Δυνάμεις του Νότιου Μεταβατικού Συμβουλίου (STC), που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ανακοίνωσαν στις 3 Δεκεμβρίου την κατάληψη της πόλης Σέιουν στην επαρχία Χαντραμαούτ.
Η επιχείρηση, με την κωδική ονομασία «Υποσχόμενο Μέλλον», οδήγησε στον έλεγχο της πόλης έπειτα από συγκρούσεις με μονάδες του υπουργείου Άμυνας της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Υεμένης – του σαουδαραβικής επιρροής Προεδρικού Συμβουλίου Ηγεσίας (PLC).
Η Σέιουν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας Χαντραμαούτ.
Σε ανακοίνωσή του, το Συμβούλιο ανέφερε ότι «συγχαίρει τον λαό του Νότου για την απελευθέρωση της Κοιλάδας Χαντραμαούτ», υποστηρίζοντας πως η επιχείρηση ανταποκρίνεται «στο διαχρονικό αίτημα των κατοίκων» που υπέφεραν επί τρεις δεκαετίες από «τρομοκρατικές ενέργειες, αναταραχές, λαθρεμπόριο και κατάχρηση πόρων και δημόσιας περιουσίας».
Αξιωματούχος του STC δήλωσε ανώνυμα στην εφημερίδα The National ότι «στόχος μας είναι ο πλήρης έλεγχος της Χαντραμαούτ», προσθέτοντας: «Υπάρχει ανταρσία και θα τη συντρίψουμε».
Μία ημέρα πριν, ο εκπρόσωπος του STC, Ανουάρ αλ-Ταμίμι, κατηγόρησε τον φυλετικό ηγέτη της Χαντραμαούτ, Άμρ μπιν Χαμπρίς, ότι συνεργάζεται με το ISIS και την Αλ Κάιντα. Υποστήριξε ακόμη ότι οι δυνάμεις του Συμβουλίου βρίσκονται «σε επίσημη αποστολή για την ασφάλεια της στρατηγικής αυτής περιοχής και για την αποτροπή εκμετάλλευσής της από τους Χούθι», παρότι δεν υπάρχει παρουσία της Ανσαράλα στην επαρχία.
Οι εντάσεις σηματοδοτούν σοβαρή κλιμάκωση μεταξύ δυνάμεων που υποστηρίζονται αντίστοιχα από τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ.
Η Χαντραμαούτ είναι η μεγαλύτερη επαρχία της Υεμένης, καλύπτει πάνω από το ένα τρίτο της έκτασης της χώρας και διαθέτει πλούσιο υπέδαφος και ακτογραμμή 450 χιλιομέτρων. Αποτελεί βασικό τμήμα του ανεξάρτητου κράτους που φιλοδοξεί να δημιουργήσει ο STC στο νότιο τμήμα της Υεμένης.
Στις 27 Νοεμβρίου, η Φυλετική Συμμαχία της Χαντραμαούτ κάλεσε σε ανακοίνωσή της για «υπεράσπιση της πλούσιας σε πόρους επαρχίας» και για έναρξη «αντίστασης με κάθε μέσο».
Κάλεσε επίσης την ένοπλη πτέρυγά της –τις Δυνάμεις Προστασίας Χαντραμαούτ– να λάβουν «αποφασιστικά μέτρα» απέναντι στις «επικίνδυνες κινήσεις εξωτερικών δυνάμεων», κατονομάζοντας το υποστηριζόμενο από τα ΗΑΕ STC, το οποίο απασχολεί ξένους μισθοφόρους και μαχητές ακραίων οργανώσεων και δρα στην Υεμένη από το 2017.
Η Συμμαχία προειδοποίησε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη «ξεκάθαρη προσπάθεια ελέγχου της επαρχίας και των πετρελαϊκών της αποθεμάτων», επισημαίνοντας ότι «εξωγενή στοιχεία» έχουν ήδη εγκατασταθεί σε κρίσιμες θέσεις, καταλαμβάνοντας στρατόπεδα και περιθωριοποιώντας τοπικούς ηγέτες.
Νωρίτερα μέσα στον μήνα, η Συμμαχία είχε κατηγορήσει το STC ότι προετοιμάζει πιθανή εισβολή.
Η Συμμαχία έχει ιδρυθεί εδώ και πάνω από μία δεκαετία και φέτος δημιούργησε ένοπλη δύναμη, τις Δυνάμεις Προστασίας Χαντραμαούτ, με σκοπό –όπως αναφέρει– την προστασία των φυσικών πόρων της περιοχής. Από τον Ιούνιο του 2025 έχει αναλάβει τον έλεγχο αρκετών πετρελαϊκών πεδίων και οδικών αξόνων.
Σύμφωνα με αναλυτές που επικαλείται η αραβόφωνη έκδοση του Reuters, «η επαρχία βρίσκεται στα πρόθυρα έκρηξης εάν η νόμιμη αρχή και η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του PLC δεν παρέμβουν για εκτόνωση της κρίσης».
Πρόσφατα, δυνάμεις πιστές στο PLC αναπτύχθηκαν στις βόρειες περιοχές της Χαντραμαούτ. Το STC έχει καταγγείλει την παρουσία τους, λόγω της σύνδεσής τους με το ισλαμικό, σαουδαραβικής επιρροής κόμμα Ισλάχ.
Τα ΗΑΕ υπήρξαν βασικός εταίρος στον πόλεμο που εξαπέλυσε η Σαουδική Αραβία εναντίον της Υεμένης και της κυβέρνησης υπό την Ανσαράλα στη Σανάα το 2015.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια Ριάντ και Άμπου Ντάμπι βρίσκονται σε ανταγωνισμό για τον έλεγχο και την επιρροή στη χώρα, με επικριτές να τους κατηγορούν ότι επιδιώκουν τη de facto διαίρεση της Υεμένης, ώστε να ελέγξουν φυσικούς πόρους και στρατηγικά λιμάνια.
Οι δύο χώρες «ανταγωνίζονται για κυριαρχία υπό το πρόσχημα στήριξης της τοπικής αυτονομίας», έγραψε τον Οκτώβριο η Λιβανέζα δημοσιογράφος Μαουάντα Ισκεντάρ για το The Cradle, τονίζοντας ότι η Χαντραμαούτ έχει μετατραπεί σε «πεδίο δοκιμής» αυτού του ανταγωνισμού.
Τα ΗΑΕ έχουν εγκαθιδρύσει –σε συνεργασία με το Ισραήλ– εκτεταμένη στρατιωτική παρουσία στα νησιά της Υεμένης. Δυνάμεις που στηρίζει το Άμπου Ντάμπι και συνδέονται με το STC ελέγχουν επίσης μεγάλο μέρος των επαρχιών Μαρίμπ και Σάμπουα, όπου δραστηριοποιούνται και μονάδες πιστές στο PLC.
Παρά τις συγκρούσεις, PLC και STC παραμένουν στενά συνδεδεμένα: ο Ανταρούς αλ-Ζουμπαΐντι, αντιπρόεδρος του PLC, είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος του STC.