Σε ένα ψυχρό στιγμιότυπο από τις 4 Ιουνίου 2025, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης με τους στενούς συνεργάτες του, κοίταζε αδιάφορα μια λίστα με τα ονόματα 339 παιδιών που, σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, έχουν απαχθεί από τις ρωσικές δυνάμεις και μεταφερθεί στη Ρωσία. Ο Ρώσος πρόεδρος δεν μπήκε καν στον κόπο να τη διαβάσει.
Όπως αποκαλύπτει το Time, το ζήτημα των απαχθέντων παιδιών — ένα από τα σκοτεινότερα κεφάλαια του πολέμου στην Ουκρανία — παραμένει περιθωριοποιημένο στις ειρηνευτικές συνομιλίες, προκαλώντας ανησυχία για την τύχη χιλιάδων παιδιών που μεγαλώνουν υπό τη ρωσική προπαγάνδα. Μέχρι σήμερα, περίπου 1.200 παιδιά έχουν καταφέρει να επιστρέψουν στην Ουκρανία, χάρη στις προσπάθειες συγγενών και ανθρωπιστικών οργανώσεων. Ωστόσο, ο αριθμός όσων εξακολουθούν να κρατούνται στη Ρωσία ανέρχεται, σύμφωνα με το Κίεβο, σε πάνω από 19.500.
Ορισμένες υποθέσεις έχουν συγκλονίσει την κοινή γνώμη, όπως αυτή της μικρής Μαργαρίτας από τη Χερσώνα, η οποία βρέθηκε υιοθετημένη από ανώτατο Ρώσο αξιωματούχο και βαφτίστηκε με νέο όνομα. Για την Ουκρανία, τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν απειλή όχι μόνο για την ταυτότητα των παιδιών αλλά και για το ίδιο το μέλλον της χώρας, που ήδη αντιμετωπίζει σοβαρή δημογραφική κρίση.
Η Διεθνής Ποινική Δικαιοσύνη έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης κατά του Πούτιν για την παράνομη μεταφορά παιδιών — ένα κατηγορητήριο που τον καθιστά ανεπιθύμητο σε δεκάδες χώρες. Παρόλα αυτά, το Κρεμλίνο εξακολουθεί να παρουσιάζει την απαγωγή και "επανεκπαίδευση" των παιδιών ως πράξη φιλανθρωπίας και πατριωτισμού.
Στο διπλωματικό παρασκήνιο, οι πιέσεις προς τη Ρωσία για επιστροφή των παιδιών σκοντάφτουν σε πολιτικούς υπολογισμούς. Η διαμάχη έφτασε μέχρι το Οβάλ Γραφείο, με τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι να συγκρούεται ανοιχτά με τον Πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της ανακωχής χωρίς προϋποθέσεις. Η χρηματοδότηση προγραμμάτων παρακολούθησης των απαχθέντων παιδιών ανεστάλη, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στο Κογκρέσο.
Ο Ζελένσκι επιμένει ότι η επιστροφή των παιδιών δεν μπορεί να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή ανταλλαγής. «Δεν πρόκειται για εμπόρευμα, δεν είναι αιχμάλωτοι πολέμου», δηλώνει στο Time. Θεωρεί ότι μόνο μια διεθνής συντονισμένη πίεση μπορεί να αναγκάσει τον Πούτιν να ενδώσει.
Η υπόθεση των χαμένων παιδιών της Ουκρανίας, όπως τονίζει το ρεπορτάζ του Time, αποκαλύπτει μια παράλληλη, κρυφή διάσταση του πολέμου — έναν αγώνα για την ψυχή και το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς.