Εορτολόγιο - Βίοι Αγίων: Σήμερα, 15 Μαΐου, Η Εκκλησία εορτάζει την μνήμη των: Κυριακή Μυροφόρων Ιερομαρτύρων Αύδα και Αυδιησού των επισκόπων και των συν αυτοίς, Αλεξάνδρου πατριάρχου Ιεροσολύμων και μάρτυρος. Μαρτύρων Βαχθισόη, Ισαακίου και Συμεώνος, Παπυλίνου και Πέτρου του εν Βλαχερναί, Οσίων Θεοδώρου του ηγιασμένου , Νικολάου Α` πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως , Γεωργίου αρχιεπισκόπου Μυτιλήνης του ομολογητού και Νεαδίου επισκόπου.
Γιορτάζει η Μυροφόρα.
Άγιος Γεώργιος αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης
Ο άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στα απέναντι της Μυτιλήνης Μικρασιατικά παράλια κατά το έτος 776 μ.Χ. από επιφανείς γονείς. Όταν πέθαναν ο Γεώργιος μοίρασε όλη την περιουσία του σε φτωχούς και σε ηλικία δέκα οχτώ ετών έφυγε σε μοναστήρι, όπου παρέμεινε δύο χρόνια. Θέλοντας ακόμη μεγαλύτερη, αυστηρότερη άσκηση, έφυγε από τη Μ. Ασία και πήγε στη Μυτιλήνη, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, για να ζήσει ασκητική ζωή σε ένα σπήλαιο με απόλυτη εγκράτεια, νηστεία και προσευχή. Η φήμη της αγιότητάς του σ' όλο το νησί, ώστε όταν πέθανε ο επίσκοπος της Μυτιλήνης όλος ο λαός ζήτησε να γίνει επίσκοπος ο Γεώργιος. Έτσι σε ηλικία είκοσι οκτώ ετών χειροτονήθηκε επίσκοπος κατά το έτος 804 μ.Χ.
Έπειτα από εννέα χρόνια αναγκάσθηκε για διακανονισμό υπηρεσιακών υποθέσεων να πάει στην Κωνσταντινούπολη, όπου Αυτοκράτωρ τότε ήταν ο Μιχαήλ Ραγκαβέ και Πατριάρχης ο άγιος Νικηφόρος .
Στην Κωνσταντινούπολη ο Οικουμενικός Πατριάρχης συμβούλευσε τον άγιο Γεώργιο να παραμείνει για ένα χρονικό διάστημα στην Πόλη, όπου θεωρούσε απαραίτητη την παρουσία και τη βοήθειά του. Έτσι ο Γεώργιος παρέμεινε δύο χρόνια (813-815) στα Πατριαρχεία.
Εν τω μεταξύ έγινε Αυτοκράτωρ ο Λέων ο Ε' ο Αρμένιος, που ήταν εικονομάχος και κήρυξε διωγμό κατά των εικονοφίλων. Ο Πατριάρχης συνοδευόμενος από τον επίσκοπο της Μυτιλήνης Γεώργιο και άλλους πατέρες παρουσιάστηκαν στον Αυτοκράτορα και του ζήτησαν να παύσει τον ς διωγμό. Ο Αυτοκράτορας όχι μόνο φάνηκε ανένδοτος, αλλά και καταδίκασε σε εξορία τον Πατριάρχη και τον Γεώργιο για την «ελευθεροστομία», με την οποία μίλησε στον Αυτοκράτορα, διέταξε να τον μαστιγώσουν με εκατό μαστιγώσεις.
Εξορίστηκε σε ένα ξερονήσι της Προποντίδος. Εκεί συνέχισε την ασκητική ζωή υπομένοντος αφάνταστες κακουχίες, καθώς ζούσε «εις δυσβάτους και φαραγγώδεις τόπους, τρεφόμενος δια των αυτομάτως κατά τόπον φυομένων βλαστημάτων».
Πολύ σύντομα άρχισαν να τον επισκέπτονται εκεί χριστιανοί για να ακούσουν τη διδασκαλία του, να εξομολογηθούν και να ζητήσουν να θεραπεύσει τους αρρώστους των. Αναφέρονται πολλά θαύματα κάνοντας το σχήμα του Σταυρού και γιαυτό τον ονόμασαν «σημειοφόρο», δηλαδή θαυματουργό.
Σύντομα, όμως, λόγω των διωγμών και κακουχιών, έχασε την υγεία του και έπειτα από έξι χρόνια, πού πέρασε εξόριστος, πέθανε σε ηλικία μόλις 45 ετών στις 7 Απριλίου του 821.
Είκοσι ένα χρόνια αργότερα οι χριστιανοί της Μυτιλήνης ήλθαν στον τόπο της εξορίας και πήρανε τα λείψανα του Αγίου και τα έφεραν ευλαβικά στη Μυτιλήνη.
Πολύ νωρίς ο Γεώργιος τιμήθηκε σαν άγιος από το λαό της Μυτιλήνης. Από πολύ νωρίς τα άγια λείψανά του χαρακτηρίστηκαν σαν «πηγή ιαμάτων» και η εκκλησία τον ονόμασε θαυματουργό, «σημειοφόρο» .
Δεν είναι γνωστό τι απέγιναν με το πέρασμα του χρόνου τα λείψανα του Αγίου, είναι όμως γνωστό, ότι το χέρι του παρέμεινε στη Μυτιλήνη .Υπάρχουν πολλά στοιχεία οτι το χέρι είναι αυτό που βρίσκεται σήμερα στο ναό του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου της Κοινότητος Σκαλοχωρίου Μυτιλήνης, κλεισμένο σε ασημένιο περίβλημα πού γράφει επάνω «Άγιος Γιόργις».