Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που προκλήθηκε από την ρωσική εισβολή στη χώρα αυτή στις 24 Φεβρουαρίου 2022, βρίσκεται ήδη στον ένατο μήνα υπερβαίνοντας ακόμα και τους πλέον «αισιόδοξους» ειδικούς, οι οποίοι τουλάχιστον τότε προέβλεπαν πλήρη και ταχεία επικράτηση της ρωσικής πολεμικής μηχανής έναντι των ασθενών έτσι και αλλιώς ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, που υστερούσαν επίσης και από αριθμητικής πλευράς.
Ωστόσο, τα όσα έχουν συμβεί το διάστημα αυτό από το Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο, έχουν εντυπωσιάσει πολλούς, έχουν προβληματίσει κάποιους άλλους, και σε κάθε περίπτωση υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, όπου γεγονότα και περιστατικά αποτελούν από μόνα τους αντικείμενα μελέτης και μάλιστα ενδελεχούς.
Η Ελλάδα, και μάλιστα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ, όπως και τα επί μέρους Γενικά Επιτελεία, όπως είναι επόμενο, από την πρώτη στιγμή παρακολουθούν από κοντά («πάρα πολύ κοντά» για την ακρίβεια) και με κάθε διατιθέμενο μέσο, την Τέχνη του Πολέμου, όπως αυτή διαφαίνεται και έχει εξελιχθεί το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα!
Μερικά από τα ερωτήματα-προβληματισμοί που έχουν προκύψει από την εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων και από τις δύο πλευρές των εμπολέμων και εξετάζονται επισταμένα από τα ελληνικά Γενικά Επιτελεία.
• Χρήση των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV, Drones) όλων των τύπων, μεγεθών και κλάσεων και από τους δύο εμπολέμους, ακόμα και σε επίπεδο ομάδων μάχης πεζικού.
• Απουσία εμφανούς και συστηματικής δράσεως της κατά τα άλλα πολύ ισχυρής Ρωσικής Αεροπορίας, η οποία μάλιστα διαθέτει στη δύναμή της μερικά από τα πιο σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη. Γιατί είναι ουσιαστικά εξαφανισμένη από τα πεδία της μάχης;
• Εντονότατη παρουσία του Πυροβολικού Μάχης και από τις δύο πλευρές των εμπολέμων, ειδικά δεν από τους Ουκρανούς, οι οποίοι έχουν παραλάβει ό,τι «διαθέσιμο» πυροβόλο και πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων (ΠΕΠ) υπάρχει στη Δύση και το χρησιμοποιούν κατά κόρο και μάλιστα σε συνδυασμό με UAV/Drones παρατήρησης και «έξυπνα πυρομαχικά» τελευταίας τεχνολογίας.
• Οι ρωσικές απώλειες στον κατά θάλασσα αγώνα είναι εντυπωσιακές, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Μαύρη Θάλασσα είναι μία «κλειστή» θάλασσα, και η Ουκρανία δεν διαθέτει κανένα ουσιαστικά πολεμικό πλοία πρώτης γραμμής, ή πολεμική αεροπορία και όπλα για προσβολές ναυτικών στόχων. Η προσβολές των ρωσικών πολεμικών γίνεται σχεδόν αποκλειστικά και μόνο με βλήματα ξηράς – επιφανείας, που φαίνεται ότι δυσκολεύονται να εντοπίσουν και να εξουδετερώσουν οι Ρώσοι.
• Η προ ημερών χρησιμοποίηση εναντίον αρκετών μονάδων επιφανείας του Ρωσικού Ναυτικού, που ναυλοχούσαν μάλιστα στον ισχυρότατα προστατευμένο πολεμικό ναύσταθμο της Σεβαστούπολης στην Κριμαία με τηλεκατευθυνόμενα Μη Επανδρωμένα Σκάφη Επιφανείας (ίσως και τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια) ασφαλώς ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο στις μελλοντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, είτε αφορά πολέμους είτε τοπικές συγκρούσεις. Αυτή η δράση των σύγχρονων, ας μας επιτραπεί η έκφραση, «πυρπολικών», μπορεί να αλλάξει τον ρου των κατά θάλασσα επιχειρήσεων στο εγγύς μέλλον και τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του τρέχοντος αιώνος, καθώς χωρίς να ενέχει κινδύνους απωλειών για τις φίλιες δυνάμεις, μπορεί να προκαλέσει τεράστιες υλικές και ηθικές απώλειες για τον εχθρό, με μηδαμινό συγκριτικά κόστος!
• Η δράση Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων ειδικά στα μετόπισθεν αλλήλων, ιδίως των Ρώσων, έχει προκαλέσει αίσθηση. Εκρήξεις σε αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων στο εσωτερικό της αχανούς Ρωσίας, χιλιάδες χιλιόμετρα από τη γραμμή του Μετώπου, προκάλεσαν εντύπωση και προβληματισμό! Όπως επίσης και ο εξαιρετικά πρωτότυπος τρόπος ενέργειας για το χτύπημα στη στρατηγικής σημασίας γέφυρα του Καρς, που ενώνει τη χερσόνησο της Κριμαίας με την ηπειρωτική Ρωσία.
• Η απόδοση στη μάχη ενός ουσιαστικά αμιγώς «επαγγελματικού» στρατού, όπως είναι ο Ρωσικός, έναντι ενός «μικτού» στρατού επαγγελματικών πυρήνων και εφέδρων, όπως είναι ο Ουκρανικός, γεγονός που υποχρέωσε τους Ρώσους να προχωρήσουν σε εσπευσμένη επιστράτευση εφέδρων με…παταγώδηαποτυχία ως τώρα, τόσο από επιχειρησιακής πλευράς, όσο και από πλευράς ηθικού.
• Η απόδοση της Διοικητικής Μέριμνας, ιδίως στη Ρωσική πλευρά, είναι αξιομνημόνευτα απογοητευτική! Τα φαινόμενα πλιάτσικου, από πλευράς ρωσικών δυνάμεων δεν αρμόζουν σε ένα σύγχρονο στρατό μιας θεωρητικά τουλάχιστον, υπερδύναμης.
• Το χαμηλό ηθικό των Ρώσων στρατιωτών, οι οποίοι εγκαταλείπουν με το παραμικρό τα οχήματά τους, τα πυρομαχικά τους, χωρίς να τα καταστρέφουν, που περιέρχονται έτσι στους Ουκρανούς, οι οποίοι και τα χρησιμοποιούν άμεσα, είναι πρωτοφανές! Πρόσφατα μάλιστα, στα μέσα Οκτωβρίου, δημοσιεύτηκε σχετική έρευνα του Υπουργείου Άμυνας της Μεγ.Βρετανίας, που υποστήριζε ότι σήμερα η Ουκρανία έχει… περισσότερα άρματα μάχης από όσα είχε στην έναρξη των επιχειρήσεων!
• Η προσβολή στόχων από ρωσικής πλευράς με σμήνη ολόκληρα UAV αυτοκτονίας, που οδηγούνται σε τέτοιους αριθμούς καταπάνω των στόχων, που είναι αδύνατο να αναχαιτιστούν όλα και έτσι πετυχαίνεται οπωσδήποτε ο «στόχος»!
Πέραν, των επιχειρησιακών συμπερασμάτων που μπορούν να εξαχθούν από τη μελέτη όλων αυτών σε θεωρητικό επίπεδο, την Ελλάδα την ενδιαφέρει επιπλέον το όλο θέμα γιατί η Τουρκία ΗΔΗ παράγει, διαθέτει και εξελίσσει UAV κάθε είδους και για κάθε αποστολή, αλλά και τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα θαλάσσια οχήματα επιφανείας και…υποβρύχια!
Η κατάσταση είναι σοβαρή και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους αρμόδιους τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Και όχι…αύριο, αλλά…ΧΘΕΣ!
«Ιχνηλάτης»