Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι ζυμώσεις στον χώρο των Σοσιαλιστών για τον σχηματισμό μιας νέας πολιτικής κίνησης που θα στεγάσει όσους εκδίωξε ο Μαρίνος Σιζόπουλος από την ΕΔΕΚ και άλλους κομματικά ανένταχτους πολίτες.
Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί τρεις ανοιχτές συγκεντρώσεις σε Λεμεσό, Λευκωσία και Λάρνακα, με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδάκη και πρώην στελεχών της ΕΔΕΚ, όπως οι πρώην γραμματείς της Κεντρικής Επιτροπής Μιχάλης Τερέπεης και Χρυσός Τουλούπης και ο πρώην αντιδήμαρχος Λάρνακας Πέτρος Χριστοδούλου.
Πρόκειται να ακολουθήσει ακόμα μία ανοιχτή συγκέντρωση στην Πάφο στις 12 Μαΐου για να ολοκληρωθεί ο δεύτερος κύκλος της προσπάθειας για δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχήματος στον σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Ο πρώτος κύκλος αφορούσε κλειστές συναντήσεις διαφόρων παραγόντων που έθεσαν τις βάσεις για την όλη προσπάθεια, ενώ ο τρίτος κύκλος θα αφορά νέες επαρχιακές πολιτικές συγκεντρώσεις μαζικού χαρακτήρα.
Πρώτο βήμα
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Π», σε αυτή τη φάση φαίνεται να εκδηλώνονται κάποιες επιφυλάξεις για το κατά πόσον υπάρχει ο χρόνος μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση στην Κύπρο για δημιουργία κόμματος. Ως εκ τούτου, τέθηκαν ορισμένες εισηγήσεις για σχηματισμό μιας πολιτικής πλατφόρμας που θα εμφανιστεί στις επικείμενες ευρωβουλευτικές και τοπικές εκλογές, που φαίνεται ότι θα πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα τον Μάιο του 2024. Το αποτέλεσμα των επόμενων ευρωεκλογών θα κρίνει εν πολλοίς και τη βιωσιμότητα της προσπάθειας για σχηματισμό νέας πολιτικής κίνησης. Συνεπώς, θα πρέπει η νέα πολιτική πλατφόρμα να πετύχει ένα ποσοστό της τάξεως του 8% για να εκλέξει τουλάχιστον έναν ευρωβουλευτή, ώστε να εδραιώσει την παρουσία της στο πολιτικό σκηνικό.
Νέα ΕΔΕΚ;
Πάντως, τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν σε αυτήν την προσπάθεια για σχηματισμό ενός νέου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην Κύπρο ανέφεραν στον «Π» ότι δεν πρόκειται να δημιουργηθεί μια νέα ΕΔΕΚ ή αντι-ΕΔΕΚ. Αντίθετα, «η προσπάθεια επικεντρώνεται στη δημιουργία ενός διαφανούς και δημοκρατικού κόμματος, με αυξημένη συμμετοχή γυναικών. Ενός κόμματος που δεν είναι αρχηγικό αλλά θα υπάρχει συλλογική ηγεσία».
Βέβαια, αυτό για να αποτελέσει ρεαλιστικό σενάριο και όχι απλώς ένα σύνθημα κενού περιεχομένου θα πρέπει όσοι συμμετέχουν στην όλη προσπάθεια να σκεφτούν κάποιους τρόπους επίτευξης του στόχου για συλλογική ηγεσία, όπως για παράδειγμα το προεδρικό συμβούλιο. Δηλαδή, να μην υπάρχει ένας πρόεδρος κόμματος αλλά ανώτατο κομματικό όργανο που να αποτελείται από περισσότερα του ενός πρόσωπα. Εξάλλου, εκτός ΕΔΕΚ τέθηκαν σημαίνοντα στελέχη και ηγετικές φυσιογνωμίες που δύσκολα θα μπορέσουν να υποταχθούν στην εξουσία του ενός. Και αυτό είναι που καταγγέλλουν στην περίπτωση του σημερινού προέδρου της ΕΔΕΚ Μαρίνου Σιζόπουλου.
Στόχος, όπως μας λέχθηκε, είναι «η μετεξέλιξη της πολιτικής πλατφόρμας, που ενδεχομένως να δημιουργηθεί, σε ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα το οποίο θα καλύψει το κενό που δημιουργείται στον σοσιαλιστικό χώρο από τις αντιλαϊκές πολιτικές θέσεις του προέδρου της ΕΔΕΚ σε θέματα όπως το ΓεΣΥ». Εξ ου και η προσπάθεια για διαμόρφωση καθαρά σοσιαλιστικών προτάσεων όπως η στήριξη και η εξυγίανση του Γενικού Συστήματος Υγείας και η δημιουργία του θεσμού της κοινωνικής κατοικίας με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βέβαια, όλα είναι ανοιχτά και οι πολιτικές θέσεις της νέας πολιτικής κίνησης πρόκειται να δημιουργηθούν με τρόπο συλλογικό στην πορεία των διαβουλεύσεων για συγκρότηση πολιτικής κίνησης.
