Παρουσία του Υπουργού Εθνικής Αμύνης, Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΣ, Στρατηγού ε.α.Αλκιβιάδη Στεφανή, ως εκπροσώπου της Ελληνικής κυβερνήσεως και του Προέδρου του ΠΑΣΟκ – ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, πραγματοποιήθηκαν στη μαρτυρική κωμόπολη του Διστόμου, οι εκδηλώσεις μνήμης για την 79η επέτειο της σφαγής των κατοίκων της πόλεως από τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στις 10 Ιουνίου 1944.
Ο ΥΕΘΑ, και οι άλλοι επίσημοι, παρακολούθησαν τη Δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, και ακολούθως παρέστησαν στην επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των δολοφονηθέντων αθώων κατοίκων της πόλεως και κατέθεσαν στεφάνι στο Μνημείο.
Σε λιτή δήλωσή του, ο κ. Στεφανής επισημαίνει: ««Η σημερινή ημέρα δεν είναι μια απλή εκδήλωση μνήμης. Είναι μια ημέρα που εκπέμπει ένα σαφές μήνυμα προς όσους προάγουν το φόβο και τον αναθεωρητισμό. Στη ροή της Ιστορίας των Ελλήνων, η δίψα για Ελευθερία ήταν, είναι και παραμένει το ισχυρότερο όπλο έναντι σε κάθε τυραννία και επιβουλή».
Θυμίζουμε ότι στις 10 Ιουνίου 1944, λίγους μόλις μήνες πριν από την οριστική αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής της Ναζιστικής Γερμανίας, για λόγους αντεκδικήσεως , με αφορμή την προηγηθείσα μάχη μεταξύ των ανταρτών του ΕΛΑΣ και των Γερμανών στην κοντινή τοποθεσία «Καταβόθρα», όπου οι μεν αντάρτες είχαν 15 νεκρούς και οι Γερμανοί 6, οι τελευταίοι, θεωρώντας ότι οι κάτοικοί του Διστόμου είχαν συνεργαστεί με τους αντάρτες, εισέρχονται στη μαρτυρική κωμόπολη της Βοιωτίας και πραγματοποιούν αφάνταστης σκληρότητος και απανθρωπιάς αντίποινα σε βάρος του αθώου πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και μικρών παιδιών. Η καταστροφή του Διστόμου εκτιμάται από πολλούς ως μία από τις πλέον ειδεχθείς και απρόκλητες σφαγές, από τις περισσότερες από 90 που προκάλεσαν στη διάρκεια της τριπλής Κατοχής της Ελλάδος (1941-44) οι δυνάμεις του Άξονα, ιδίως της Ναζιστικής Γερμανίας!
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι οι Γερμανικές δυνάμεις που εισήλθαν στο Δίστομο για να προβούν σε αντίποινα για τον θάνατο στη μάχη με τους αντάρτες των 6 συμπατριωτών τους, δεν ήταν τίποτα δυνάμεις φανατικών Ες-Ες ή αστυνομικών δυνάμεων του Γερμανικού Στρατού, αλλά κανονικός Γερμανικός Στρατός της Βέρμαχτ. Οι Γερμανοί εισερχόμενοι αδιακρίτως σε κάθε σπίτι, καίνε, βιάζουν, δολοφονούν σαδιστικά και συστηματικά, άνδρες, γυναίκες, βρέφη, παιδιά, νέους, γέρους, ιερείς!
Συνολικώς δολοφονήθηκαν 228 άτομα, από τα οποία 117 γυναίκες και 111 άνδρες, ενώ στα θύματα περιλαμβάνονται 20 νήπια και 45 παιδιά.
Οι υπόλοιποι κάτοικοι του Διστόμου θα γλυτώσουν τη σφαγή λόγω του σκότους που στο μεταξύ είχε πέσει και το οποίο αναγκάζει τους Γερμανούς να επιστρέψουν στη Λιβαδειά! Στη διαδρομή της επιστροφής οι Γερμανοί δολοφονούν και κάθε άτυχο άτομο που θα συναντήσουν στο δρόμο τους ή θα βρουν να εργάζεται στους αγρούς!
Από μία απίστευτη – ατυχή – σύμπτωση, την ίδια ημέρα (10 Ιουνίου 1944), επίσης για λόγους αντεκδικήσεως γερμανικά στρατεύματα ισοπεδώνουν την γαλλική κωμόπολη Οραντούρ-συρ-Γκλαν, δολοφονώντας 642 από τους 648 κατοίκους της, μεταξύ των οποίων και 207 παιδιά, γνωρίζοντας έτσι ταυτόχρονα δύο κωμοπόλεις σε Ελλάδα και Γαλλία, τη φρίκη του πολέμου και των θηριωδιών της ναζιστικής ιδεολογίας, αλλά και της αναλγησίας των Γερμανών κατακτητών!
Αιωνία η Μνήμη των αθώων δολοφονηθέντων θυμάτων των Γερμανών κατακτητών σε Ελλάδα και Γαλλία.
