Σε λαϊκό προσκύνημα τίθεται σήμερα η σορός του Πελέ, που πέθανε σε ηλικία 82 ετών, νικημένος από τον καρκίνο.
Η σορός του «βασιλιά» του ποδοσφαίρου μεταφέρθηκε απ’ το νοσοκομείο «Άλμπερτ Αϊνστάιν» στο κέντρο του σταδίου Vila Belmiro (την έδρα της Σάντος όπου μεγαλούργησε ως ποδοσφαιριστής ο θρυλικός άσος) τα ξημερώματα της Δευτέρας, το οποίο έχει χωρητικότητα 16.000 ατόμων.
Το φέρετρο του Πελέ θα τοποθετηθεί στο κέντρο του γηπέδου και ο χώρος θα ανοίξει για το κοινό στις 10:00 το πρωί της Δευτέρας (στις 15:00 ώρα Ελλάδας). Το λαϊκό προσκύνημα θα διαρκέσει έως τις 10 το πρωί της Τρίτης (3 Ιανουαρίου).
Η πρόσβαση του κοινού για το λαϊκό προσκύνημα στο στάδιο θα γίνεται στις θύρες 2 και 3 και η έξοδος θα γίνεται από τις θύρες 7 και 8. Οι Αρχές θα εισέλθουν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Πελέ από τη θύρα 10.
Μάλιστα, από τα ξημερώματα της Δευτέρας (2/1) και ώρες πριν από το προσκύνημα δημιουργήθηκα ουρές έξω από το Βίλα Μπελμίρο με την ανυπομονησία για το τελευταίο αντίο να είναι μεγάλη.
Μετά το λαϊκό προσκύνημα, θα πραγματοποιηθεί παρέλαση στους δρόμους του Σάντος, που θα περάσει απ’ το κανάλι 6, όπου μένει η Ντόνα Σελέστε, η μητέρα του Πελέ.
Η μητέρα του Πελέ, η οποία είναι 100 ετών και ήταν πάντα στο πλευρό του «βασιλιά» γιου της, δεν θα παραστεί στην κηδεία καθώς οι γιατροί δεν της το επιτρέπουν. Η υπερήλικη γυναίκα πάσχει από άνοια, δεν έχει καν γνώση για τον θάνατο του γιου της και δεν επιτρέπεται να επιβαρυνθεί η κατάστασή της.
Η ταφή του Πελέ θα γίνει στο κοιμητήριο «Memorial Necrópole Ecumênica» του Σάο Πάολο, σε κλειστό οικογενειακό κύκλο.
Ο ίδιος ο Πελέ είχε επιλέξει να είναι εκεί η τελευταία του κατοικία, έτσι ώστε να είναι απέναντι από το «Estadio Urbano Caldeira», εκεί όπου πέτυχε μερικά από τα πιο σπουδαία επιτεύγματά του. Ο Πελέ από το 2003 είχε αγοράσει τον χώρο του ενάτου ορόφου, προς τιμήν του πατέρα του που φορούσε το 9 όταν ήταν ποδοσφαιριστής, και είχε μιλήσει για την επιλογή που έκανε. «Το επέλεξα για την οργάνωση, την καθαριότητα και τις εγκαταστάσεις. Είναι ένα μέρος που μεταφέρει πνευματική γαλήνη και ηρεμία, όπου κανείς δεν αισθάνεται δυστυχισμένος. Δεν μοιάζει καν με νεκροταφείο», ήταν τότε τα λόγια του.