Ποιοι προσπαθούν να νεκραναστήσουν τον Κώστα Σημίτη;

 
Τα έργα και οι ημέρες του Κ. Σημίτη την περίοδο 1996-2004

Ενημερώθηκε: 30/05/16 - 17:49

Του Γιάννη Μιχελάκη

Αρθρογράφος: Γιάννης Μιχελάκης

Κάποιοι νομίζουν, ότι σ΄αυτή τη χώρα, όλοι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Γιατί δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά, η προσπάθεια κάποιων να νεκραναστήσουν πολιτικά τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Να τον μπάσουν από την "πίσω πόρτα" στην κεντρική πολιτική σκηνή, ως μεσσία της κεντροαριστεράς και όχι μόνο. Και λέω "της κεντροαριστεράς και όχι μόνο", διότι τελευταία βλέπω, ότι και στο χώρο της κεντροδεξιάς, στην ΝΔ συγκεκριμένα, κάποια από τα "ορφανά" του συστήματος Σημίτη βρίσκουν ήδη πολιτική στέγη. Επειδή, λοιπόν, κάποιοι ίσως να έχουν ξεχάσει τον "εκτροχιασμό" της χώρας, κατά την οκταετία 1996-2004 με τα σκάνδαλα της περιόδου Σημίτη, θα προσπαθήσω να περιγράψω συνοπτικά κάποια από αυτά... Για τους "λωτοφάγους" αυτής της χώρας. Αλλά εξαιρετικά χρήσιμο, πιστεύω θα ήταν, αν θα μπορούσε και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός να μας δώσει κάποιες εξηγήσεις γι΄αυτά.

Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου

Η υπόθεση του χρηματιστηρίου, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως το μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ίσως η δραματικότερη αναδιανομή εισοδήματος στην ιστορία της χώρας. Εκατοντάδες χιλάδες μικροεπενδυτές -πάνω από 1,5 εκατομμύριο- έχασαν περισσότερα από 100 δις ευρώ. Ποιός δεν θυμάται κυβερνητικά στελέχη του κ. Σημίτη, αλλά και τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό να λειτουργούν σαν κοινά «παπαγαλάκια», παρασύροντας ανυποψίαστους πολίτες να επενδύσουν τις οικονομίες τους στο χρηματιστήριο. Αλλά και για την απροκάλυπτη χειραγώγηση της Σοφοκλέους, μέσω της αθρόας αγοράς 5-6 δεικτοβαρών μετοχών με χρήματα της ΔΕΚΑ και των Ασφαλιστικών Ταμείων, ενόψει των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000.

Το "πάρτυ" με τα έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ακόμα δεν έχει δοθεί επαρκής εξήγηση για την εκτόξευση του κόστους των Ολυμπιακών αγώνων σε δυσθεώρητα ύψη. Όπως επίσης ποτέ, ο λαλίστατος κατά τα άλλα, Κώστας Σημίτης δεν μας απάντησε για τις περίεργες καθυστερήσεις, τις απευθείας αναθέσεις, τις αδιαφανείς διαδικασίες και τελικά τις αδικαιολόγητες υπερβάσεις της προϋπολογισθείσας τιμής. Πώς εξηγείται -για παράδειγμα- η υπέρβαση του κόστους κατασκευής του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης από τα 30 στα 103 εκατ. ευρώ, της επισκευής του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας από τα 3,3 στα 29 εκατ. ευρώ και του Ολυμπιακού Κέντρου Υγρού Στίβου από τα 3,5 στα 22,5 εκατ. ευρώ ;

Το "αμαρτωλό" Swap της Goldman Sachs

Μεγάλο ενδιαφέρον θα είχε να μας απαντήσει ο κ. Σημίτης και για το «αμαρτωλό» Swap της Goldman Sachs, το οποίο πήρε η κυβέρνησή του, το 2001,μετατρέποντας μέρος των υποχρεώσεων της χώρας σε ένα κατ' ουσία δομημένο προϊόν. Πως κατάφερε, δηλαδή να μειώσει πλασματικά το χρέος της χώρας για να παραβιάσει την πόρτα του ευρώ και ταυτόχρονα να αυξήσει ουσιαστικά, το μελλοντικό ελληνικό χρέος, υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές. Λέγεται, μάλιστα, πως η Goldman Sachs, με εκείνο το swap σε μία μόνο μέρα, αποκόμισε το 12% των ετήσιων κερδών της σε βάρος της χώρας μας!

Το "πάρτυ" που γινόταν στην κυβέρνησή του και αυτός δεν είχε πάρει χαμπάρι

Εξαιρετικό ενδιαφέρον, όμως , θα είχαν οι απαντήσεις του για ορισμένους στενούς συνεργάτες του . Για τον Τάσο Μαντέλη, για παράδειγμα, που παραδέχθηκε, ότι πήρε «προεκλογική χορηγία» 200.000 μάρκων και στη συνέχεια, εντελώς τυχαία, «βρήκε» ακόμη 250.000 μάρκα σε άλλο λογαριασμό του. Αλλά και για τον επονομαζόμενο και «στρατηγό» τον Θόδωρο Τσουκάτο, που ομολόγησε, ότι πήρε ένα εκατομμύριο μάρκα από τη Siemens, για να τα πάει στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και για τον Άκη Τσοχατζόπουλο, στον οποίο αποδίδονται «μίζες» 300 εκ. ευρώ ! Αλλά και για τον Γιάννο Παπαντωνίου στη θητεία και το περιβάλλον του οποίου η Δικαιοσύνη αναζητά τους μιζαδόρους οπλικών συστημάτων. Να θυμίσω πάντως, ότι ο ίδιος ήταν επικεφαλής του ΚΥΣΕΑ και υπέγραφε τις σχετικές συμβάσεις. Και δεν μπορεί ένας Πρωθυπουργός, που «ανακάλυπτει» κατά καιρούς τι γινόταν στις θητείες των άλλων, να μην αντιλαμβανόταν τι γινόταν στη δική του.

Οι "προγραμματικές συμφωνίες" της διαπλοκής

Θα μπορούσε ακόμη να μας πει για τις λεγόμενες «προγραμματικές συμφωνίες», που εξέθρεψαν τη διαπλοκή. Ποια σχέση είχε η αποπομπή του Χάρη Καστανίδη το 1997 από το Υπουργείο Μεταφορών και η αντικατάστασή του από τον Τάσο Μαντέλη με την επακολουθείσασα υπογραφή των συμβάσεων του ελληνικού Δημοσίου με την Intracom και τη Siemens ; Τι πραγματικά συνέβη με την προμήθεια των ρωσικών πυραύλων ΤΟR - M1, που συνδέθηκε με δύο δολοφονίες, έναν ύποπτο θάνατο και εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, ενώ ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, 73 εκ.$; Τι λέει για την υπόθεση των S-300, που όχι μόνο μας εξέθεσε διεθνώς,αλλά και εξασθένησε σημαντικά την αμυντική θωράκιση της Κύπρου;

Τα Ίμια, ο Οτσαλάν και οι "γκρίζες ζώνες"

Ο Κ. Σημίτης, όμως, έχει να δώσει απαντήσεις και για τους ολέθριους χειρισμούς τη νύχτα των Ιμίων, που οδήγησαν στο θάνατο τρεις Έλληνες αξιωματικούς, προσέβαλαν την εθνική μας αξιοπρέπεια και έδωσαν την ευκαιρία στην Τουρκία να θέσει ζήτημα δήθεν «γκρίζων ζωνών». Για την αποχώρηση Ελλήνων στρατιωτών και την υποστολή της Ελληνικής σημαίας από ελληνικό έδαφος. Αλλά και για τους άθλιους εκείνους χειρισμούς που κατέληξαν στην παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους Τούρκους διώκτες του; Όπως και για τη «βιομηχανία» των παράνομων ελληνοποιήσεων μέσω της χορήγησης ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου σε χιλιάδες δήθεν «ομογενείς» με αποκλειστικό σκοπό τη νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000.

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα «εκτροχιάστηκε» τόσες φορές κατά τη θητεία του κ. Σημίτη, ώστε τα εύλογα και αναπάντητα ερωτήματα να μην έχουν τελειωμό! Και έχω χρησιμοποιήσει στο άρθρο αυτό, τον όρο "εκτροχιασμό", αρκετές φορές, για να θυμίσω στους "λωτοφάγους" το πολιτικό θράσος του κ. Σημίτη να βγάλει,πριν λίγα χρόνια, βιβλίο με αυτόν τον τίτλο, κάνοντας κριτική για τα έργα και τις ημέρες άλλων, αλλά χωρίς να κάνει τον κόπο να γράψει λίγες λέξεις και νά δώσει εξηγήσεις για όσα προανέφερα. Δικαίωμα του βέβαια είναι να γράφει βιβλία, άρθρα, και να κάνει κριτική για όποιον θέλει και για ότι θέλει. Επίσης, δικαίωμα κάποιων άλλων είναι, παρά τα σκάνδαλα της περιόδου, που ήταν πρωθυπουργός, να εξακολουθούν να τον θεωρούν "μεσσία" και να τον καλούν να ηγηθεί του όποιου πολιτικού χώρου. Το να παριστάνει, όμως ο ίδιος, τον κατήγορο, ενώ είναι υπόλογος, αυτό πάει πολύ!

Εκτός κι αν είναι το απαύγασμα του πολιτικού θράσους, που παράγεται από το γεγονός, ότι ποτέ δεν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις, ούτε σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, ούτε στην Ελληνική Δικαιοσύνη!