Το θέμα της εμπλοκής του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης και κατ’ επέκταση των Ενόπλων Δυνάμεων με το Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτου (ΜΑΣ), που ξαφνικά από χθες απασχολεί την επικαιρότητα και έλαβε πολιτικές διαστάσεις, καθώς ετέθη από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αποτέλεσε το ένα – από τα δύο – θέματα (το άλλο ήταν η σημερινή συμφωνία ειρηνεύσεως Ισραήλ – Χαμάς), που απασχόλησαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Τασούλα και τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά τη σημερινή τακτική τους συνάντηση.
Κατ’ αυτήν, ο μεν κ. Πρωθυπουργός, μετά τον πολιτικό σάλο που ακολούθησε της τοποθετήσεώς του περί εμπλοκής του ΥΠΕΘΑ στα του ΜΑΣ διευκρίνισε ότι αυτή η εμπλοκή θα συνίσταται στο ότι θα αναλάβει «…το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον καθαρισμό, την ανάδειξη, τη φροντίδα, τη συντήρηση αυτού ντου πολύ σημαντικού μνημείου, το οποίο είναι ταυτισμένο με την ίδια την ιστορία του έθνους μας. Προφανώς και η διαφύλαξη της τάξης παραμένει αποκλειστική
αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.», ενώ από την πλευρά του ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας φάνηκε να λαμβάνει κάποιες αποστάσεις ζητώντας «να δοθεί χρόνος στο διάλογο και κυρίως να γίνει μια προσπάθεια αυτός ο διάλογος να γίνει όσο γίνεται μακρύτερα από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα.»
Επίσης ο κ. Πρόεδρος αποκάλυψε ότι σε ανύποπτο χρόνο έχει δοθεί ειδική παραγγελία σε εργοστάσιο του Στρατού για την κατασκευή νέο σκοπιών του ΜΑΣ από ειδικό ξύλο που δεν καίγεται εύκολα!
Και τώρα οι πάντες αναμένουν το σχετικό νομοθέτημα που θα έλθει στη Βουλή και τι τελικώς θα περιλαμβάνει, αλλά και το πολιτικό κλίμα που θα έχει ως τότε διαμορφωθεί.
Λόγω του προφανούς ενδιαφέροντος του διαλόγου αλλά και των τοποθετήσεων των δύο ανδρών επί του θέματος, παραθέτουμε τα όσα ελέχθησαν επί λέξει:
Άπό την πλευρά του ο Πρωθυπουργός κ. Κ.Μητσοτάκης τόνισε τα εξής: «…Επιτρέψτε μου, κ. Πρόεδρε, να αναφερθώ και εν τάχει σε ένα ακόμα θέμα το οποίο προέκυψε στον δημόσιο διάλογο μετά από μια χθεσινή ανάρτηση την οποία έκανα, στα πλαίσια του εβδομαδιαίου απολογισμού της κυβερνητικής δράσης. Ξέρετε, εκπλήσσομαι μερικές φορές γιατί στην Ελλάδα δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε ορισμένα απολύτως προφανή και αυτονόητα.
Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη έχει ένα πολύ μεγάλο συμβολικό βάρος. Είναι ουσιαστικά ένα κενοτάφιο στο οποίο τιμούμε τη μνήμη όλων όσοι έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Και νομίζω ότι όλοι πρέπει να συμφωνούμε ότι χρήζει μιας διαφορετικής, μιας ξεχωριστής προστασίας.
Νομίζω ότι αυτός ακριβώς ήταν και ο σκοπός της πρότασης την οποία έκανα, η οποία σύντομα θα έρθει και προς ψήφιση στη Βουλή, να αναλάβει το Υπουργείο
Εθνικής Άμυνας τον καθαρισμό, την ανάδειξη, τη φροντίδα, τη συντήρηση αυτού
του πολύ σημαντικού μνημείου, το οποίο είναι ταυτισμένο με την ίδια την ιστορία
του έθνους μας. Προφανώς και η διαφύλαξη της τάξης παραμένει αποκλειστική
αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Όλα αυτά θα ξεκαθαριστούν και με τη διάταξη η οποία θα έρθει στη Βουλή. Και θέλω να πιστεύω ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία έσπευσαν πάλι να
επενδύσουν σε μία, θα έλεγα, εκτός τόπου και χρόνου «επαναστατική γυμναστική»,
θα αντιληφθούν τη σημασία τουλάχιστον να μπορούμε να ομονοούμε στα
απολύτως προφανή: να αναδείξουμε και να προστατεύσουμε αυτό το μνημείο και
κυρίως να διαφυλάξουμε τον πραγματικό του χαρακτήρα.
