Η κυβέρνηση της Ουγγαρίας επανέλαβε με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πρόκειται να δεχθεί κανέναν μετανάστη στο πλαίσιο του νέου ευρωπαϊκού μηχανισμού για τη διαχείριση της μετανάστευσης, τονίζοντας πως η χώρα δεν θα εφαρμόσει τις σχετικές ευρωπαϊκές ρυθμίσεις. Σε συνέντευξη Τύπου στη Βουδαπέστη, ο επικεφαλής του γραφείου του πρωθυπουργού ξεκαθάρισε ότι η ουγγρική κυβέρνηση απορρίπτει πλήρως το νέο σύστημα κατανομής αιτούντων άσυλο μεταξύ των κρατών-μελών.
Η Ουγγαρία υποστηρίζει ότι κανένα ευρωπαϊκό όργανο δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ποιος μπορεί να ζήσει στη χώρα, επιμένοντας στη γραμμή που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν εδώ και χρόνια. Υπενθύμισε μάλιστα το δημοψήφισμα του 2016, στο οποίο είχε απορριφθεί η υποχρεωτική μετεγκατάσταση μεταναστών, παρά το ότι η συμμετοχή δεν έφτασε το απαιτούμενο όριο για να θεωρηθεί δεσμευτικό.
Η στάση αυτή συνιστά συνέχεια της πάγιας πολιτικής της Βουδαπέστης απέναντι στη μετανάστευση, που περιλαμβάνει αυστηρό έλεγχο των συνόρων, κατασκευή φραχτών στις νότιες πύλες εισόδου και περιορισμό των αιτήσεων ασύλου. Η Ουγγαρία έχει κατ’ επανάληψη συγκρουστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το συγκεκριμένο ζήτημα, προβάλλοντας ότι η μεταναστευτική πολιτική πρέπει να καθορίζεται αποκλειστικά από τα εθνικά κράτη.
Την ίδια στιγμή, η ΕΕ προχωρά στην εφαρμογή του νέου μηχανισμού αλληλεγγύης, ο οποίος προβλέπει ότι τα κράτη-μέλη που δεν επιθυμούν να φιλοξενήσουν πρόσφυγες μπορούν να συνεισφέρουν με οικονομική ή υλικοτεχνική υποστήριξη αντί της υποδοχής. Ωστόσο, η Ουγγαρία δηλώνει ότι δεν θα συμμετάσχει ούτε σε αυτή τη μορφή συμβολής, επιμένοντας σε πλήρη απόρριψη του σχεδίου.
Η ρητορική του Βίκτορ Όρμπαν παραμένει αμετάβλητη, με τον Ούγγρο πρωθυπουργό να προβάλλει την ανάγκη «απόλυτης προστασίας των ουγγρικών συνόρων» και να παρουσιάζει κάθε χαλάρωση στη μεταναστευτική πολιτική ως απειλή για την ασφάλεια και τον πολιτισμό της χώρας. Η τοποθέτηση της ουγγρικής κυβέρνησης αναμένεται να οξύνει περαιτέρω την αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες, σε μια περίοδο όπου η ΕΕ επιχειρεί να επιβάλει κοινή γραμμή σε ένα από τα πιο διχαστικά ζητήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής.