Η Γκέλυ Γαβριήλ, το sex symbol της δεκαετίας του ’80, με επιτυχίες στο θέατρο, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο αλλά και στις βιντεοταινίες της εποχής, παραμένει μια εντυπωσιακή γυναίκα, χωρίς πολλά... ψιμύθια, αφού, όπως υποστηρίζει στη συνέντευξή της στην «Espresso», θέλει να είναι ο εαυτός της και όχι κάποια άλλη.
Η ηθοποιός που συνειδητά απείχε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, για να δημιουργήσει οικογένεια, δεν λέει «όχι» στο να επιστρέψει στον χώρο, αρκεί να πληρώνεται κιόλας και όχι να δουλεύει για το ψώνιο της όπως άλλοι.
Πού γεννήθηκες;
Στο Περιστέρι. Είμαι το τελευταίο από τέσσερα παιδιά. Είμαστε δύο αγόρια και δύο κορίτσια. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πάρα πολύ όμορφα. Ημουν ένα αγοροκόριτσο με μια σφεντόνα στο χέρι, την οποία μου είχε φτιάξει ο μπαμπάς μου. Ανέβαινα στα δέντρα για να κάνω και τις διαβολιές μου. Οποιο φρούτο υπήρχε πάνω στο δέντρο το πέταγα στους περαστικούς για πλάκα.
Σε είχε πιάσει ποτέ κανείς να σου ρίξει ξύλο;
Ημουν πάρα πολύ γρήγορη για να με πιάσει (γέλια). Αλλά και με τον πατέρα που είχα δεν επρόκειτο ποτέ να φάω ξύλο. Δεν επέτρεπε σε κανέναν να μας αγγίξει, όπως ο ίδιος δεν μας είχε αγγίξει ποτέ. Δεν ξέρω τι σημαίνει τιμωρία και τι σημαίνει ξύλο. Είχα καταπληκτικούς γονείς.
Ησουν και εμφανισιακά αγοροκόριτσο;
Ναι, μετά τα δεκαέξι μου άρχισα να γίνομαι θηλυκό. Μέχρι τότε ήμουν πολύ αδύνατη και ίσια μπρος και πίσω (γέλια).
Το «Γκέλυ» από πού βγαίνει;
Από το «Αγγελική». Το άλλαξα από μικρή, γιατί μόνο... Αγγελική δεν ήμουν (γέλια).
Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Από μικρή έλεγα ότι θα γίνω ή ηθοποιός ή αεροσυνοδός. Ηθοποιός γιατί έκανα τους πάντες να γελάνε με δικά μου θεατρικά. Και αεροσυνοδός γιατί μου άρεσαν πολύ τα ταξίδια, αλλά δεν με άφησε ο μπαμπάς μου. Φοβόταν πολύ και μου είπε χαριτολογώντας: «Τέτοιο νούμερο που είσαι, καλύτερα να γίνεις ηθοποιός αντί αεροσυνοδός».
Ποια ήταν η πρώτη σου δουλειά;
Ξεκίνησα μικρή με κάποιες διαφημίσεις και συμμετείχα ως μοντέλο και σε επιδείξεις μόδας. Ακόμη πήγαινα στο γυμνάσιο όταν έπαιξα πρώτη φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία «Μήτσος ο ρεζίλης», με τον Μίμη Φωτόπουλο (έκανα την κόρη του) σε σκηνοθεσία Ομηρου Ευστρατιάδη. Επίσης, στα δεκαεφτά μου έπαιξα πρώτη φορά στο θέατρο, σε μια μουσική παράσταση με τον Βάσο Αδριανό και τον Γιώργο Σίσκο. Τηλεοπτικά, η πρώτη δουλειά μου ήταν στη σειρά «Εκτη εντολή» με τον Θάνο Λειβαδίτη. Και από τότε η μία δουλειά έφερνε την άλλη.
Πώς σε αντιμετώπιζαν οι παλαιότεροι ηθοποιοί; Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν ξεκίνησες, ζούσαν ακόμη μεγαθήρια του θεάτρου...
Με τους άντρες δεν αντιμετώπισα πρόβλημα. Αντίθετα, με τις γυναίκες πέρασα πολλά. Εχω πάθει τα απίστευτα: Μου έχουν κλέψει και σκίσει ρούχα για να μην μπορώ να βγω στην παράσταση. Μέχρι και αίματα βρήκα στα ρούχα μου... Το τελευταίο μού συνέβη σε παράσταση με τον Θάνο Λειβαδίτη, στην οποία, μάλιστα, φορούσα μια κατάλευκη τουαλέτα.
Και τι έκανες; Βγήκες στην παράσταση;
Ναι, με τα ρούχα που είχα πάει στο θέατρο. Δεν μασάω εγώ...
Εμαθες ποτέ ποιος σου τα έκανε όλα αυτά;
Οχι, γιατί δεν ήθελα να ασχοληθώ περαιτέρω. Κι ίσως αυτό να ενοχλούσε πιο πολύ, γιατί έβλεπαν ότι δεν τραβάω και κανένα ζόρι...
Μπράβο ψυχραιμία!
Η αλήθεια είναι πως δεν πήρα ποτέ τίποτα στα σοβαρά απ’ όλα όσα γίνονταν στα παρασκήνια. Μιλάω για συκοφαντίες και για όλα εκείνα που συμβαίνουν από τους λεγόμενους κακούς συναδέλφους. Μάλιστα, σε μια παράσταση είχα... πόλεμο από δύο γνωστούς ηθοποιούς, οι οποίοι στη σκηνή δεν μου έλεγαν τις ατάκες τους για να συνεχίσω και να πω τις δικές μου, με σκοπό να κομπλάρω και να τα χάνω. Ελα, όμως, που δεν τα έχανα και απαντούσα ανάλογα.