Διότι, ξέρετε, και άλλες χώρες έχουν τέτοια μνημεία, το Άρλινγκτον, στρατιωτικό νεκροταφείο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι χώρες -όπως η Γαλλία, όπου προστατεύουν την Αψίδα του Θριάμβου- δεν μπορούν να βρουν έναν τρόπο ώστε να προστατεύσουν ταυτόχρονα το δικαίωμα της συνάθροισης, το οποίο είναι απολύτως κατοχυρωμένο, με τη φυσική, θα έλεγα, αναγκαιότητα να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά κάποια ιδιαίτερα σημαντικά μνημεία με μεγάλο ιστορικό βάρος.»
Ακολουθώντας στην τοποθέτησή του ο Πρόεδρος κ. Κ.Τασούλας επισήμανε τα εξής: «Ως προς το θέμα που θίξατε για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ήθελα να πω πως σκεφτόμουν μετά από την αντιπαράθεση που υπήρξε, πως ο ιδεώδης τρόπος να χειριστούμε αυτό το θέμα -γιατί ανοίξατε ένα διάλογο και νομίζω αξίζει τον κόπο να δώσετε λίγο χρόνο, αυτός το διάλογος να ωριμάσει - ο ιδεώδης τρόπος να εξετάσουμε το θέμα πώς θέλουμε να είναι το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, είναι να το αποστειρώσουμε από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα.
Δεν είναι εύκολο να το αποστειρώσουμε στο μυαλό μας το θέμα από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα, αλλά θα άξιζε να το κάνουμε, βλέποντας πώς είναι τα αντίστοιχα μνημεία σε όλες τις χώρες του κόσμου, ανεξαιρέτως, σε όλες τις χώρες του κόσμου ασχέτως πολιτικού καθεστώτος και να σκεφτούμε ότι, αυτό το μνημείο συμβολίζει, τους αγώνες του έθνους, τους απελευθερωτικούς και τους αμυντικούς, τις πιο φονικές μάχες.
Οι πιο φονικές μάχες του έθνους μας και οι πιο ένδοξες είναι γραμμένες πάνω στον πωρόλιθο, στον τοίχο πίσω από το κενοτάφιο - γιατί θυμίζω πρόκειται για κενοτάφιο, δεν πρόκειται για απλό έργο τέχνης - και να αντιληφθούμε ότι εκπροσωπεί τον Άγνωστο Στρατιώτη, μακριά από την επικαιρότητα, γιατί πάντα
θα υπάρχει μια επικαιρότητα, η οποία θα επηρεάζει τη σκέψη μας, ώστε να
καταλήξουμε ευκολότερα στο πώς θέλουμε να είναι ο προορισμός του.
Παλιότερα, κύριε Πρόεδρε, θυμάστε, έχουν καεί από βόμβες μολότοφ οι σκοπιές και μάλιστα φτάσαμε σε σημείο, μιας και η Προεδρική Φρουρά είναι αρμόδια εκεί για τη συνεχή παρουσία της, η οποία και ελκύει τα βλέμματα χιλιάδων Αθηναίων και χιλιάδων τουριστών, φτάσαμε στο σημείο τώρα να έχουμε παραγγείλει από ένα ειδικό εργοστάσιο του στρατού, να μας φτιάξει σκοπιές από ειδικό αντιπυρικό ξύλο. Νομίζω πως αυτό θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, εάν υπήρχαν όροι οι οποίοι ξεχώριζαν την αποστολή του μνημείου από την αποστολή ενός χώρου ο οποίος είναι προορισμένος για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Θέσατε ένα θέμα επίμαχο πάντως, απόδειξη είναι η ένταση που υπάρχει. Ήθελα να σας παρακαλέσω να δώσετε χρόνο στο διάλογο και κυρίως να γίνει μια προσπάθεια αυτός ο διάλογος να γίνει όσο γίνεται μακρύτερα από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Όσο πιο αντικειμενικά το βλέπουμε, τόσο πιο ξεκάθαρο θα είναι το πώς όλοι μας θέλουμε να είναι αυτό το μνημείο.»