Σε μια Αρκτική που αναδιαμορφώνεται από την κλιματική κρίση, λιγότεροι πάγοι σημαίνουν στην πραγματικότητα περισσότερα προβλήματα.
Για χιλιετίες, ο πάγος στην Αρκτική αλλάζει με τις εποχές, αποβάλλει το εξωτερικό του στρώμα το καλοκαίρι και γίνεται πιο παχύς το χειμώνα.
Η ταχεία αλλαγή του κλίματος έχει αναδιαμορφώσει την περιοχή, μειώνοντας τους όγκους πάγου. Μικρότερα κομμάτια πάγου φράζουν τώρα πολλά από τα κανάλια.
Η ακτοφυλακή του Καναδά έχει μια έκφραση για αυτό το φαινόμενο: λιγότερος πάγος σημαίνει περισσότερος πάγος.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή σημαίνει ότι δεν θα χρειάζονται βαριά παγοθραυστικά», δήλωσε ο Robert Huebert, ειδικός σε θέματα ασφάλειας της Αρκτικής στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι. «Αλλά η εμπειρία της ακτοφυλακής υποστηρίζει ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα παγοθραυστικά».
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ο Καναδάς κατασκευάζει έναν νέο στόλο πλοίων, με την προοπτική να ανοίξουν νέες ναυτιλιακές διαδρομές - και μαζί με αυτές πρόσβαση σε κρίσιμα ορυκτά στην Αρκτική - η Ρωσία, η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες σπεύδουν επίσης να κατασκευάσουν νέα παγοθραυστικά, σημειώνει ο Guardian.
«Μια μοναδική πλωτή πόλη»
Στα ναυπηγεία της Seaspan στο βόρειο Βανκούβερ, που από τη μια πλευρά οριοθετούνται από τον ωκεανό και από την άλλη από τα βουνά, οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να κόβουν ατσάλι για το Arpatuuq - ένα πλοίο 520 ποδών που θα λειτουργεί σε θερμοκρασίες κοντά στους -50C (-58F). Το έργο αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί και θα κοστίσει 3,15 δισ. δολάρια Καναδά (2,32 δισ. δολάρια).
Όταν ολοκληρωθεί, το βαρύ παγοθραυστικό θα είναι το κεντρικό κομμάτι της εθνικής ναυπηγικής στρατηγικής του Καναδά που ανακοινώθηκε πρόσφατα και η οποία επιδιώκει να εδραιώσει περαιτέρω την παρουσία του στην Αρκτική - και να απομακρυνθεί από δεκαετίες καθυστερήσεων, γραφειοκρατίας και αθετημένων υποσχέσεων.
Η πρόκληση της κατασκευής ενός παγοθραυστικού είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να λειτουργεί σε μερικά από τα πιο αφιλόξενα μέρη της Γης με μικρό κίνδυνο αποτυχίας, επισημαίνουν οι ειδικοί.
«Η ναυπηγική είναι μια από τις παλαιότερες βιομηχανίες, αλλά εξακολουθεί να είναι μια από τις τελευταίες βιομηχανίες που τελειοποιούνται, επειδή η πραγματικότητα είναι ότι κατασκευάζεις μια μοναδική πλωτή πόλη», δήλωσε ο Eddie Schehr, αντιπρόεδρος παραγωγής της εταιρείας.
Τα κομμάτια συγκολλούνται σταδιακά με στόχο να δημιουργηθεί τελικά ένα κύτος, μια πολύπλοκη συναρμολόγηση με μια δαπανηρή, συχνά γεμάτη λάθη μορφή Lego.
Ακόμα και τα υποτιθέμενα απλούστερα εξαρτήματα απαιτούν χάλυβα πάχους συχνά 60 χιλιοστών και απαιτούν ειδικά μηχανήματα.
«Λόγω της αντοχής και των δυνατοτήτων που πρέπει να έχουν τα πλοία, είναι διπλάσιο το πάχος και πραγματικά, διπλάσιο το πλοίο», είπε o Schehr. «Πρέπει να λειτουργείς και να σκέφτεσαι σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο», τόνισε.
Καθυστέρησαν οι νέες ναυπηγήσεις
Το Arpatuuq θα είναι παγοθραυστικό κλάσης 2, που σημαίνει ότι μπορεί να λειτουργεί όλο το χρόνο και να διαπερνά πάγους ύψους 10 ποδών. Η τελευταία φορά που ο Καναδάς κατασκεύασε παρόμοιο πλοίο ήταν τη δεκαετία του 1960 και το πλοίο αυτό, το Louis St Laurent, εξακολουθεί να παραμένει το μεγαλύτερο από τα δύο μοναδικά βαριά παγοθραυστικά του Καναδά.
