O Ελληνοαμερικανός art director Τζορτζ Λόις, (George Lois) ο οποίος δημιούργησε μερικά από τα πιο γνωστά εξώφυλλα ανδρικών περιοδικών στις ΗΠΑ τη δεκαετίας του 60, έφυγε από τη ζωή σε σε ηλικία 91 ετών.
Ο Γιώργος Λόης, ο «χρυσός Έλληνας» όπως τον έλεγαν, είχε γεννηθεί το 1931 στο Μανχάταν από γονείς με καταγωγή την ορεινή Ναυπακτία. Ήταν ένα από τα τρία παιδιά των μεταναστών, Χάρη Λόη και Βασιλικής Θανασούλη με καταγωγή από την ορεινή Ναυπακτία. Ο Τζορτζ και οι αδερφές του, Παρασκευή και Χαρίκλεια, μεγάλωσαν στο Μπρονξ.
Ο Τζορτζ Λόις πέθανε στο σπίτι του στο Μανχάταν στα 91 του χρόνια. Ο γιος του ο Λουκ επιβεβαίωσε τον θάνατο του πατέρα του, μόλις δύο μήνες μετά την απώλεια της μητέρα του, Ρόζμαρι.
Ενδεικτικο του δημιουργικου αλλα και ανατρεπτικου πνευματος του Λοιος αλλα και της αγαπης του για την Ελλαδα ειναι αυτο που συνεβει το 1985. Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν βγάζει ταξιδιωτική οδηγία των ΗΠΑ κατά της Ελλάδας ως χώρα που μπορεί να γίνει τρομοκρατική επίθεση. Τοτε ο Τζορτζ Λόις, ο πιο γνωστός Ελληνοαμερικανός διαφημιστής, αναλαμβάνει να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Συλλαμβάνει μια τρομερή καμπάνια που τινάζει την οδηγία στον αέρα. Βρήκε 37 σταρ με ξενικά ονόματα, από την Ουγγαρέζα Ζα Ζα Γκαμπόρ και τον Εβραιολιβανέζο Νιλ Σεντάκα, τον Ουκρανό Πίτερ Ουστίνοφ και τους έβαλε να πουν στην κάμερα μια απλή φράση: «Δεν έχει σημασία από πού κατάγομαι. Φέτος το καλοκαίρι, επιστρέφω επιτέλους σπίτι μου: στην Ελλάδα!».
Το μήνυμα ήταν άμεσο και αποτελεσματικό. Η εκστρατεία έσκισε και οι αφίξεις εκτοξεύθηκαν.
Ο Τζορτζ Λοις έμεινε στην Ιστορία για τα εξώφυλλα που σχεδίασε για το επιδραστικό περιοδικό Esquire. Ηταν τόσο πρωτοποριακά για την εποχή τους, ώστε σήμερα, πέντε δεκαετίες αργότερα, κάποια εξ αυτών μπορεί και να «κόβονταν» ως politically incorrect Για παραδειγμα ο πυγμάχος Μοχάμεντ Αλι φιγουράριζε ως Αγιος Σεβαστιανός με βέλη στο κορμί του,
Το πρόσωπο του προέδρου Νίξον ήταν σε πρώτο πλάνο με πούδρα και κραγιόν ή ο Αντι Γουόρχολ φαινόταν να πνίγεται στον τοματοχυμό μιας σούπας Campbell.
Ισως το πιο σοκαριστικό να αφορούσε τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Ο Λόις είχε χρησιμοποιήσει μόνον μαύρο χρώμα στο εξώφυλλο, δίχως εικόνα, έτσι ώστε να ξεχωρίσει η φράση ενός στρατιώτη: «Θεέ μου, μόλις χτυπήσαμε ένα μικρό κορίτσι».
Στα 60 και πλέον έτη που εργάστηκε ακαταπόνητα, ο Λόις απέδειξε ότι η έμπνευση δεν μπορεί να τιθασευθεί ούτε πρέπει να υπακούει σε περιορισμούς, ενώ θεωρούσε πως τα μεγάλα πρακτορεία που μονοπώλησαν τον χώρο της διαφήμισης σκότωσαν την ελευθερία