Με ψήφους 215 υπέρ, 214 κατά και μία αποχή, η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε τη νομοθετική ναυαρχίδα της δεύτερης θητείας του προέδρου Τραμπ, το λεγόμενο «One Big Beautiful Bill».
Το νομοσχέδιο προβλέπει παράταση των φοροαπαλλαγών της πρώτης προεδρικής του θητείας, απαλλαγή από φόρους για φιλοδωρήματα και υπερωρίες, τόνωση των αμυντικών δαπανών και ένα ευρύ πλέγμα αυστηρών μέτρων κατά της μετανάστευσης – αλλά και νέα αύξηση του ελλείμματος κατά 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε βάθος δεκαετίας.
Η ψηφοφορία έγινε έπειτα από μαραθώνια συνεδρίαση που ξεκίνησε τα ξημερώματα της Τετάρτης και διήρκεσε πάνω από 24 ώρες.
Οι διαβουλεύσεις χαρακτηρίστηκαν από έντονες ενδοκομματικές συγκρούσεις, με τον Τραμπ να παρεμβαίνει προσωπικά τουλάχιστον τρεις φορές, εξασφαλίζοντας στήριξη από σκληροπυρηνικούς Ρεπουμπλικανούς και βουλευτές των λεγόμενων «μπλε πολιτειών».
Σύμφωνα με την ανεξάρτητη Υπηρεσία Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO), για να περιοριστεί το δημοσιονομικό βάρος, η νομοθεσία προβλέπει περικοπές άνω του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων σε κοινωνικά προγράμματα και ενδέχεται να οδηγήσει σε μείωση της κάλυψης Medicaid για 8,7 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ 7,6 εκατομμύρια ενδέχεται να μείνουν χωρίς ασφάλιση.
Παρά τις ενστάσεις για την εκτίναξη του ελλείμματος, οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου υποστήριξαν ότι «θα βάλει περισσότερα χρήματα στις τσέπες των Αμερικανών» και «θα αναζωπυρώσει την οικονομία».
Στο αντίποδα, οικονομολόγοι και επενδυτές ανησυχούν: οι αποδόσεις των ομολόγων αυξήθηκαν στη διάρκεια των διαβουλεύσεων, αντανακλώντας τον φόβο για επιδείνωση της δημοσιονομικής κατάστασης.
Η πολιτική διαχείριση του σχεδίου υπήρξε αποκλειστικό έργο του Τραμπ. Πολλές από τις διατάξεις αντλήθηκαν από τις προεκλογικές του ομιλίες, ενώ κορυφαίοι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου οργάνωσαν κατ’ ιδίαν παρεμβάσεις σε βουλευτές.
Ο ίδιος ο πρόεδρος προειδοποίησε την Τετάρτη ότι απόρριψη του νομοσχεδίου «θα ισοδυναμούσε με προδοσία», ενώ φέρεται να καθοδήγησε προσωπικά τους διαφωνούντες με τηλεδιασκέψεις από το Καπιτώλιο και το Οβάλ Γραφείο.
Η τελική συμφωνία επιτεύχθηκε με παραχωρήσεις προς τους «μετριοπαθείς» Ρεπουμπλικανούς, κυρίως με αύξηση του ανώτατου ορίου για την έκπτωση φόρων από τοπικές και πολιτειακές εισφορές (SALT), από τις 10.000 στις 40.000 δολάρια.
Παράλληλα, η ηγεσία απέσυρε αυστηρότερες προτάσεις για το Medicaid, προκαλώντας αντιδράσεις από την ακροδεξιά πτέρυγα.
«Το νομοσχέδιο αυτό είναι μια ωρολογιακή βόμβα χρέους», δήλωσε ο βουλευτής Τόμας Μάσι, αποτυπώνοντας την ένταση που επικρατεί ακόμη και εντός των Ρεπουμπλικανών. «Το Κογκρέσο μπορεί να κάνει λογιστικά θαύματα, αλλά οι αγορές δεν συγχωρούν».
Το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν βέβαιο μέχρι την τελευταία στιγμή. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Ρεπουμπλικανός Κλέι Χίγκινς, ο οποίος το πρωί της Τετάρτης αντιτασσόταν στο νομοσχέδιο μαζί με τους συναδέλφους του από το Freedom Caucus, λίγες ώρες αργότερα υπερψήφισε τη νέα εκδοχή του, λέγοντας απλώς: «Πότε έχω πει “όχι”;».
Η Γερουσία αναμένεται να ξεκινήσει τη δική της συζήτηση εντός των επόμενων ημερών.
Τι σημαίνει για την οικονομία των ΗΠΑ
Η υπερψήφισή του από τη Βουλή αξιολογείται ως επιτυχία για τον ίδιο τον Τραμπ καθώς και για τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Μάικ Τζόνσον, ο οποίος κατάφερε να κάμψει τις ενστάσεις που υπήρχαν μεταξύ των Ρεπουμπλικανών βουλευτών και, τελικώς, να περάσει -με οριακή πλειοψηφία- το επίμαχο σχέδιο, αν και με απώλειες (τουλάχιστον τρεις βουλευτές των Ρεπουμπλικανών δεν το ψήφισαν).
Το εν λόγω σχέδιο πηγαίνει τώρα στη Γερουσία, όπου ενδέχεται να υποστεί τροποποιήσεις. Εάν όντως προκύψουν τροποποιήσεις, τότε εκείνο θα πρέπει έπειτα να πάει πίσω στη Βουλή και να υπερψηφιστεί εκεί εκ νέου.
Σε κάθε περίπτωση, η πλευρά του Ντόναλντ Τραμπ θα ήθελε αυτό το σχέδιο προϋπολογισμού, που ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος αποκαλεί «ένα, μεγάλο και όμορφο» («One, Big Beautiful Bill Act»), να έχει περάσει και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου πριν από την 4η Ιουλίου.
Το προωθούμενο από τον Τραμπ σχέδιο παρατείνει πολλές από τις φορολογικές ελαφρύνσεις που είχαν θεσπιστεί κατά την πρώτη προεδρική θητεία του Ντόναλντ Τραμπ το 2017 και που, εάν δεν παρατείνονταν, θα έπαυαν να ισχύουν στα τέλη του 2025. Κατά τα λοιπά, προβλέπει δαπάνες άνω των 50 δισ. δολ. για την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων, αλλά και περικοπές δαπανών ύψους εκατοντάδων δισ. δολ. από προγράμματα πρόνοιας όπως το Medicaid.
Η πλευρά Τραμπ υποστηρίζει ότι αυτός ο προϋπολογισμός πρόκειται να οδηγήσει στην τόνωση της ανάπτυξης από τη μία πλευρά, και στη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ από την άλλη.
Ωστόσο άλλοι αναλυτές (της CRFB και του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια) υποστηρίζουν ότι το αμερικανικό χρέος θα κινδυνεύσει έτσι να αυξηθεί κατά 3,3 τρισ. δολ. σε διάστημα 10ετίας, από το 98% του ΑΕΠ στο… 125%…