Ο Γ. Σεφέρης που μετά την 21η Απρίλη 1967 είχε σιωπήσει και ποιητικά εις ένδειξη διαμαρτυρίας, αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή του και να μιλήσει ανοιχτά κατά των Συνταγματαρχών. Μαγνητοφωνεί μία δήλωση, στην οποία, μεταξύ άλλων, ο τιμημένος με Νόμπελ ποιητής, υψώνει τη φωνή του για να καταγγείλει το στρατιωτικό καθεστώς της 21ης Απρίλη οδηγεί τη χώρα στο γκρεμό: «Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος».
Η κασέτα φθάνει λαθραία στο Λονδίνο και αυθημερόν η δήλωσή του μεταδίδεται από την Ελληνική Υπηρεσία του BBC, ενώ αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού και την «Ντόιτσε Βέλε». Η δήλωσε συγκλόνισε την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη μιας και ο ξένος Τύπος και το ραδιόφωνο έδωσαν ευρύτατη δημοσιότητα στη δήλωση (και τις επόμενες μέρες και στην απάντηση των δικτατόρων).
Η δικτατορία, φανερά ενοχλημένη απάντησε με μια ιταμή και υβριστική ανακοίνωση. Αποκάλεσε τον Γ. Σεφέρη «αρτηριοσκληρωμένο» και ισχυρίστηκε ότι ο «Σεφέρης εκτελεί το ρόλο που τον εμπιστεύθη ο κομμουνιστικός κύκλος ο οποίος συνωμοτεί εναντίον της Ελλάδος». Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Ο Σεφέρης χρησιμοποιεί το κύρος του δια την βοήθειαν του διεθνούς κομμουνισμού». Μάλιστα κάποιοι ανώνυμα δήλωναν στον Τύπο, ο οποίος τα αναπαρήγαγε, ότι ο Γ. Σεφέρης έκανε τη δήλωση αυτή για να βγει από την αφάνεια ή κατά τη δική τους διατύπωση «δια να θραύση τον σκληρόν κλοιόν της λησμοσύνης»!!! Γράφουν οι εφημερίδες της εποχής μεταφέροντας λόγια – τοποθετήσεις χουντικών, ότι η δήλωση έγινε για να «αντιρροπήση και να εξωδετερώση τον αδυσώπητον νόμον της φθοράς και της λησμοσύνης που είναι φυσικά παρακολουθήματα της εκ βιολογικών και όχι άλλων αιτιών πνευματικής στειρώσεως και απουσίας του εκ του λογοτεχνικού στίβου».
Η αντίδραση όμως των δικτατόρων και έμπρακτη, αφού αφαίρεσε από τον Σεφέρη τον τίτλο του πρέσβη επί τιμή και το δικαίωμα χρήσης του διπλωματικού διαβατηρίου του. Δικαιολόγησε την πράξη της αυτή με το επιχείρημα ότι η δήλωσή του μεταδόθηκε από τη ραδιοφωνία της Σοβιετικής Ένωσης και άρα συνιστά αντεθνική προπαγάνδα. Τέτοια ήταν η ενόχλησή τους που ένα χρόνο αργότερα μάλιστα, το 1970, οι Συνταγματάρχες απαγόρευσαν στο Βρετανικό Συμβούλιο στην Αθήνα να πραγματοποιήσει βραδιά αφιερωμένη στον Γεώργιο Σεφέρη. Ο δε φιλικός Τύπος των δικτατόρων, έγραψε ότι ο Σεφέρης «πούλησε την Κύπρο για να πάρει το Νόμπελ» ενώ θα τον χαρακτηρίσει κρυφοκομμουνιστή και μίσθαρνο όργανο ξένων κυβερνήσεων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