Εορτολόγιο - Βίοι Αγίων: Σήμερα 11 Αυγούστου τιμάται από την Εκκλησία η μνήμη των ακολούθων Αγίων: Όσιος Θεοδόσιος ο κοινοβιάρχης, Όσιος Θεοδόσιος ηγούμενος Μονής Φιλόθεου εν Άθω και Επίσκοπος Τραπεζούντος, Σύναξη των Μυρίων Αγγέλων, Άγιοι Στέφανος ο εν Πλακιδιαναίς, Θεόδωρος και Αγάπιος ο Αρχιμανδρίτης, Άγιος Μάιρος, Όσιος Βιτάλιος, Ανάμνηση των εγκαινίων του Ναού της Μεγάλης Εκκλησίαςτου Χριστού στη Θεσσαλονίκη, Άγιος Μιχαήλ διά Χριστόν Σαλός και Θαυματουργός, Άγιος Νικηφόρος Νεομάρτυρας εκ Κρήτης, Άγιοι Πέτρος, Σεβέριος και Λεύκιος οι Μάρτυρες, Άγιος Υγίνος Επίσκοπος Ρώμης
Γιορτάζει ο: Θεοδόσιος
Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης
Ο Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης, που η Εκκλησία μας γιορτάζει στις 11 Ιανουαρίου, γεννήθηκε στο Μογαρισσό, που ήταν χωριό της Καππαδοκίας, το έτος 423 ή 424 μ.Χ.
Από μικρός υπηρετούσε στον Ιερό Ναό του χωριού του, σαν Αναγνώστης. Στη συνέχεια εγκαταλείπει τον τόπο καταγωγής του και πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα, με σκοπό, να προσκυνήσει τους Άγιους Τόπου.Στην Αντιόχεια της Συρίας, του γεννήθηκε η επιθυμία, να γνωρίσει από κοντά το γέροντα Συμεών τον Στυλίτη ο οποίος τον προέτρεψε να επισκέπτεται τα μέρη που εξελίχτηκε το Θείο Δράμα.
Ασκήτεψε δίπλα στον ασκητή Λογγίνο όπου διδάχτηκε, την υπομονή και την υπακοή, όπως τη σωστή νηστεία ,την προσευχή και αποφασίζει να αποσυρθεί, σε δικό του Ησυχαστήριο. όπου, άρχισαν να λάμπουν, οι σπάνιες αρετές του. Η φήμη του, διαδόθηκε γρήγορα και πολλοί ήταν, εκείνοι, που τον επισκέπτονταν, καθημερινά. Όμως, οι επισκέπτες, άρχισαν να πυκνώνουν και ο Όσιος Θεοδόσιος, δεν έβρισκε το χρόνο, ούτε να προσευχηθεί. Έκρινε, ότι αυτό δεν μπορεί να κρατήσει περισσότερο και παίρνει την απόφαση, να αναζητήσει πιο απόμερο Ησυχαστήριο, προκειμένου, να συνεχίσει καλύτερα, την ασκητική του ζωή.
Επέλεξε για νέο ησυχαστήριο μια σπηλιά ενός βουνού, επέλεξε να γίνει το νέο Ησυχαστήριό του όπου σύμφωνα με την παράδοση, φιλοξένησε τους Τρεις Μάγους, μετά την προσκύνηση, του Θείου Βρέφους και αμέσως ξεκινά, έντονη ασκητική ζωή. Ανάμεσα στους επισκέπτες, ήταν και πολλοί νέοι, που γοητεύτηκαν από τη διδασκαλία του και τις σπάνιες αρετές του και δήλωσαν πρόθυμοι, να τον ακολουθήσουν, στη άσκηση. Έτσι, σε λίγο χρόνο, ο αριθμός τους αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό, που άρχισε να προβληματίζει, τον Άγιο Θεοδόσιο.Ξεκινά μια ατέλειωτη πομπή στην έρημο, με την ελπίδα, ότι σε κάποιο σημείο θα φανερωθεί, η επιθυμία του Θεού, για να ιδρύσουν το Μοναστήρι τους.
Έτσι, κατασκευάστηκε ένα μεγάλο συγκρότημα, που πέρα από τα κελιά των Μοναχών, περιελάμβανε και νοσοκομεία, ξενοδοχεία, όχι μόνο για τις ανάγκες των Μοναχών, αλλά και για τις ανάγκες, των κοσμικών. Το Μοναστήρι αυτό, λειτουργούσε με τους κανόνες, που έθεσε ο Αρχηγός τους, ο Άγιος Θεοδόσιος, που ονομάστηκε, Κοινοβιάρχης. Το Μοναστήρι δε, το ονόμασαν Κοινόβιο, που σήμαινε, ότι κανείς δεν είχε τίποτα δικό του και όλα, ανήκαν σε όλους.