Η έξοδος του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Πίρι Ρέις σε περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας στο Αιγαίο δεν είναι μια απλή κίνηση ρουτίνας. Είναι σχεδιασμένη πρόκληση έντασης, στο πλαίσιο της στρατηγικής του Ερντογάν να μετατρέπει κάθε γεγονός σε εργαλείο αμφισβήτησης. Με την «Γαλάζια Πατρίδα» ως δόγμα, η Άγκυρα επιδιώκει να επιβάλει τετελεσμένα παραβιάζοντας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και δημιουργώντας τεχνητές κρίσεις.
Η μέθοδος αυτή δεν είναι καινούργια. Τον Αύγουστο του 1939, ο Αδόλφος Χίτλερ είπε στους στρατηγούς του: «Θα δώσω μια προπαγανδιστική αφορμή για την έναρξη του πολέμου – αδιάφορο αν είναι αληθοφανής ή όχι. Ο νικητής δεν θα ερωτηθεί αργότερα αν είπε την αλήθεια ή όχι». Λίγες ημέρες μετά, οι ναζί σκηνοθέτησαν την επίθεση στον ραδιοφωνικό σταθμό του Γκλάιβιτς, με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε Πολωνούς. Η αξιοπιστία δεν είχε σημασία… Το ζητούμενο ήταν η πρόφαση που θα νομιμοποιούσε την εισβολή στην Πολωνία.
Αυτή τη «συνταγή» αντιγράφει συστηματικά η Τουρκία. Παρουσιάζει ένα ενεργειακό καλώδιο ως «απειλή», βαφτίζει μια επιστημονική αποστολή ως «διπλωματική κρίση», αξιοποιεί μειονότητες ή το μεταναστευτικό ως εργαλεία πίεσης. Ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος: Η δημιουργία προσχημάτων έντασης!
Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα:
-Το 1955, τα Σεπτεμβριανά ξεκίνησαν με την σκηνοθετημένη βόμβα στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, πρόσχημα για το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
-Το 1996, στα Ίμια, η προσάραξη ενός τουρκικού πλοίου σε ελληνική βραχονησίδα χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για να στηθεί μια κρίση, που διογκώθηκε μεθοδικά από την τουρκική προπαγάνδα και κατέληξε σε στρατιωτική αντιπαράθεση.
-Στο Σχέδιο Βαριοπούλα (Balyoz), που αποκαλύφθηκε το 2010, προβλεπόταν ακόμη και η προβοκάτσια κατάρριψης τουρκικού αεροσκάφους από ελληνικό, ώστε να δικαιολογηθεί στρατιωτική κινητοποίηση.
Ο Ερντογάν συνεχίζει στην ίδια γραμμή. Εκμεταλλεύεται τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή κρίση και τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για να εμφανίζεται ως «απαραίτητος συνομιλητής», ενώ παράλληλα κατασκευάζει εστίες έντασης. Το Πίρι Ρέις δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό… Είναι μέρος αυτής της πάγιας τακτικής!
Η ιστορία δείχνει, ότι η αξιοπιστία του γεγονότος, που αξιοποιείται για την προβοκάτσια είναι αδιάφορη. Αυτό που μετρά είναι αν θα επιτρέψεις το ψέμα να σταθεί ως γεγονός. Από το Γκλάιβιτς έως τα Σεπτεμβριανά, τα Ίμια και το Πίρι Ρέις, η λογική είναι η ίδια: Η αφορμή είναι αρκετή..!
Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν πρέπει να αφήνουν τέτοιες κινήσεις να «ωριμάζουν». Η απάντηση δεν είναι η υπομονή αλλά η διεθνοποίηση των τουρκικών μεθοδεύσεων, η άμεση αποδόμηση των αφηγημάτων και η σαφής αποφασιστικότητα. Γιατί αν αφήσεις την πρόκληση να ριζώσει, σύντομα θα τη ζήσεις ως πραγματικότητα!!!
ΠΗΓΗ: tomanifesto.gr