Η Lakiesha Hawkins, μία από τις αναπληρώτριες διοικητικές υπεύθυνες της NASA, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι πλησιάζει μια σημαντική στιγμή στην ανθρώπινη εξερεύνηση του διαστήματος και της σελήνης: «Όλοι μαζί έχουμε θέση στην πρώτη σειρά της Ιστορίας. Στις 5 Φεβρουαρίου ανοίγει το παράθυρο εκτόξευσης του προγράμματος Artemis, αλλά θέλουμε να τονίσουμε ότι η ασφάλεια είναι η ύψιστη προτεραιότητά μας.»
Η διευθύντρια εκτόξευσης του προγράμματος Artemis, Charlie Blackwell-Thompson, εξήγησε ότι το ισχυρό πυραυλικό σύστημα Space Launch System (SLS), το οποίο θα μεταφέρει τους αστροναύτες στη Σελήνη, είναι «σχεδόν συναρμολογημένο και έτοιμο».
Απομένει μόνο η ολοκλήρωση της κάψουλας του πληρώματος, που ονομάζεται Orion, η οποία θα συνδεθεί με το SLS, καθώς και η ολοκλήρωση των δοκιμών εδάφους.
Η πρώτη αποστολή Artemis διήρκησε 25 ημέρες και περιλάμβανε την εκτόξευση ενός μη επανδρωμένου σκάφους τον Νοέμβριο του 2022. Το σκάφος ταξίδεψε γύρω από τη Σελήνη και επανεισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης.
Η αποστολή στέφθηκε με εξαιρετική επιτυχία, αν και παρουσιάστηκαν προβλήματα με την θερμική ασπίδα κατά την επανείσοδο, τα οποία έχουν πλέον αντιμετωπιστεί.
Η εκτόξευση του Artemis II θα δει τέσσερις αστροναύτες να πραγματοποιούν ένα δεκαήμερο ταξίδι γύρω από τη Σελήνη και πίσω στη Γη. Οι αστροναύτες Reid Wiseman, Victor Glover και Christina Koch της NASA, καθώς και ο Jeremy Hansen της Καναδικής Διαστημικής Υπηρεσίας, δεν θα προσεδαφιστούν στη Σελήνη, αλλά θα είναι οι πρώτοι που θα ταξιδέψουν πέρα από χαμηλή γήινη τροχιά από την εποχή του Apollo 17 το 1972.
Ο επικεφαλής διευθυντής πτήσης του Artemis II, Jeff Radigan, εξήγησε ότι το πλήρωμα θα ταξιδέψει πιο μακριά στο διάστημα από οποιονδήποτε προηγουμένως.
«Θα φτάσουν τουλάχιστον 5.000 ναυτικά μίλια (9.200 χλμ.) πέρα από τη Σελήνη, πολύ πιο ψηλά από προηγούμενες αποστολές», είπε στους δημοσιογράφους.
Ο στόχος της αποστολής είναι να δοκιμαστούν τα συστήματα του πυραύλου και του σκάφους, ώστε να τεθούν τα θεμέλια για μια επανδρωμένη προσελήνωση.
Οι αστροναύτες θα εισέλθουν στην κάψουλα Orion, που θα είναι το σπίτι τους καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, τοποθετημένη στην κορυφή του SLS.
Αρχικά το σύστημα θα μεταφερθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη με τη βοήθεια δύο ισχυρών ενισχυτών στερεού καυσίμου, οι οποίοι θα αποκολληθούν δύο λεπτά μετά την εκτόξευση.
Οκτώ λεπτά μετά την εκτόξευση, ο τεράστιος κεντρικός πύραυλος θα διαχωριστεί από το δεύτερο στάδιο (Interim Cryogenic Propulsion System – ICPS) και την κάψουλα Orion. Τα ηλιακά πάνελ του Orion θα ανοίξουν και θα αρχίσουν να φορτίζουν τις μπαταρίες του σκάφους.
Ενενήντα λεπτά αργότερα, το ICPS θα ενεργοποιήσει τις μηχανές του για να ανυψώσει το σκάφος σε υψηλότερη τροχιά. Θα ακολουθήσουν 25 ώρες πλήρους ελέγχου των συστημάτων.