Αν καταλαβαίνω καλά, θα πρέπει να αντιμετώπισες πολλές δυσκολίες στον χώρο...
Πάρα πολλές! Αλλά δεν εγκαταλείπω ποτέ τον αγώνα. Αγωνίζομαι μέχρι τελικής πτώσεως.
Υπήρξαν κάποιοι που σε επέβαλαν στον χώρο;
Κανένας. Ο,τι έκανα ήταν με το σπαθί μου.
Πες μου μια ωραία ανάμνηση από συναδέλφους σου;
Αν και δεν είχα παίξει ποτέ μαζί της, η Αλίκη Βουγιουκλάκη -με την οποία έκανα για ένα διάστημα παρέα μέσω της κοινής μας φίλης Νόρας Βαλσάμη- με εντυπωσίασε με τη γενναιοδωρία της. Οταν τελειώναμε με τη Νόρα την παράσταση στο Δελφινάριο, πηγαίναμε σε ένα πανάκριβο ρεστοράν στην παραλία, όπου μας έκανε το τραπέζι και πραγματικά ήταν η τέλεια οικοδέσποινα. Απορώ πώς κάποιοι τη χαρακτήρισαν τσιγκούνα.
Βίωσες ποτέ κάποια σεξουαλική επίθεση σαν αυτές που έκανε ο Αμερικανός παραγωγός Γουάινστιν;
Οχι. Πάντως δεν συμφωνώ και με όλες αυτές που βγήκαν, ύστερα από τόσα χρόνια, και άρχισαν να τον κατηγορούν ότι τις βίασε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου έμενε. Και γιατί πήγες, κυρά μου, στο δωμάτιό του; Για να του στρώσεις το κρεβάτι;
Βγαίνουν κι Ελληνίδες ηθοποιοί και καταγγέλλουν σεξουαλική παρενόχληση...
Ναι, καλά. Αυτό έχει πολλή πλάκα... Μήπως αυτές προσπάθησαν να βιάσουν τους σκηνοθέτες και τους παραγωγούς για να πάρουν τον ρόλο και να ανέβουν και όχι εκείνοι (γέλια);
Παράτησες τα καλλιτεχνικά στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Γιατί;
Το 1998 έφυγα από τον χώρο από δική μου επιλογή. Είχα κουραστεί πολύ. Δούλευα ασταμάτητα και είχα φτάσει 48 κιλά. Εκανα παράλληλα τρεις διαφορετικές δουλειές: θέατρο, σίριαλ και βιντεοταινίες. Μάλιστα, στην τελευταία παράσταση όπου έπαιξα σωριάστηκα στη σκηνή από υπερκόπωση και νοσηλεύτηκα. Είπα να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα και με έναν φίλο μου ανοίξαμε ένα καλλιτεχνικό γραφείο που προωθούσε Ελληνες ηθοποιούς και μοντέλα σε διαφημιστικές δουλειές στη χώρα μας και τη Γαλλία.
Πότε παντρεύτηκες;
Το 2002 γεννήθηκε ο γιος μας ο Ιουλιανός Σωκράτης και το 2006 παντρευτήκαμε με τον άντρα μου. Οταν ήρθε στον κόσμο το παιδί μας, τα σταμάτησα όλα γιατί ήθελα να αφοσιωθώ στο μεγάλωμά του.
Ποια είναι η γνώμη σου για τις πλαστικές;
Είμαι ενάντια στο να κάνεις πλαστική για ασήμαντη αφορμή και ακόμη το να γίνεσαι πλαστικοποιημένη Μπάρμπι... Ομως αν θεωρήσω ότι κάποια στιγμή μου χρειάζεται, σαφώς και θα το κάνω.
Ησουν πάντα μελαχρινή;
Οχι, είμαι φυσική ξανθιά. Επέλεξα να γίνω μελαχρινή γιατί μου άρεσε.
Σε έχουν αποκαλέσει sex symbol της δεκαετίας του ’80. Αποδέχεσαι τον όρο;
Το sex symbol δεν το πούλησα, όπως κάποιες άλλες... Δεν στάθηκα τόσο πολύ στην εξωτερική μου εμφάνιση. Μη σου πω ότι σε κάποιες δουλειές επέλεγα εγώ να «τσαλακωθώ». Εχω κάνει ρόλους και γριάς και ναρκομανούς και άσχημης.
Πριν από έναν χρόνο σε είδαμε στη σειρά «Οι συμμαθητές». Αρα θέλεις να παίζεις, δεν έχεις εγκαταλείψει τον χώρο...
Ναι, αλλά υπό όρους. Θέλω να πληρωθώ κιόλας. Το λέω αυτό γιατί ξέρω συναδέλφους που έχουν πάει σε δουλειά χωρίς να πληρωθούν. Λυπάμαι, αλλά έτσι δεν μπορώ. Δοξάζω τον Θεό που έχω έναν καταπληκτικό σύζυγο, ο οποίος προσέχει την οικογένειά του και με το παραπάνω. Δεν μου λείπει τίποτα, τα έχω όλα.
Κάποιοι συνάδελφοί σου έχουν παίξει σε τουρκικές σειρές. Εσύ θα έπαιζες;
Οχι να παίξω, αλλά ούτε να τις δω... Πάντως μου έχει γίνει πρόταση και την έχω αρνηθεί πανηγυρικά!
Πηγή: