της ήττας. Και ενώ με αυταρχισμό ξηλώνει χωρίς διαδικασίες πρόσωπα, ακόμα και αυτά της διεύρυνσης, κρατάει ως κόρη οφθαλμού τη διαρκή και βίαιη μετάλλαξη, αυτή ακριβώς που οδήγησε σε διαρκείς ήττες και σε απώλεια πολιτικής και κοινωνικής επιρροής. Δείγμα γραφής οι δημοσκοπικές έρευνες, οι οποίες φέρνουν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σε απόσταση αναπνοής από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, με συνεχείς διαρροές προς άλλες δυνάμεις, κυρίως της αριστεράς και της αποχής. Η μετατόπιση και ο συνωστισμός, εντέλει, στο κέντρο και στον λαϊκίστικο συντηρητισμό, σκορπά απογοήτευση στον κόσμο της Αριστεράς, που βλέπει ένα ιστορικό εγχείρημα να υπονομεύεται και να γκρεμίζεται εκ των έσω. Κάπως έτσι, το στοίχημα της Νέας Δημοκρατίας να “τελειώνουμε με την Αριστερά” βρήκε πρόσφορο έδαφος εντός των τειχών, από μια ομάδα που καθημερινά παίρνει διαζύγιο με τις αρχές και τις αξίες της και “εμπνέεται”, στην καλύτερη περίπτωση, από το μοντέλο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ!
Επειδή εμείς αισθανόμαστε την ιστορική ευθύνη. Επειδή επιμένουμε αριστερά και το όραμά μας είναι ο σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία, δεν μπορούμε πλέον να νομιμοποιούμε με την παρουσία μας το έγκλημα που έχει γίνει σε βάρος ενός μοναδικού στην Ευρώπη ιδεολογικού και πολιτικού εγχειρήματος.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να προστατεύσουμε από τον περαιτέρω διασυρμό του, τον πολιτικό χώρο που έχουμε υπηρετήσει τόσα χρόνια.
Εμείς μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, δηλώνουμε ότι αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Παραμένουμε στις επάλξεις και στην υπόθεση της ανανεωτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς. Επιλέγουμε να υπηρετήσουμε τη δυνατότητα υπεράσπισης μιας νέας νικηφόρας προοπτικής της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είναι θέμα συνείδησης και ευθύνης. Για μια Αριστερά σύγχρονη, μέρος της ευρωπαϊκής και διεθνούς αριστεράς και σε αλληλεπίδραση με αυτήν. Για μια Αριστερά με κριτική σκέψη, βαθιά δημοκρατική, νεανική, οικολογική, φεμινιστική, κινηματική, αντιρατσιστική. Για μια Αριστερά σταθερά στο πλευρό του κόσμου της εργασίας και των φτωχών.
ΥΓ: Προς όσες και όσους ελπίζουν και επιδιώκουν εδώ και χρόνια το τέλος της Αριστεράς: “Δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα μαζί της”».
Πηγή: ΕΡΤ, ΑΠΕ - ΜΠΕ