Ενα νέο σχέδιο που φιλοδοξεί να τους οδηγήσει στην κυβερνητική εξουσία απεργάζονται οι ηγέτες της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), του ακροδεξιού κόμματος που ανεβάζει τα ποσοστά του.
Σύμφωνα με τους New York Times, η στρατηγική βασίζεται σε δύο πυλώνες: πρώτον, την ενεργοποίηση των προοδευτικών–παραδοσιακών σχισμάτων μέσω των λεγόμενων «πόλεμων πολιτισμών».
Δεύτερον, την αποκάλυψη μιας πιο μετριοπαθούς εικόνας, ώστε να προσελκύσει ψηφοφόρους που απορρίπτουν τη ρητορική μίσους κατά των μεταναστών και άλλες εξτρεμιστικές θέσεις.
Ευκαιρία για την AfD να εγκαινιάσει το σχέδιό της δόθηκε όταν ξέσπασε εσωτερικός εμφύλιος στο κυβερνόν κόμμα του καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς για τον υποψήφιο για το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο.
Η AfD μετέτρεψε τη διαδικασία σε μια αντιπαράθεση για κοινωνικά ζητήματα — ακριβώς όπως στόχευαν οι ηγετικές της φιγούρες.
Η νέα τάση αναδύθηκε μετά από εσωτερική ανάλυση για την πορεία του κόμματος στις εθνικές εκλογές του Φεβρουαρίου. Με αντιελίστικο και αντιμεταναστευτικό λόγο και την υπόσχεση να αναζωπυρώσει τη βιομηχανία με τη χρήση γερμανικού άνθρακα και ρωσικού φυσικού αερίου, η AfD κατέλαβε τη δεύτερη θέση, συγκεντρώνοντας πάνω από το 20% των ψήφων.
Παρ’ όλ’ αυτά, τόσο οι άλλοι πολιτικοί φορείς όσο και το κοινοβούλιο αρνήθηκαν κάθε συνεργασία, κρατώντας το κόμμα έξω από την κυβέρνηση.
Ως εκ τούτου, διαπιστώθηκε η ανάγκη διεύρυνσης της εκλογικής βάσης και διείσδυσης στα κέντρα λήψης αποφάσεων στη Βόννη. Το υπόβαθρο της νέας προσέγγισης είναι ότι οι Γερμανοί ψηφοφόροι είναι θεμελιωδώς συντηρητικοί -παρά την αντίθετη άποψη του κεντροαριστερού στρατοπέδου- καθώς πάνω από τη μισή εκλογική βάση ψήφισε είτε AfD είτε τα αδελφά κόμματα CDU/CSU.
«Οι ψηφοφόροι του Μερς συμφωνούν με την ανάγκη ενίσχυσης της οικονομίας και μείωσης της μετανάστευσης», δήλωσε η Beatrix von Storch, κορυφαίο μέλος της AfD και βασική στρατηγική του σχεδίου. Η δημοσκοπική εικόνα δείχνει ότι οι μετανάστες και η ασφάλεια είναι οι μεγαλύτερες ανησυχίες των Γερμανών. Μέσω αυτών των θεμάτων, η AfD επιδιώκει να τραβήξει το κέντρο‑δεξιό ψηφολητήριο.
Παράλληλα, ο von Storch εκτιμά ότι η προβολή θεμάτων όπως η άμβλωση και τα δικαιώματα των τρανς θα ωθήσει τα κεντροαριστερά κόμματα ακόμα πιο αριστερά, επιδεινώνοντας το χάσμα. «Υπάρχει πολιτισμικός πόλεμος στον δυτικό κόσμο», είπε· «και εμείς θα κερδίσουμε».
Παρόμοιο μοντέλο βίωσε η Αμερική: «Μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνοι ψήφισαν τον Τραμπ, παρότι δεν συμφωνούσαν με όλα», εξήγησε. Όμως ο διαχωρισμός ήταν τόσο έντονος που οι επιφυλάξεις εξαφανίστηκαν.
Τα εμπόδια για την Εναλλακτική για τη Γερμανία
Παρά τις φιλοδοξίες, η στρατηγική έχει ρίσκα, σύμφωνα με τους New York Times. Οι ψηφοφόροι του Μερτς διαφωνούν με τη στάση της AfD σε ζητήματα όπως η στήριξη της Γερμανίας προς την Ουκρανία κατά του πολέμου, ενώ οι Γερμανοί εξακολουθούν να τιμούν την πολιτική συναίνεση και τον πολιτικό μετριοπαθή χαρακτήρα.
Πολιτικοί αναλυτές, όπως ο Johannes Hillje, υποστηρίζουν ότι, παρά την αυξανόμενη πόλωση, δεν υπάρχει σημαντική επιθυμία στη γερμανική κοινωνία για βαθιές διαιρέσεις.
Ένας ακόμη περιορισμός είναι η άρνηση πολλών ψηφοφόρων να στηρίξουν την AfD λόγω της σκληρής της ρητορικής. Η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών την έχει κατατάξει ως εξτρεμιστική, λόγω παράνομης εκστρατείας κατά των μεταναστών. Η ετικέτα αυτή αποτελεί πιθανό βραδυφλεγές τονωτικό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απαγόρευση του κόμματος.
Για να βελτιώσει την εικόνα της, τον Μάιο η Εναλλακτική για τη Γερμανί ψήφισε ποινές έως και 5.000 ευρλω για μέλη που συμπεριφέρονται αντικοινωνικά στο κοινοβούλιο, ενώ διέλυσε τη νεολαία της, Jungen Alternative, που θεωρούνταν ιδιαίτερα ριζοσπαστική.
Σήμερα το ακροδεξιά κόμμα συγκεντρώνει περίπου 25% στις δημοσκοπήσεις, αλλά χάνει έδαφος από το CDU/CSU μετά τη διακυβέρνηση Μερτς. Με μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνουν χαλάρωση των δανειακών ορίων, φορολογικές μειώσεις, αυστηροποίηση συνόρων και επιτάχυνση των απελάσεων, η κεντροδεξιά ενισχύει τη βάση της και συγκεντρώνει μεγαλύτερο πολιτικό κεφάλαιο.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία συνεχίζει να προκαλεί εντάσεις, χρησιμοποιώντας κοινωνικά ζητήματα και συνειδητή αντιπαράθεση για να αποσταθεροποιήσει την κυβερνητική συμμαχία Μερτς‑CDU/CSU. Μόνη της ελπίδα είναι η δημιουργία σκιών συγκρούσεων, ώστε η μεγάλη πόλωση να εργαστεί υπέρ της.