Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι αναλυτές που πιστεύουν ότι η κρίση στην Ουκρανία -και ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη- ήταν μια καλοστημένη παγίδα των Αμερικανών, στην οποία ο Πούτιν έπεσε μέσα, με αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί και -το χειρότερο- να αρχίζει βιώνει, πλέον, το δικό του «Βιετνάμ».
Ποια ήταν η παγίδα; Οι Αμερικανοί για μεγάλο χρονικό διάστημα πίεζαν τον Πούτιν λέγοντας ότι θέλουν να βάλουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Για να αυξήσουν, μάλιστα, την πίεση στον Ρώσο Πρόεδρο εμφανίζονταν αδιάλλακτοι σε κάθε πρότασή του για διευθέτηση της κατάστασης και χωρίς να του δίνουν οποιαδήποτε εγγύηση ασφαλείας.
Αποτέλεσμα; Ο Πούτιν να κάνει το μεγάλο λάθος: να εισβάλει στην Ουκρανία! Οι Αμερικανοί να του επιβάλουν σκληρές κυρώσεις, να τον απομονώσουν, όχι μόνο από τη Δύση, αλλά ακόμα και από την Κίνα -που στην κρίση αυτή κρατά αποστάσεις- και για πρώτη φορά να του δημιουργήσουν ρήγμα στις σχέσεις του με τους Ρώσους ολιγάρχες, που βλέπουν τις δουλειές τους να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την επόμενη ημέρα στη ρωσική πολιτική σκηνή!
Και δεν είναι μόνο αυτά…
Η Ευρώπη, σοκαρισμένη από την ωμή βιαιότητα της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής, συνειδητοποιεί ότι χωρίς ασφάλεια η ευμάρεια, που της προσφέρει η οικονομική ένωσή της, δεν αρκεί!
Η Γερμανία, σε μια ιστορική της απόφαση, καταργεί σε μια στιγμή τον ακρογωνιαίο λίθο της γερμανικής διπλωματίας, την Ostpolitik του Βίλι Μπραντ και ανακοινώνει τον εξοπλισμό της χώρας με ένα κονδύλι-μαμούθ 100 δισ. ευρώ.
Ετσι, η δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού και κοινής αμυντικής πολιτικής γίνεται πλέον αδήριτη ανάγκη για τη Γηραιά Ηπειρο και το «κλινικά νεκρό» ΝΑΤΟ συνέρχεται και βγαίνει από την «εντατική».
Αλλά ακόμα και η Ελβετία, για πρώτη φορά στην ιστορία της, σπάει την παραδοσιακή της ουδετερότητα, στέλνοντας το μήνυμα ότι τα θησαυροφυλάκια των τραπεζών της είναι κλειστά για τον ρωσικό πλούτο.
Την παγίδα αυτή οι ΗΠΑ δεν την εφάρμοσαν για πρώτη φορά στην περίπτωση του Πούτιν. Ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σύμβουλος ασφαλείας πολλών Αμερικανών Προέδρων, το 1998, μιλώντας στο γαλλικό περιοδικό «Nouvel Observateur», είχε αποκαλύψει πως είχε πείσει τον Τζίμι Κάρτερ να ρίξουν τους Σοβιετικούς σε μια αντίστοιχη παγίδα, στο Αφγανιστάν! Τα αποτελέσματα γνωστά.
Αν η παγίδα αυτή στον Πούτιν πέτυχε, οφείλεται και στο ότι φαίνεται οι Αμερικανοί να εφάρμοσαν κατά γράμμα το περιβόητο «δόγμα της ανάσχεσης» του διπλωμάτη-θρύλου των ΗΠΑ, του Τζορτζ Κέναν. Του ανθρώπου στον οποίο κατέφευγαν όλοι οι ένοικοι του Λευκού Οίκου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν αδυνατούσαν να «διαβάσουν» τη Σοβιετική Ενωση.
Ο Κέναν ήταν υπέρ του πολέμου στην Κορέα, έλεγε «όχι» στον πόλεμο στο Βιετνάμ και διαφώνησε με τον Μπους για την εισβολή στο Ιράκ.
Και αυτό γιατί η βασική του αρχή ήταν ότι «η σοβιετική πίεση στους ελεύθερους θεσμούς του δυτικού κόσμου ήταν κάτι που μπορούσε να ανασχεθεί μόνο με την επιδέξια και αποφασιστική εφαρμογή μιας αντίπαλης δύναμης, η οποία έπρεπε να έχει τη μορφή της διπλωματίας και της υπόγειας δράσης και όχι του πολέμου».
Ακριβώς ό,τι συνέβη δηλαδή στην Ουκρανία. Μόνο που το «παιχνίδι» αυτό έχει αιματοκυλίσει μια χώρα και το τσουνάμι των επιπτώσεων δεν το έχουμε δει ακόμα σε όλο το εύρος του.
ΥΓ: Αναγκαία διευκρίνιση: Το γεγονός ότι ο Πούτιν έπεσε στην παγίδα των Αμερικανών δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες του για λουτρό αίματος στην Ουκρανία. Δεν υπάρχουν ούτε άλλοθι ούτε δικαιολογία για αυτό…
ΠΗΓΗ: Realnews