Έντονες αντιδράσεις στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας προκαλεί η δραστηριότητα του ακροδεξιού πολιτικού Ρίνγκο Μούλμαν, βουλευτή του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) στο κοινοβούλιο της Θουριγγίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, ο Μούλμαν έχει επιδείξει αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για ζητήματα που αγγίζουν τον πυρήνα της ασφάλειας, εγείροντας υποψίες ότι οι πληροφορίες που ζητά θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Αξιοποιώντας τα θεσμικά του δικαιώματα ως περιφερειακός βουλευτής –σε ένα κρατίδιο όπου το AfD αναδεικνύεται σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη– ο Μούλμαν έχει καταθέσει επανειλημμένα ερωτήσεις προς την τοπική κυβέρνηση για ευαίσθητα θέματα, όπως η άμυνα απέναντι σε drones, η αστυνόμευση κρίσιμων υποδομών και οι μεταφορές οπλισμού προς την Ουκρανία μέσω γερμανικού εδάφους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί γραπτή ερώτηση του Σεπτεμβρίου, με την οποία ζητούσε αναλυτικά στοιχεία για τη διαμετακόμιση στρατιωτικού υλικού μέσω Θουριγγίας από το 2022, ανά έτος, τύπο μεταφοράς και αριθμό διελεύσεων. Σε άλλη περίπτωση, υπέβαλε οκτώ διαφορετικές ερωτήσεις μέσα σε μία ημέρα, εστιάζοντας στις δυνατότητες της αστυνομίας να εντοπίζει και να εξουδετερώνει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ζητώντας μάλιστα λεπτομέρειες για τεχνικά συστήματα παρεμβολών και ηλεκτρομαγνητικών μέσων.
Οι πρακτικές αυτές έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία στους πολιτικούς αντιπάλους του AfD, οι οποίοι κατηγορούν το κόμμα ότι εργαλειοποιεί τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για τη συλλογή και έμμεση αποκάλυψη πληροφοριών που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τη Μόσχα, στο πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και του λεγόμενου «υβριδικού πολέμου» κατά της Ευρώπης.
«Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την εντύπωση ότι το AfD ακολουθεί μια ατζέντα που εξυπηρετεί το Κρεμλίνο», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Θουριγγίας Γκιόργκ Μάϊερ, στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας (SPD). Μιλώντας στο Politico, υπογράμμισε ότι τον εντυπωσίασε το «υπερβολικό ενδιαφέρον» του AfD για κρίσιμες υποδομές και υβριδικές απειλές, σε ένα κοινοβούλιο που δεν έχει αρμοδιότητα σε θέματα εξωτερικής ή αμυντικής πολιτικής.
Στο ίδιο μήκος κύματος, στελέχη των Πρασίνων έχουν χαρακτηρίσει το AfD «δούρειο ίππο» του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στη Γερμανία, επισημαίνοντας ότι οι φιλορωσικές θέσεις του κόμματος –όπως η άρση των κυρώσεων, η επαναφορά των ενεργειακών δεσμών και η διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο– δεν είναι απλώς ιδεολογικές.
Το AfD απορρίπτει κατηγορηματικά τις αιτιάσεις. Ο συμπρόεδρος του κόμματος Τίνο Χρουπάλα υποστήριξε ότι οι ερωτήσεις του Μούλμαν αντανακλούν υπαρκτές ανησυχίες των πολιτών και κατηγόρησε τους επικριτές του κόμματος για «πονηρά και ατεκμηρίωτα υπονοούμενα». Από την πλευρά του, ο ίδιος ο Μούλμαν –πρώην αστυνομικός– αρνήθηκε ότι ενεργεί κατ’ εντολή της Ρωσίας, τονίζοντας πως η ευθύνη για την προστασία απόρρητων πληροφοριών ανήκει στην εκτελεστική εξουσία και όχι στους βουλευτές που θέτουν ερωτήματα.
Ωστόσο, ειδικοί σε θέματα ασφαλείας προειδοποιούν ότι ακόμη και όταν δεν αποκαλύπτονται απόρρητα στοιχεία, ο όγκος και η συστηματικότητα των κοινοβουλευτικών ερωτήσεων μπορεί να συνθέσει μια πολύτιμη «μεγάλη εικόνα». Ο συντηρητικός βουλευτής Μαρκ Χένρικμαν, επικεφαλής επιτροπής της Bundestag που εποπτεύει τις υπηρεσίες πληροφοριών, επισήμανε ότι μέσα από τη συσσώρευση φαινομενικά ακίνδυνων ερωτήσεων μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα για διαδρομές, προμήθειες και στρατιωτικές μετακινήσεις.
Τα στοιχεία ενισχύουν τις ανησυχίες: σύμφωνα με ανάλυση του Spiegel, από το 2020 το AfD έχει καταθέσει πάνω από 7.000 ερωτήσεις σχετικές με την ασφάλεια σε κρατικά κοινοβούλια, περισσότερες από κάθε άλλο κόμμα. Στη Θουριγγία, όπου το κόμμα έχει χαρακτηριστεί εξτρεμιστικό από τις τοπικές υπηρεσίες πληροφοριών, ευθύνεται για σχεδόν το 70% των σχετικών ερωτήσεων, ενώ στη Bundestag ξεπερνά το 60%.
Όπως επισημαίνουν αναλυτές, η στρατηγική αυτή δεν είναι καινούργια. Από την είσοδό του στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο το 2017, το AfD χρησιμοποιεί συστηματικά τις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις όχι μόνο για κοινοβουλευτικό έλεγχο, αλλά και ως εργαλείο πολιτικής πίεσης και χαρτογράφησης των αντιπάλων του – μια πρακτική που, στο σημερινό γεωπολιτικό περιβάλλον, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και εγείρει κρίσιμα ερωτήματα για τα όρια της θεσμικής διαφάνειας και της εθνικής ασφάλειας.