Αν όλα λειτουργούν σωστά, το Orion θα αποσυνδεθεί από το ICPS και θα εκτελεστεί μια μορφή «διαστημικού μπαλέτου», γνωστή και ως Επίδειξη Επιχειρήσεων Εγγύτητας.
Οι αστροναύτες θα χειριστούν χειροκίνητα τους προωθητήρες του Orion, πλησιάζοντας και απομακρυνόμενοι από το ICPS, ώστε να προσομοιώσουν διαδικασίες σύνδεσης με μελλοντικό σεληνιακό όχημα.
Είκοσι τρεις ώρες αργότερα, το σκάφος θα πραγματοποιήσει τον «Μετασεληνιακό Εγχυτικό Ελιγμό» (Translunar Injection – TLI), στέλνοντάς το σε τετραήμερο ταξίδι που θα μεταφέρει τους αστροναύτες σε απόσταση άνω των 370.000 χιλιομέτρων από τη Γη.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θα συνεχιστούν οι έλεγχοι συστημάτων.
Με έναν τρόπο, οι αστροναύτες θα λειτουργήσουν ως ανθρώπινα «πειραματόζωα».
Πειράματα θα μετρούν πώς επηρεάζεται το σώμα τους από το διάστημα. Επιστήμονες θα καλλιεργήσουν δείγματα ιστών από το αίμα των αστροναυτών (τα λεγόμενα οργανοειδή) πριν και μετά το ταξίδι.
Οι δύο ομάδες δειγμάτων θα συγκριθούν για να δουν πώς επηρεάζει το διάστημα το ανθρώπινο σώμα, σύμφωνα με τη Δρ. Nicky Fox, επικεφαλής επιστημονικών ερευνών της NASA.
«Ίσως αναρωτιέστε γιατί το κάνουμε αυτό αφού έχουμε τους ίδιους τους αστροναύτες», είπε στο BBC News.
«Θέλουμε να μελετήσουμε σε βάθος την επίδραση της μικροβαρύτητας και της ακτινοβολίας σε αυτά τα δείγματα. Δεν πρόκειται φυσικά να “ανατέμνω” έναν αστροναύτη! Αλλά μπορώ να εξετάσω αυτά τα μικρά οργανοειδή και να δω τις διαφορές.»
Μετά το πέρασμα γύρω από τη Σελήνη, οι αστροναύτες θα ξεκινήσουν το τετραήμερο ταξίδι επιστροφής τους, με τη βοήθεια της βαρύτητας της Γης.
Κατά την άφιξη, το σέρβις μόνιουλ (με το κύριο σύστημα πρόωσης) θα διαχωριστεί από την κάψουλα του πληρώματος. Οι αστροναύτες θα εισέλθουν σε ένα επικίνδυνο στάδιο της αποστολής: την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα της Γης, προτού καταλήξουν με αλεξίπτωτα στα ανοιχτά της Καλιφόρνια.
Η επιτυχία της αποστολής θα καθορίσει το πότε η NASA θα μπορέσει να εκτοξεύσει την αποστολή Artemis III, η οποία θα στοχεύει σε πραγματική προσελήνωση. Ακόμη κι αν όλα πάνε τέλεια, ο επίσημος στόχος της NASA για «όχι νωρίτερα από τα μέσα του 2027» θεωρείται μη ρεαλιστικός, σύμφωνα με τον Δρ. Simeon Barber του Open University.
«Το “όχι νωρίτερα από” είναι γνώριμη γλώσσα της NASA και σημαίνει ακριβώς αυτό: την πιο πρώιμη πιθανή ημερομηνία», είπε, προσθέτοντας ότι θεωρεί τον στόχο αισιόδοξο λόγω του υψηλού κόστους για να παραμείνει η Artemis III εντός χρονοδιαγράμματος.
«Η προσελήνωση θα απαιτήσει το Starship της [εταιρείας] SpaceX του Elon Musk, για τη μεταφορά των αστροναυτών στην επιφάνεια και πίσω. Ωστόσο, όπως έχουμε δει τους τελευταίους μήνες, το Starship έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του, πριν καν μπορέσει να πραγματοποιήσει τροχιακή πτήση γύρω από τη Γη, πόσο μάλλον να μεταφέρει αστροναύτες.»