Ο Καναδάς ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι θα αντικαθιστούσε το Louis St Laurent το 1985, αλλά τα σχέδια αυτά ματαιώθηκαν. Μόνο το 2008, όταν ο πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ ανακοίνωσε ότι η κυβέρνησή του θα κατασκεύαζε ένα άλλο πλοίο: ένα βαρύ παγοθραυστικό με την ονομασία John G Diefenbaker. Και αυτό δεν ναυπηγήθηκε ποτέ, αλλά ο Schehr θυμάται ότι μελετούσε τα σχέδια του σκάφους στο πανεπιστήμιο.
«Ο χρόνος είναι ένας μεγάλος κύκλος. Τώρα βρίσκομαι εδώ και τώρα πραγματικά κατασκευάζουμε τελικά αυτό το ίδιο πλοίο», δήλωσε ο Schehr. «Απλώς έχει διαφορετικό όνομα τώρα».
Για τους σκεπτικιστές, η Seaspan μπορεί να επιδείξει το Naalak Nappaaluk, ένα υπεράκτιο ωκεανογραφικό επιστημονικό σκάφος που ολοκλήρωσε πρόσφατα, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει σε πάγο πάχους σχεδόν 4 ποδιών και έχει ως αποστολή να «εντοπίζει τις πραγματικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής» όταν βρίσκεται στη θάλασσα, λέει ο Schehr.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά ανέθεσε επίσης σε μια άλλη εταιρεία, τα ναυπηγεία Davie του Κεμπέκ, να κατασκευάσει ένα δεύτερο παγοθραυστικό.
Τριμερής συμφωνία
Η ιστορική αδυναμία του Καναδά να συγκεντρώσει τους πόρους για τη ναυπήγηση ενός νέου πλοίου έχει γίνει ανέκδοτο πια, σύμφωνα με τον Guardian. Όμως, το πρόσφατα υπογραφέν Ice Pact, μια τριμερής συμφωνία μεταξύ της Φινλανδίας, του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών, θα μπορούσε να αλλάξει την παγκόσμια παραγωγή, καθώς ο Καναδάς προσπαθεί να αναζωογονήσει τη ναυπηγική του βιομηχανία.
Η Φινλανδία έχει ήδη κατασκευάσει το 80% των πλοίων που είναι ικανά να διαπερνούν τον πάγο και λειτουργούν σε παγωμένα νερά. Αλλά η συμφωνία, που ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον, θα προβλέπει την παραγωγή έως και 90 παγοθραυστικών πλοίων τα επόμενα χρόνια, από τις τρεις χώρες. Τόσο η Seaspan όσο και η Davie ελπίζουν να γίνουν προμηθευτές της αμερικανικής ακτοφυλακής τα επόμενα χρόνια, εάν μπορέσουν να παράγουν με επιτυχία ένα βαρύ παγοθραυστικό.
Η κούρσα για την κυριαρχία
Η Ρωσία εκτιμάται ότι διαθέτει τουλάχιστον 50 παγοθραυστικά και περισσότερα από δώδεκα μπορούν να λειτουργήσουν στα πιο σκληρά κλίματα. Η Κίνα διαθέτει πιθανώς τέσσερα που είναι κατάλληλα για τους πάγους της Αρκτικής, αν και δεν είναι σαφές σε ποιες εποχές μπορούν να επιχειρήσουν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δηλώσει ότι θέλει έως και 40 παγοθραυστικά, υποδηλώνοντας ότι τα συμμαχικά έθνη της Αρκτικής μπαίνουν σε έναν αγώνα εξοπλισμών για τα πλοία.
Οι ειδικοί σε θέματα ναυτιλίας υποστηρίζουν ότι το ενδιαφέρον του Αμερικανού προέδρου για έναν στόλο παγοθραυστικών αντανακλά μια θέρμη στη ναυτιλιακή βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων: ο καθαρισμός του Βορειοδυτικού Περάσματος από τους πάγους για μεγαλύτερο μέρος του έτους θα μπορούσε να μειώσει εβδομάδες από τους χρόνους ναυσιπλοΐας μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για χρήματα. Τους τελευταίους μήνες, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά υποσχέθηκε σημαντικές επενδύσεις για την Αρκτική σε μια επίδειξη στρατιωτικής ισχύος.
Η αναγκαιότητα της παρουσίας στην Αρκτική, αποτελεί προτεραιότητα για τον Καναδά, καθώς η Ρωσία μετατρέπεται σε ένα πολύ πιο επιθετικό κράτος.