Εορτολόγιο-Βίοι Αγίων: Σήμερα 1 Μαίου, η Εκκλησία τιμά την μνήμη την Κυριακή του Θωμά και τους: Άγιος Νικήτας ο Νέος Ιερομάρτυρας, Άγιοι Γεώργιος, Μανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος και Μιχαήλ από τη Σαμοθράκη, Προφήτης Ιερεμίας, Άγιοι Ακάκιος ο Οσιομάρτυρας από το Νεοχώρι Θεσσαλονίκης, Ευθύμιος ο Πελοποννήσιος και Ιγνάτιος ο νέος Οσιομάρτυρας, Άγιος Βατάς ο Πέρσης ο Ιερομάρτυρας, Άγιος Φιλόσοφος, Οσία Ισιδώρα η δια Χριστόν Σαλή, Άγιος Σάββας, Αγία Μαρία η Μεθυμοπούλα, Ανάμνηση των εγκαινίων της Νέας Εκκλησίας, Μνήμη του φοβερού σεισμού στη μονή Σινά, Άγιος Αφρικανός Επίσκοπος Λουγδούνου, Άγιος Μαύρος ο Ιερομάρτυρας και «οι συν αυτώ», Όσιος Μιχαήλ ο Θαυματουργός, Άγιος Πανάρετος Αρχιεπίσκοπος Πάφου, Όσιος Νικηφόρος ο Χίος, Όσιος Παφνούτιος ο Θαυματουργός, Όσιος Γεράσιμος Ηγούμενος Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος εν Μπολτίνσκ, Άγιος Asaph Επίσκοπος Ουαλίας, Όσιος Συμεών ο Πεντάγλωσσος ο Σιναΐτης, Άγιος Αγαπητός Επίσκοπος Ωξέρρης, Αγία Ταμάρα η βασίλισσα, Άγιος Ακάκιος ο Ιερομάρτυρας, Άγιος Άκελος ο Μάρτυρας, Όσιος Νικήτας εκ Ρωσίας, Άγιος Μακάριος ο Ιερομάρτυρας Μητροπολίτης Κιέβου, Άγιος Ζωσιμάς εκ Γεωργίας, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Τσαρεβοκοκσάισκ Ρωσίας.
Γιορτάζουν οι: Ιερεμίας, Ισιδώρα, Τάμαρα (Ταμάρα), Φιλόσοφος, Σοφός, Φιλοσοφία (Φιλοσοφή), Θωμάς, Θωμαή
Όσιος Νικηφόρος ο Χίος
Ο Όσιος Νικηφόρος, γεννήθηκε στο Καρδάμυλα της Χίου περί το 1750 μ.Χ. και το αρχικό του όνομα ήταν Γεώργιος.
Σε νεαρή ηλικία αφού σώθηκε από την αρρώστια του λοιμού αφιερώθηκε από τους γονείς του στην Παναγία τη Νεαμονήτισσα.
Εν συνεχεία εισήλθε στη Νέα Μονή και εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Νικηφόρος. Η Αδελφότητα της Νέας Μονής τον έστειλε στα Σχολεία της Χίου. Δασκάλους του είχε τους Γαβριήλ Αστρακάρη, Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη και τον λόγιο και ιεροκήρυκα Ιάκωβο Μαύρο. Στη Νέα Μονή μένει διαρκώς κοντά στον σεβάσμιο Γέροντα Άνθιμο τον Αγιοπατερίτη.
Μετά το τέλος των σπουδών του επανέρχεται στη Μονή, χειροτονείται διάκονος και στη συνέχεια πρεσβύτερος. Διορίζεται Διδάσκαλος στη Σχολή της Χίου επί σχολαρχίας Αθανασίου του Πάριου (βλέπε 24 Ιουνίου) ως το 1802 μ.Χ., οπότε ανέλαβε την Ηγουμενία της Νέας Μονής.
Λόγω της ακαταστασίας στην Ιερά Μονή και των ποικίλλων αντιδράσεων των πατέρων, αποχώρησε από αυτή και κατέφυγε στο Ρεστά, στο μονύδριο του Αγίου Γεωργίου, όπου μόναζε και ο ιεροδιδάσκαλος Ιωσήφ από τα Άγραφα.
Υπό την επίδραση του Αγίου Μακαρίου , που βρισκόταν στα τελευταία έτη της ζωής του, και με τον οποίο ήταν πάντοτε σε συχνότατη επικοινωνία, και του μεγάλου διδασκάλου Αθανασίου Παρίου, που από το 1812 μ.Χ. αποσύρθηκε στα Ρεστά, και μαζί με τους μοναχούς Ιωσήφ και Νείλο τον Καλόγνωμο, ο ιερομόναχος Νικηφόρος, εγκαταβιώνει στην Μονή των Ρεστών.
Από τα Ρεστά πέρασαν οι νεομάρτυρες, Δημήτριος ο Πελοποννήσιος (βλέπε 14 Απριλίου), Μάρκος ο νέος (βλέπε 5 Ιουνίου) και Αγγελής ο Αργείος (βλέπε 3 Δεκεμβρίου).
Είκοσι χρόνια σκληρών ασκητικών αγώνων στη Μονή των Ρεστών, που συνδυάζεται με ακαταπόνητη εργασία, καθώς ο όσιος φυτεύει πολλά δέντρα. που και σήμερα ακόμη χαρίζουν τη σκιά και την ομορφιά τους στους προσκυνητές. Διανέμει δενδρύλια ως ευλογία και παρακινεί τους χωρικούς να φυτεύουν και εκείνοι δέντρα.
Συνέγραψε πολλά βιβλία, όπως την Ακολουθία των Αγίων Πατέρων Νικήτα, Ιωάννου και Ιωσήφ και την Ιστορία της Νέας Μονής. Το 1819 μ.Χ. εξέδωσε στην Βενετία το Νέον Λειμωνάριον με βίους Νεομαρτύρων, έργο συλλογικό αφού την αρχική ύλη συνέλεξαν ο Αρχιεπίσκοπος Κορίνθου Μακάριος και ο Μέγας Διδάσκαλος Αθανάσιος ο Πάριος.
Ο ιερός Νικηφόρος συνέθεσε Χαιρετισμούς και Ύμνους και Ιδιόμελα και Ασματικές Ακολουθίες.
Εκοιμήθη το Καλοκαίρι του 1821 μ.Χ. Το λείψανό του μεταφέρθηκε και ετάφη στα Ρεστά. Τα λείψανά του ανευρέθησαν το 1845 μ.Χ.