Εορτολόγιο - Βίοι Αγίων: Σήμερα 13 Ιουλίου η Εκκλησία τιμά την μνήμη: Σύναξις τον αρχαγγέλου Γαβριήλ. Μάρτυρος Γολινδούχ (Μαρίας). Οσίου Στεφάνου του Σαβαίτου . Οσίων και των εν Κύπρω εν ασκήσει λαμψάντων Ηλιοφώτου, Αμμωνίου, Αυξουθενίου, Ευτυχίου, Ευφημιανού, Παμμεγίστου, Παφνουτίου, Παμφροδίτου, Πήγωνος, Πολεμίου, Σωζομένου, Σωτηρίχου, Φωτίου και Χουλελαίου. Οσίας Σάρρας.
Γιορτάζουν οι :Σάρα (Σάρρα),και ο Ηλιόφωτος
Στέφανος: ο άγιος της ερήμου
Ο άγιος Στέφανος ο Σαββαϊτης γεννήθηκε στη Δαμασκό το 725 μ.Χ. Σε ηλικία δέκα ετών, ο Στέφανος εισήχθη από το θείο του στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου για 15 χρόνια εκπαιδεύτηκε στη μοναχική ζωή. Μετά το θάνατο του θείου του, αποσύρθηκε στην έρημο όπου ασχολήθηκε και με την ποίηση, στην οποία διακρίθηκε και αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές της Εκκλησίας μας.
Ως μοναχός οΣτέφανος υπηρέτησε υποδειγματικά για οκτώ χρόνια σε διάφορα διακονήματα της Λαύρας. Εξασκώντας τελεία υπακοή και ταπεινοφροσύνη εργάστηκε κατά σειράν ως αρτοποιός, ξενοδόχος και ηγουμενιάρης (φροντιστής της κατοικίας του Ηγουμένου). Διακονούσε πάντοτε σιωπηλός, πρόθυμος και αδιαλείπτως προσευχόμενος. Στα 29 του χρόνια χειροτονήθηκε Διάκονος. Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια στο ναό ως κανονάρχης επιβλέποντας ταυτόχρονα και την βιβλιοθήκη της Μονής.
Είχε συνήθεια ο Άγιος να χωρίζη το έτος σε έξι τμήματα. Κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων εξερχόμενος από το κελλί του βάδιζε τριγύρω από την Νεκρά Θάλασσα. Ζούσε με μεγάλη εγκράτεια τρεφόμενος μόνο με χλωρά άκρα καλαμιών, καρδιές φοινίκων και σπανιώτερα με λίγα βρεγμένα κουκιά, όταν ένιωθε τελείως εξαντλημένος. Τα υπόλοιπα τρία χρονικά διαστήματα τα περνούσε μέσα στο κελλί του δεχόμενος και ωφελώντας πνευματικά όσους έρχονταν να ζητήσουν την συμβουλή του. Τότε και μόνον άνοιγε. Εκοιμήθη το 794 μ.Χ.