Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για να γίνει γνωστή η λύση που επιδιώκει να δώσει η κυβέρνηση στο «καυτό» μέτωπο των δανείων σε ελβετικό φράγκο. Το αρχικό χρονοδιάγραμμα πάει λίγο πιο πίσω χρονικά, καθώς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι τελικές αποφάσεις θα ανακοινωθούν μέσα στον Ιούλιο, αντί τέλος Ιουνίου.
Στο «στρατηγείο» της οδού Νίκης αναζητούν την κατάλληλη «συνταγή», ώστε να αποφευχθούν οι όποιες «ενστάσεις» του Εποπτικού Μηχανισμού των Τραπεζών (SSM).
Σε αυτό το πλαίσιο, η ηγεσία του υπουργείου είναι σε άμεση συνεννόηση με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, την ΤτΕ, αλλά και την ΕΚΤ προκειμένου να βρεθεί μια ισορροπημένη «φόρμουλα».
Ποιες λύσεις έχουν πέσει στο «τραπέζι»
Η περίμετρος της «εφικτής» λύσης για το ελβετικό φράγκο είναι πολύ συγκεκριμένη, με τα σενάρια που έχουν πέσει στο τραπέζι να λαμβάνουν υπόψη όλες τις παραμέτρους (ισοτιμία, τιτλοποιήσεις του «Ηρακλή» ώστε να υπάρξει η μικρότερη δυνατή επίπτωση, δάνεια που ήδη εξυπηρετούνται ή έχουν μετατραπεί σε ευρώ).
Άλλωστε, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας είναι ξεκάθαρο πως θέλει το όποιο σχέδιο να κινείται σε τρεις άξονες: Πρώτον, να λαμβάνει υπόψη την σχετική «νομική πραγματικότητα» όπως διαμορφώθηκε από τις αποφάσεις των δικαστηρίων για τις εν λόγω υποθέσεις, τόσο στην Ελλάδα, όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεύτερον, να διασφαλίζει πως το τραπεζικό σύστημα δεν θα έρθει αντιμέτωπο με… αναταράξεις και τρίτον, να είναι βιώσιμη για τους δανειολήπτες.
Ένα από τα σενάρια που επεξεργάζεται το οικονομικό επιτελείο έχει ως εξής: τα δάνεια, μέσω του εξωδικαστικού, θα μετατρέπονται σε ευρώ και θα ακολουθεί η ρύθμισή τους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ρυθμίζονται όλα τα δάνεια.
Δηλαδή, με βάση τον ειδικό αλγόριθμο, θα διαμορφώνεται μια ρύθμιση προσαρμοσμένη στις εισοδηματικές δυνατότητες του δανειολήπτη -που σε αρκετές περιπτώσεις θα συνοδεύεται και από «κούρεμα»- για να υπάρχει η δυνατότητα εξυπηρέτησής της.
Τα δάνεια σε συνάλλαγμα θα εντάσσονται στον εξωδικαστικό με βάση την ισοτιμία με το ευρώ κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης, κάτι που σημαίνει πως αποκλείεται εξ ορισμού οποιαδήποτε μείωση του υπολοίπου με βάση την αρχική ισοτιμία κατά τον χρόνο εκταμίευσης του δανείου.
Επιπλέον, θα μείνουν εκτός όσοι καταφέρνουν όλα αυτά τα χρόνια να διατηρούν ενήμερα τα δάνειά τους.
Τι λένε οι δανειολήπτες για τη «φόρμουλα» μέσω εξωδικαστικού
Ο σύλλογος δανειοληπτών ελβετικού φράγκου, πάντως, απορρίπτει τη λύση του εξωδικαστικού μηχανισμού, αφού κάτι τέτοιο θα μετέφερε τα δάνεια σε ευρώ στη σημερινή του ισοτιμία με το ελβετικό φράγκο, άρα δεν θα έλυνε, αλλά θα παγίωνε -όπως υποστηρίζουν- το πρόβλημα.
Ο σύλλογος σε ανακοίνωση του επικαλείται συλλογικές αγωγές, οι οποίες θα δικαστούν στο τέλος του χρόνου, οι οποίες θα αποδυναμώνονταν αν κάποιοι δανειολήπτες εντάσσονταν στον εξωδικαστικό. Τούτο διότι, σε αυτή την περίπτωση, τα δάνεια όσων εντάσσονταν στον εξωδικαστικό θα γύριζαν σε ευρώ, χάνοντας το δικαίωμα των ένδικων μέσων.
Και αυτό, παρότι ο Άρειος Πάγος έχει γνωμοδοτήσει ήδη ότι τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο δεν μπορούν να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από όλα τα άλλα δάνεια, τα οποία εκ της φύσης τους εμπεριέχουν ένα ποσοστό κινδύνου.
Ο σύλλογος των δανειοληπτών αντιπροτείνει στην Κυβέρνηση να νομοθετήσει την επαναφορά όλων των δανείων στην ισοτιμία της ημερομηνίας εκταμίευσής τους, δηλαδή περίπου 20 χρόνια νωρίτερα όταν η ισοτιμία του ευρώ ήταν στο 1,5 -1,6 σε σχέση με το ελβετικό φράγκο.
Πώς «παγιδεύτηκαν» όσοι δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο
Τι συνέβη ακριβώς όμως και «παγιδεύτηκαν» όσοι δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο; Κατά την περίοδο των ετών 2006-2008 που οι περισσότεροι μπήκαν στον «πειρασμό» να λάβουν τα συγκεκριμένου τύπου δάνεια, η ισοτιμία φράγκου – ευρώ διαμορφωνόταν στο 1,6, δηλαδή με 1 ευρώ αγόραζες 1,6 ελβετικά φράγκα.
Η ισοτιμία αυτή όμως το 2009 άρχισε να πέφτει και να ακολουθεί συνεχή πτωτική πορεία, μέχρι και το 2011, οπότε σταθεροποιήθηκε από την Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας στο 1,20.
Εντούτοις από 15.1.2015 η ισοτιμία «ξεκλείδωσε» εκ νέου με αποτέλεσμα σήμερα να διαμορφώνεται σχεδόν στο 1 προς 1.
Όσο λοιπόν, το ευρώ υποτιμούνταν έναντι του ελβετικού φράγκου τόσα περισσότερα ευρώ χρειαζόταν μηνιαία ο δανειολήπτης για να αγοράζει τα ελβετικά φράγκα της κάθε μηνιαίας δόσης.
Ταυτόχρονα αυξάνεται και η συνολική οφειλή του άληκτου κεφαλαίου του δανείου, διότι παρότι αυτό μειώνεται με τις καταβολές των δόσεων αντίστοιχα το ποσό αυτό όπως αντιστοιχεί σε ευρώ αυξάνεται.
Για παράδειγμα, ένα δάνειο 150.000 ελβετικών φράγκων το έτος 2007 αντιστοιχούσε σε 93.750 ευρώ με την ισοτιμία των δύο νομισμάτων τότε στο 1,6. Το ίδιο δάνειο σήμερα αντιστοιχεί σε 150.000 ευρώ, καθώς η ισοτιμία των δύο νομισμάτων ανέρχεται σε σχεδόν 1 προς 1.
Η συγκεκριμένη συνθήκη είχε ως συνέπεια οι οφειλές όσων είχαν λάβει δάνεια σε ελβετικό φράγκο να αυξάνονται διαρκώς, ενώ πολλοί από τους δανειολήπτες έφτασαν να χρωστούν 70% περισσότερο από το αρχικό κεφάλαιο του δανείου.
Πηγή: skai.gr