Η Ρωσία ανακοίνωσε με αφοπλιστική αοριστία ότι τα πρώτα μαχητικά Su-57 παραδόθηκαν σε ξένο πελάτη, χωρίς καν να κατονομάσει τη χώρα: ήταν σαφές ότι επρόκειτο για την Αλγερία. Οι εικόνες των αλγερινών στρατηγών να κρατούν μοντέλα Su-57 και οι προβολές των μαχητικών στα κτίρια του Υπουργείου Άμυνας πριν από χρόνια ήταν προάγγελοι αυτής της συμφωνίας.
Πρόκειται για μια απλή υπόθεση στην επιφάνεια: η Αλγερία προσθέτει δύο Su-57 στον ήδη ρωσικό στόλο της, δίπλα σε Su-35 και Su-34, δημιουργώντας ένα πλήρες δίκτυο αεροπορικής υπεροχής. Στρατηγικά, όμως, σηματοδοτεί κάτι μεγαλύτερο: για πρώτη φορά, ένα μαχητικό πέμπτης γενιάς που δεν κατασκευάζεται στις ΗΠΑ εξάγεται στο εξωτερικό. Και την ώρα που η Ρωσία δέχεται κυρώσεις και μάχεται στην Ουκρανία, o πρώτoς ξένος προορισμός του «αποκρυπτογραφημένου» stealth μαχητικού της είναι η Μεσόγειος, όχι η Κίνα ή η Ινδία.
Στην απέναντι πλευρά, το Μαρόκο χτίζει το δικό του στρατιωτικό οικοσύστημα με αμερικανικά F-16 και ισραηλινά drones, προετοιμάζοντας έμμεσα και την πιθανή απόκτηση F-35. Η Αλγερία, από την άλλη, επενδύει σε μια ρωσική στρατηγική αρχιτεκτονική: Su-57, Su-35, Su-34, Iskander και πυραυλικά συστήματα, όλα ενσωματωμένα σε ένα δίκτυο αεράμυνας που αποτρέπει την πίεση της Δύσης.
Η επιλογή της Αλγερίας δεν είναι τυχαία. Η χώρα έμαθε από τις εμπειρίες της με το ΔΝΤ και τις επιβαρύνσεις του εξωτερικού χρέους: η αγορά ρωσικών όπλων εξασφαλίζει στρατιωτική ισχύ χωρίς να εισάγει πολιτικές δεσμεύσεις. Η Ρωσία, αντίθετα, πουλάει τεχνολογία αλλά κρατά τον έλεγχο: περιορισμένες εξαγωγές, λογοκριμένες δυνατότητες και διασφαλίσεις ότι οι πελάτες παραμένουν εξαρτημένοι από τη Μόσχα.
Το Su-57E που θα πετάξει στον αλγερινό ουρανό δεν είναι το ίδιο με το ρωσικό: λιγότερα προηγμένα συστήματα, περιορισμένη πρόσβαση σε λογισμικά και ηλεκτρονικά, και αποσιωπημένες δυνατότητες stealth και όπλων. Αλλά είναι αρκετό για να ανεβάσει την Αλγερία σε μια νέα κατηγορία ισχύος στην περιοχή, χωρίς να δεσμεύεται από τη Δύση.
Και η παρουσία του Σέργκει Σουροβίκιν στην Αλγερία δείχνει ότι η Ρωσία εξάγει κάτι παραπάνω από μαχητικά: εξάγει τη στρατηγική της για πολυεπίπεδη άμυνα, δίχως να κρύβει ότι η Μόσχα επιδιώκει να δεσμεύσει συμμάχους μέσω των ίδιων της των συστημάτων, ενισχύοντας το προφίλ της σε βάρος της ελευθερίας των πελατών της. Στο τέλος, η Αλγερία αγοράζει μαχητικά· η Ρωσία πουλάει επιρροή.