Μια ταινία για τη μνήμη, τη δόξα και την ταυτότητα του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή της Τουρκίας, του Έλληνα Λεφτέρη Κιουτσουκαντωνιάδη, θα κάνει πρεμιέρα στο Netflix στις 14 Νοεμβρίου, για να τιμήσει τον θρυλικό «Ordinaryus» του τουρκικού ποδοσφαίρου.
Η ζωή του Λευτέρη Κιουτσουκαντωνιάδη, του σημαντικότερου —όπως θεωρείται— ποδοσφαιριστή στην ιστορία του τουρκικού ποδοσφαίρου, μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη μέσα από την ταινία «Lefter: An Ordinaryus Story».
Το Netflix ανακοίνωσε πως η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στην πλατφόρμα στις 14 Νοεμβρίου 2025, σηματοδοτώντας μια στιγμή αναστοχασμού για τη θέση του Λεφτέρ, όπως τον φώναζαν οι Τούρκοι από τα γήπεδα, στη συλλογική μνήμη της Τουρκίας.
Η δημιουργική ομάδα
Η σκηνοθεσία είναι του Τζαν Ιλκάι και το σενάριο της Αϊσέ Ιλκέρ Τουρκούτ. Το Λευτέρη υποδύεται ο Ερντέμ Καϊναρτζά, ενώ συμπρωταγωνιστούν οι Ασλιχάν Μαλμπόρα και Ντενίζ Ισίν, ενώ στους δεύτερους ρόλους εμφανίζονται σημαντικά ονόματα του τουρκικού κινηματογράφου, όπως ο Χαλίτ Εργκέντς (‘Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής’) και η Ασλιχάν Γκιουρμπίζ.
Ο Ερντέμ Καϊναρτζά, που ενσαρκώνει τον Λευτέρη, προσπαθεί να αποδώσει τη σιωπηλή αξιοπρέπεια και το πάθος ενός ανθρώπου που υπήρξε γέφυρα δύο αντίπαλων κόσμων.
Ο «Ordinaryus» της Φενέρμπαχτσέ
Γεννημένος το 1924 στην Κωνσταντινούπολη, ο Λευτέρης Αντωνιάδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, αλλά οι Τούρκοι του πρόσθεσαν και το επίθετο «Κιουτσούκ», ποιυ σημαίνει ‘μικρός’ λόγω του ύψους του, υπήρξε ένας από τους πιο χαρισματικούς ποδοσφαιριστές της Τουρκίας. Με τη φανέλα της Φενέρμπαχτσε, στην οποία αγωνίστηκε για περισσότερο από μια δεκαετία, σκόραρε πάνω από 400 γκολ, κερδίζοντας το παρατσούκλι «Ordinaryus» — τίτλο τιμής που αποδίδεται σε κορυφαίους πανεπιστημιακούς, μεταφορικά όμως αποδόθηκε και σε εκείνον, γιατί τον θεωρούσαν «καθηγητή» του ποδοσφαίρου.
Το πλήθος τον λάτρευε, τραγουδώντας στα γήπεδα: «Δώσε στο Λευτέρη, να το γράψει στο τεφτέρι». Ήταν το σύμβολο μιας εποχής όπου το ταλέντο μπορούσε να ξεπεράσει την καταγωγή και την πολιτική.
Η κληρονομιά του Έλληνα της Πόλης
Το όνομά του συμπεριλήφθηκε στον ύμνο της Φενέρμπαχτσέ, και η μνήμη του παραμένει ζωντανή στους φιλάθλους που τον θεωρούν ακόμη εθνικό σύμβολο. Ο Λευτέρης Κιουτσουκαντωνιάδης έφυγε από τη ζωή το 2012, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά που ενώνει δύο λαούς μέσα από τη γλώσσα του ποδοσφαίρου.
Η ταινία του Netflix έρχεται να θυμίσει πως, ενίοτε, οι θρύλοι δεν χρειάζονται εθνικότητα — μόνο μπάλα, ψυχή και πάθος.
Πηγή: sigmalive.com