Η Lakiesha Hawkins, μία από τις αναπληρώτριες διοικητικές υπεύθυνες της NASA, δήλωσε ότι θα είναι μια σημαντική στιγμή στην ανθρώπινη εξερεύνηση του διαστήματος.
«Όλοι μαζί έχουμε θέση στην πρώτη σειρά της Ιστορίας», είπε στη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα.
«Το παράθυρο εκτόξευσης μπορεί να ανοίξει ήδη από τις 5 Φεβρουαρίου, αλλά θέλουμε να τονίσουμε ότι η ασφάλεια είναι η ύψιστη προτεραιότητά μας.»
Η διευθύντρια εκτόξευσης του προγράμματος Artemis, Charlie Blackwell-Thompson, εξήγησε ότι το ισχυρό πυραυλικό σύστημα Space Launch System (SLS), το οποίο θα μεταφέρει τους αστροναύτες στη Σελήνη, είναι «σχεδόν συναρμολογημένο και έτοιμο».
Απομένει μόνο η ολοκλήρωση της κάψουλας του πληρώματος, που ονομάζεται Orion, η οποία θα συνδεθεί με το SLS, καθώς και η ολοκλήρωση των δοκιμών εδάφους.
Η πρώτη αποστολή Artemis διήρκησε 25 ημέρες και περιλάμβανε την εκτόξευση ενός μη επανδρωμένου σκάφους τον Νοέμβριο του 2022. Το σκάφος ταξίδεψε γύρω από τη Σελήνη και επανεισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης.
Η αποστολή στέφθηκε με εξαιρετική επιτυχία, αν και παρουσιάστηκαν προβλήματα με την θερμική ασπίδα κατά την επανείσοδο, τα οποία έχουν πλέον αντιμετωπιστεί.
Η εκτόξευση του Artemis II θα δει τέσσερις αστροναύτες να πραγματοποιούν ένα δεκαήμερο ταξίδι γύρω από τη Σελήνη και πίσω στη Γη. Οι αστροναύτες Reid Wiseman, Victor Glover και Christina Koch της NASA, καθώς και ο Jeremy Hansen της Καναδικής Διαστημικής Υπηρεσίας, δεν θα προσεδαφιστούν στη Σελήνη, αλλά θα είναι οι πρώτοι που θα ταξιδέψουν πέρα από χαμηλή γήινη τροχιά από την εποχή του Apollo 17 το 1972.
Ο επικεφαλής διευθυντής πτήσης του Artemis II, Jeff Radigan, εξήγησε ότι το πλήρωμα θα ταξιδέψει πιο μακριά στο διάστημα από οποιονδήποτε προηγουμένως.
«Θα φτάσουν τουλάχιστον 5.000 ναυτικά μίλια (9.200 χλμ.) πέρα από τη Σελήνη, πολύ πιο ψηλά από προηγούμενες αποστολές», είπε στους δημοσιογράφους.
Ο στόχος της αποστολής είναι να δοκιμαστούν τα συστήματα του πυραύλου και του σκάφους, ώστε να τεθούν τα θεμέλια για μια επανδρωμένη προσελήνωση.
Οι αστροναύτες θα εισέλθουν στην κάψουλα Orion, που θα είναι το σπίτι τους καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, τοποθετημένη στην κορυφή του SLS.
Αρχικά το σύστημα θα μεταφερθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη με τη βοήθεια δύο ισχυρών ενισχυτών στερεού καυσίμου, οι οποίοι θα αποκολληθούν δύο λεπτά μετά την εκτόξευση.
Οκτώ λεπτά μετά την εκτόξευση, ο τεράστιος κεντρικός πύραυλος θα διαχωριστεί από το δεύτερο στάδιο (Interim Cryogenic Propulsion System – ICPS) και την κάψουλα Orion. Τα ηλιακά πάνελ του Orion θα ανοίξουν και θα αρχίσουν να φορτίζουν τις μπαταρίες του σκάφους.
Ενενήντα λεπτά αργότερα, το ICPS θα ενεργοποιήσει τις μηχανές του για να ανυψώσει το σκάφος σε υψηλότερη τροχιά. Θα ακολουθήσουν 25 ώρες πλήρους ελέγχου των συστημάτων.
Αν όλα λειτουργούν σωστά, το Orion θα αποσυνδεθεί από το ICPS και θα εκτελεστεί μια μορφή «διαστημικού μπαλέτου», γνωστή και ως Επίδειξη Επιχειρήσεων Εγγύτητας.
Οι αστροναύτες θα χειριστούν χειροκίνητα τους προωθητήρες του Orion, πλησιάζοντας και απομακρυνόμενοι από το ICPS, ώστε να προσομοιώσουν διαδικασίες σύνδεσης με μελλοντικό σεληνιακό όχημα.
Είκοσι τρεις ώρες αργότερα, το σκάφος θα πραγματοποιήσει τον «Μετασεληνιακό Εγχυτικό Ελιγμό» (Translunar Injection – TLI), στέλνοντάς το σε τετραήμερο ταξίδι που θα μεταφέρει τους αστροναύτες σε απόσταση άνω των 370.000 χιλιομέτρων από τη Γη.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θα συνεχιστούν οι έλεγχοι συστημάτων.
Με έναν τρόπο, οι αστροναύτες θα λειτουργήσουν ως ανθρώπινα «πειραματόζωα».
Πειράματα θα μετρούν πώς επηρεάζεται το σώμα τους από το διάστημα. Επιστήμονες θα καλλιεργήσουν δείγματα ιστών από το αίμα των αστροναυτών (τα λεγόμενα οργανοειδή) πριν και μετά το ταξίδι.
Οι δύο ομάδες δειγμάτων θα συγκριθούν για να δουν πώς επηρεάζει το διάστημα το ανθρώπινο σώμα, σύμφωνα με τη Δρ. Nicky Fox, επικεφαλής επιστημονικών ερευνών της NASA.
«Ίσως αναρωτιέστε γιατί το κάνουμε αυτό αφού έχουμε τους ίδιους τους αστροναύτες», είπε στο BBC News.
«Θέλουμε να μελετήσουμε σε βάθος την επίδραση της μικροβαρύτητας και της ακτινοβολίας σε αυτά τα δείγματα. Δεν πρόκειται φυσικά να “ανατέμνω” έναν αστροναύτη! Αλλά μπορώ να εξετάσω αυτά τα μικρά οργανοειδή και να δω τις διαφορές.»
Μετά το πέρασμα γύρω από τη Σελήνη, οι αστροναύτες θα ξεκινήσουν το τετραήμερο ταξίδι επιστροφής τους, με τη βοήθεια της βαρύτητας της Γης.
Κατά την άφιξη, το σέρβις μόνιουλ (με το κύριο σύστημα πρόωσης) θα διαχωριστεί από την κάψουλα του πληρώματος. Οι αστροναύτες θα εισέλθουν σε ένα επικίνδυνο στάδιο της αποστολής: την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα της Γης, προτού καταλήξουν με αλεξίπτωτα στα ανοιχτά της Καλιφόρνια.
Η επιτυχία της αποστολής θα καθορίσει το πότε η NASA θα μπορέσει να εκτοξεύσει την αποστολή Artemis III, η οποία θα στοχεύει σε πραγματική προσελήνωση. Ακόμη κι αν όλα πάνε τέλεια, ο επίσημος στόχος της NASA για «όχι νωρίτερα από τα μέσα του 2027» θεωρείται μη ρεαλιστικός, σύμφωνα με τον Δρ. Simeon Barber του Open University.
«Το “όχι νωρίτερα από” είναι γνώριμη γλώσσα της NASA και σημαίνει ακριβώς αυτό: την πιο πρώιμη πιθανή ημερομηνία», είπε, προσθέτοντας ότι θεωρεί τον στόχο αισιόδοξο λόγω του υψηλού κόστους για να παραμείνει η Artemis III εντός χρονοδιαγράμματος.
«Η προσελήνωση θα απαιτήσει το Starship της [εταιρείας] SpaceX του Elon Musk, για τη μεταφορά των αστροναυτών στην επιφάνεια και πίσω. Ωστόσο, όπως έχουμε δει τους τελευταίους μήνες, το Starship έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του, πριν καν μπορέσει να πραγματοποιήσει τροχιακή πτήση γύρω από τη Γη, πόσο μάλλον να μεταφέρει αστροναύτες.»