Η πρόσφατη περιφερειακή σύγκρουση μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα σαφές προειδοποιητικό μήνυμα για τις ΗΠΑ αλλά και την Ταϊβάν, γιατί αν μη τι άλλο έδωσε μια γεύση για την πρόοδο που έχει σημειώσει η Κίνα στον τομέα των μαχητικών αεροσκαφών και κατέδειξε ότι το Πεκίνο ενδεχομένως να θέτει τις βάσεις να απειλήσει τη στρατιωτική υπεροχή των ΗΠΑ στους αιθέρες.
Παρότι οι ισχυρισμοί τόσο του Ισλαμαμπάντ όσο και του Νέου Δελχί δεν έχουν επιβεβαιωθεί, έχουν επιτρέψει στους ειδικούς που παρακολουθούν την πρόοδο της αεροπορικής βιομηχανίας και των μαχητικών αεροσκαφών της Κίνας να σχηματίσουν μια εικόνα για τις δυνατότητες του ασιατικού γίγαντα.
Και το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: τα συστήματα άμυνας του Πεκίνου καθίστανται ολοένα και πιο αξιόπιστα.
Το Πακιστάν ισχυρίστηκε ότι τα κινεζικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη J-10C που διαθέτει η πολεμική αεροπορία του κατέρριψαν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής συμπλοκής πολλά ινδικά αεροσκάφη. Ισχυρισμό τον οποίο το Νέο Δελχί απορρίπτει κατηγορηματικά.
Ακόμα και αν οι ισχυρισμοί του Ισλαμαμπάντ είναι αληθείς, οι στρατιωτικές δυνατότητες του Πεκίνου δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτές των ΗΠΑ. Το αεροσκάφος J-10C δεν είναι ένα πλήρως stealth μαχητικό όπως τα αμερικανικά F-22 ή F-35, ωστόσο έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που το καθιστούν λιγότερο ορατό στα ραντάρ.
Σε κάθε περίπτωση όμως, καταδεικνύει τις σημαντικές επενδύσεις που έχει πραγματοποιήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα για την αναβάθμιση της Πολεμικής Αεροπορίας του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού και συνάδει με τον στόχο του προέδρου Σι Τζινπίνγκ για πλήρη στρατιωτικό εκσυγχρονισμό της χώρας έως το 2027.
Η χρήση αεροσκαφών J-10C στην περιφερειακή σύγκρουση Πακιστάν-Ινδίας υποδηλώνει ότι ο στόχος του Σι πιθανότητα επιτυγχάνεται σταδιακά.
Προς το παρόν, βέβαια, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ο παγκόσμιος ηγέτης στους αιθέρες, διαθέτοντας περισσότερα στρατιωτικά αεροσκάφη από τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία μαζί, σύμφωνα με την έκθεση World Air Forces 2025 της FlightGlobal.
Ωστόσο, μεγάλο μέρος του αποθέματος αεροσκαφών της Αμερικής δεν βρίσκεται πλέον στην ακμή του, περιλαμβάνει μαχητικά αεροσκάφη και βομβαρδιστικά δεκαετιών.
Εν τω μεταξύ, η αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA) της Κίνας αναπτύσσεται ραγδαία, αν και απέχει πολύ από το να ανταγωνιστεί αριθμητικά αυτήν των ΗΠΑ.
Αλλά μειώνει το χάσμα. Η Ουάσινγκτον διατηρεί επί του παρόντος το πλεονέκτημα σε αεροσκάφη πέμπτης γενιάς όπως τα F-22 και F-35, αν και το Πεκίνο γεφυρώνει το χάσμα και εκεί. Σύμφωνα με πληροφορίες, κατασκευάζει περισσότερα από 100 μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς J-20 ετησίως και σχεδόν έχει τριπλασιάσει την κατασκευή άλλων τύπων αεροσκαφών, όπως τα J-10C και J-16, σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
Αυτό καθίσταται δυνατό χάρη στην κεντρική, κρατική προσέγγιση που διέπει τον PLA. Συνολικά, η ραγδαία κατασκευή νέων μαχητικών μέσων, όπως πλοία και αεροπλάνα, δείχνει μια στρατιωτική και βιομηχανική βάση που καθίσταται όλο και πιο έτοιμη για μια σύγκρουση με τις ΗΠΑ, προσθέτει το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
Η Κίνα αρχίζει επίσης να ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ και όσον αφορά τα ολοκληρωμένα αμυντικά συστήματα, σημειώνει ο Mike Dahm, ανώτερος ερευνητής αεροδιαστημικών και κινεζικών σπουδών στο Ινστιτούτο Αεροδιαστημικών Σπουδών Mitchell.
«Ο αμερικανικός στρατός έχει διαπρέψει στη διασύνδεση διαφορετικών επίγειων, διαστημικών και αεροπορικών συστημάτων σε μια αποτελεσματική αλυσίδα εξόντωσης», σημειώνει αλλά προσθέτει: «Πιστεύω ότι οι Κινέζοι το έχουν πλέον δείξει το ίδιο στη σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν».
Ένα άλλο σημείο το οποίο χρήζει προσοχής, σύμφωνα με τον Dahm, αφορά τις γεωγραφικές συνθήκες. Το Πεκίνο έχει το πλεονέκτημα ότι βρίσκεται στην ίδια «γειτονιά» με τους πιθανούς αντιπάλους του σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο. Αυτό δεν ισχύει για τις ΗΠΑ, παρά τις πολυάριθμες βάσεις που διαθέτουν στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.
Οι αεροπορικές δυνατότητες του Πεκίνου όπως είναι φυσικό έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στην Ουάσινγκτον. Η τελευταία ετήσια Έκθεση Στρατιωτικής Ισχύος της Κίνας που εκπόνησε το Πεντάγωνο επισημαίνει τη δραστική αύξηση των πυρηνικών, διαστημικών, πυραυλικών και αεροπορικών δυνατοτήτων του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA) τα τελευταία χρόνια.
Παράλληλα, η έκθεση προσθέτει ότι η Κίνα θέλει να διευρύνει τη στρατιωτική εμβέλειά της πολύ πέρα από την Πρώτη Αλυσίδα Νησιών, την εικονική γραμμή που εκτείνεται από τα νησιά της Ιαπωνίας, περνάει από τις Φιλιππίνες και φτάνει στο νότιο άκρο της Νότιας Σινικής Θάλασσας μεταξύ Μαλαισίας και Βιετνάμ.
Η γραμμή αυτή αποτελεί βασικό πυλώνα της αρχιτεκτονικής ασφαλείας της Ουάσινγκτον στον Ινδο-Ειρηνικό - αλλά το πιο σημαντικό, περιλαμβάνει και την Ταϊβάν, την οποία διεκδικεί το Πεκίνο.
Ο Σι έχει ορκιστεί ότι η Κίνα θα ενωθεί με το αυτοδιοικούμενο νησί έως το 2049 - αποτελεί κεντρικό μέρος του εθνικού σχεδίου αναζωογόνησης του Κινέζου προέδρου. Ωστόσο, αυτό το χρονοδιάγραμμα μπορεί να αλλάξει.
Για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των ετήσιων στρατιωτικών ασκήσεων που διεξήγαγε νωρίτερα φέτος, το υπουργείο Άμυνας της Ταϊβάν ανέφερε το 2027 ως πιθανό έτος για μια κινεζική εισβολή. Αυτό ενδεχομένως να σχετίζεται με τον στόχο του Σι να οικοδομήσει έναν σύγχρονο στρατό μέχρι τότε.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επίσης επανειλημμένως υποστηρίξει την άποψη αυτή, επικαλούμενοι τη ραγδαία κατασκευή πολεμικών πλοίων, μαχητικών αεροσκαφών και πυραύλων στην οποία έχει προβεί η Κίνα από το 2020.
Παρότι η ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων του Πεκίνο δεν επιβεβαιώνει κάποια πρόθεση, εντούτοις εντείνει το διακύβευμα τόσο για την άμυνα του νησιού όσο και για την αμερικανική στρατιωτική κυριαρχία στην περιοχή. Ο ναύαρχος Samuel Paparo, διοικητής της αμερικανικής Ινδο-Ειρηνικής Διοίκησης, δήλωσε ότι ο PLA επέδειξε αυξανόμενες δυνατότητες μέσω συνεχών επιχειρήσεων κατά της Ταϊβάν, οι οποίες κλιμακώθηκαν κατά 300% το 2024. Καταθέτοντας ενώπιον του Κογκρέσου τον Απρίλιο, προειδοποίησε επίσης ότι δεν ήταν απλώς ασκήσεις αλλά «πρόβες για αναγκαστική ενοποίηση».
Η Ταϊβάν έχει ξεκινήσει ήδη να αναθεωρεί την αμυντική της στρατηγική, με αγορές συστημάτων Patriot PAC-3 και αντιαεροπορικών πυραύλων PAC-3 MSE ικανών να αναχαιτίζουν απειλές. Θεωρητικά, τα συστήματα αυτά θα της επιτρέψουν επίσης να ανιχνεύει προηγμένα μαχητικά σε μεγαλύτερα υψόμετρα.
Η Ουάσινγκτον, όμως, θα πρέπει επίσης να συνεχίσει να επενδύει στην τεχνολογία αεροσκαφών επόμενης γενιάς για να διατηρήσει το πλεονέκτημα έναντι του Πεκίνου, το οποίο και αυτό αναπτύσσει ένα μαχητικό αεροσκάφος έκτης γενιάς.
Εν ολίγοις, η σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν έδωσε μια γεύση από το τι μπορεί πλέον να κάνει η αεροπορία της Κίνας. Η Ουάσινγκτον και η Ταϊπέι δεν πρέπει να περιμένουν μέχρι την επόμενη επίδειξη από την πλευρά του Πεκίνου.
Πηγή: skai.gr