Το αγκάθι του Κυπριακού
Αν και γίνεται προσπάθεια ώστε το κυπριακό πρόβλημα να μην αποτελέσει εμπόδιο στη συμμετοχή του οποιουδήποτε πολίτη στο νέο πολιτικό σχήμα που εκκολάπτεται, αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι στον δρόμο προς τη δημιουργία ενός κόμματος. Κάποιοι πρωταγωνιστές αυτής της νέας προσπάθειας διαμηνύουν ότι «πρόκειται να αποκλειστούν λογικές διχοτόμησης αλλά και θέσεις υπέρ της όποιας λύσης». Εκφράζουν, επίσης, τη θέση ότι είναι ξεπερασμένες από την πραγματικότητα οι όποιες συζητήσεις κατά του ομοσπονδιακού και διζωνικού χαρακτήρα της λύσης. Αντίθετα, θεωρούν ότι μεγάλη σημασία έχει ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο μιας δίκαιης και περιεκτικής λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Έτσι, λοιπόν, για επικοινωνιακούς λόγους και με στόχο την αποφυγή του περιορισμού του κοινού που θα απευθύνεται ο νέος πολιτικός σχηματισμός, με θέσεις σκληρές που ενδεχομένως να εκφράζουν μια μειοψηφία πολιτών, γίνεται μια προσπάθεια ώστε να τεθούν ορισμένες πολύ βασικές αρχές οι οποίες θα επιτρέψουν κάποιον βαθμό ευελιξίας, ρεαλισμού και προσαρμογής στις σημερινές συνθήκες. Γεγονός που δημιουργεί σοβαρές προκλήσεις ως προς την ευόδωση της προσπάθειας, δεδομένου ότι υπάρχουν και ορισμένα πρόσωπα που έχουν συγκεκριμένες θέσεις όπως για παράδειγμα ο βουλευτής Κωστής Ευσταθίου ο οποίος απορρίπτει τη διζωνικότητα.
Επομένως, η συμμετοχή του κ. Ευσταθίου στο νέο κίνημα θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον θα μπορέσουν να καταλήξουν σε μια ομόφωνη φόρμουλα συμβιβασμού, γεφυρώνοντας διαφορετικές προσεγγίσεις και θέσεις στο Κυπριακό. Πάντως, ο Κωστής Ευσταθίου φαίνεται να βλέπει με θετικό μάτι την προσπάθεια, αφού έχει απευθύνει πολιτικό χαιρετισμό στην πρώτη ανοιχτή συγκέντρωση στη Λεμεσό, τονίζοντας ότι «είναι ευπρόσδεκτη κάθε προσπάθεια που διαταράσσει τα λιμνάζοντα νερά και το τέλμα του σοσιαλδημοκρατικού χώρου στην Κύπρο». Είναι όμως επιφυλακτικός για το κατά πόσον υπάρχει περιθώριο δημιουργίας νέου σοσιαλιστικού κόμματος.
Σε αναμονή
Από την πλευρά του Γιώργου Βαρνάβα φαίνεται να υπάρχει μια στάση αναμονής και προβληματισμού. Πρόσωπα που γνωρίζουν πώς σκέφτεται ο κ. Βαρνάβα ανέφεραν στον «Π» ότι σε αυτή τη φάση ο πρώην βουλευτής της ΕΔΕΚ «επικεντρώνεται σε μια προσπάθεια εξυγίανσης του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών και παρακολουθεί με προσοχή τις κινήσεις που γίνονται για δημιουργία νέου κόμματος».
Η ομάδα της Λεμεσού
Στην προσπάθεια για μια νέα πολιτική κίνηση στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας δεν συμμετέχουν ορισμένοι ΕΔΕΚίτες που έχουν διαγραφεί λόγω της στήριξης προς την υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη. Πρόκειται για άτομα που ήταν ενεργά μέλη της ΕΔΕΚ, όπως ο πρώην πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής της ΕΔΕΚ Λεμεσού Λεύκιος Δοράτης και ο δημοτικός σύμβουλος Μέσα Γειτονιάς Στάθης Γρηγορίου. Ανάμεσά τους και το πρώην μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου της ΕΔΕΚ Γιάννης Λούβαρης ο οποίος κατήλθε στις βουλευτικές εκλογές του 2016 ως υποψήφιος Αμμοχώστου. Αφορά μια ομάδα πρώην ΕΔΕΚίτων που εργάστηκε υπέρ της υποψηφιότητας του Ανδρέα Μαυρογιάννη και σήμερα αποτελεί εν δυνάμει σύμμαχος του ΑΚΕΛ. Συνεπώς, δημιουργείται και κάποιους είδους πίεση προς το ΑΚΕΛ ώστε να προλάβει να χτίσει συνεργασίες με τα άτομα που συμπορεύτηκε στις προεδρικές εκλογές προτού τα πρόσωπα αυτά καταλήξουν σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς.
Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη
Ακόμα ένα αγκάθι στην πορεία προς τη συγκρότηση μιας νέας πολιτικής κίνησης στον χώρο των Σοσιαλιστών αποτελεί η σχέση που θα έχει το νέο σχήμα με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Η ΕΔΕΚ είναι συγκυβέρνηση και αυτό δημιουργεί ερωτήματα για το ποια θα είναι η στάση της νέας πολιτικής κίνησης -όταν και εφόσον δημιουργηθεί- απέναντι στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Πηγή: εφ. «ΠΟΛΙΤΗΣ»