Η δημοσιοποίηση από τον Ισραηλινό Στρατό και τις υπηρεσίες ασφαλείας Shin Bet ότι εντόπισαν και εξάρθρωσαν χρηματοοικονομικό δίκτυο της Hamas που λειτουργούσε εντός Τουρκίας υπό ιρανικό έλεγχο, δεν αποτελεί απλώς μια ακόμη είδηση για την τρομοκρατία στη Μέση Ανατολή. Η εξέλιξη έχει βαθιές γεωπολιτικές προεκτάσεις, επηρεάζει την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και παράγει νέο διπλωματικό κεφάλαιο για όσες χώρες επενδύουν στη συνεργασία με το Ισραήλ – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα
longwarjournal.org το IDF αποκάλυψε ότι το δίκτυο είχε ως λειτουργικό κέντρο την Τουρκία, όπου Γαζαίοι διακινητές χρημάτων συνεργάζονταν με ιρανικούς μηχανισμούς, μεταφέροντας δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στη Hamas μέσω ειδικών «μεσιτών συναλλάγματος». Οι πληροφορίες ενισχύονται από παράλληλες αναφορές σε ισραηλινά μέσα όπως Ynet και JNS, όπου παρουσιάζονται ονόματα μεσαζόντων και η δομή της ροής χρηματοδότησης που από την Τουρκία κατέληγε στη Γάζα.
Η Άγκυρα, η οποία εδώ και χρόνια φιλοξενεί στελέχη της Hamas και επιδιώκει ρόλο περιφερειακού «μεσολαβητή», βρίσκεται για μία ακόμη φορά στο επίκεντρο διεθνούς συζήτησης. Η παρουσία οικονομικού βραχίονα της οργάνωσης εντός τουρκικού εδάφους αποτελεί σοβαρό πλήγμα στην εικόνα της χώρας ως «διαμεσολαβητή ειρήνης» και ενισχύει τις κατηγορίες για υπόγεια ανοχή έως και στήριξη ισλαμιστικών δικτύων.
Μια εξέλιξη που αλλάζει τις ισορροπίες
Η αποκάλυψη δεν είναι απλώς αστυνομικό γεγονός. Είναι πολιτικο-στρατηγικό δεδομένο σε μια περιοχή όπου η ενέργεια, η άμυνα και η ασφαλής ροή κεφαλαίων αποτελούν τα νέα «όπλα ισχύος».
Η Τουρκία – ήδη σε κόντρα με Ισραήλ, Ελλάδα και Κύπρο για ΑΟΖ και στρατηγικούς πόρους – εμφανίζεται τώρα εκτεθειμένη σε ζήτημα που αγγίζει τρομοκρατία και χρηματοδότηση ένοπλων οργανώσεων. Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι ΗΠΑ και η ΕΕ ενισχύουν τα κριτήρια οικονομικής διαφάνειας, η ταύτιση της Άγκυρας με δίκτυα της Hamas δημιουργεί κίνδυνο πολιτικών πιέσεων και κυρώσεων, ιδιαίτερα εφόσον προκύψουν ευρωπαϊκές ή αμερικανικές έρευνες.
Η διάσταση για την Ελλάδα
Για την Αθήνα, η υπόθεση δεν είναι μακρινή ιστορία. Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο κρίσιμων ενεργειακών projects – EastMed, ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ–Κύπρου–Ελλάδας, υποθαλάσσια data cables & IMEC – εξελίξεις που εδραιώνουν μια τριμερή συμμαχία Αθήνας–Λευκωσίας–Τελ Αβίβ, με την Ουάσιγκτον να λειτουργεί ως στρατηγικός εγγυητής μέσω του σχήματος 3+1.
Η Τουρκία, για να μείνει relevant στο παιχνίδι, διεκδικεί τη γεωπολιτική μεσότητα: Αδίακριτη σχέση με Μόσχα, ανοιχτά κανάλια με Ιράν, επαφές με ισλαμιστικά κινήματα. Όμως μια τέτοια αποκάλυψη πλήττει την αξιοπιστία της – ειδικά στον τομέα που ποντάρει το μέλλον της: το μοντέλο Τουρκία ως διαμετακομιστικό χρηματοοικονομικό κέντρο και ενεργειακό κόμβο. Αν αυτό εμφανίζεται «τρύπιο», τότε Ελλάδα–Κύπρος–Ισραήλ αποκτούν στρατηγικό πλεονέκτημα.
Ποια είναι η ουσία των εξελίξεων
- Το Ισραήλ επιδεικνύει ικανότητα όχι μόνο πολεμικής αλλά και χρηματοοικονομικής διάλυσης της Hamas.
- Το Ιράν αποδεικνύεται βασικός τροφοδότης δικτύων στην Τουρκία.
- Η Άγκυρα βρίσκεται εκτεθειμένη στην κατηγορία “safe haven” για τρομοκρατικά οικονομικά δίκτυα.
- Η Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει διπλωματικά το γεγονός, προβάλλοντας τον άξονα ασφάλειας–ενέργειας–σταθερότητας με Ισραήλ & Κύπρο.
- Ο συσχετισμός ισχύος στην Αν. Μεσόγειο μετατοπίζεται υπέρ του «τριγώνου Αθήνα–Τελ Αβίβ–Λευκωσία».
Σπάνια μια οικονομική αποκάλυψη έχει τόσο καθαρή γεωπολιτική σημασία. Και αυτή τη φορά, το μήνυμα είναι σαφές: όπου υπάρχει χρήμα, υπάρχει και ισχύς. Όπου υπάρχει χρηματοδότηση τρομοκρατίας, υπάρχει και πολιτικό κόστος.
Για την Ελλάδα, που διεθνώς επενδύει στο αφήγημα ασφάλειας, νόμιμης οικονομίας και ενεργειακής σταθερότητας, η είδηση δεν είναι απλώς καταγραφή. Είναι ευκαιρία να ενισχύσει τη θέση της, να κεφαλαιοποιήσει το momentum και να καταδείξει ότι στον νέο χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου, η σταθερότητα μετράει περισσότερο από την “επιτήδεια ουδετερότητα”.