Για καταστρατήγηση του Συντάγματος κατηγορεί τη συγκυβέρνηση ο Ε. Βενιζέλος με αφορμή το Σκοπιανό

 
Σφοδρή επίθεση Βενιζέλου στη συγκυβέρνηση με αφορμή το Σκοπιανό

Ενημερώθηκε: 03/01/18 - 13:17

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση εξαπολύει ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος με αφορμή τη στάση της στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Κατηγορεί την συγκυβέρνηση για πρωτοφανή εθνική και συνταγματική ανευθυνότητα στη στάση της στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, γιακαταστρατήγηση του Συντάγματος και έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας και κοινοβουλευτικού ήθους.

«Η κυβέρνηση μετατρέπει την εξωτερική πολιτική σε εσωτερικό πολιτικό τέχνασμα. Ζητά από την αντιπολίτευση να επιδείξει εθνική υπευθυνότητα, ενώ η ίδια επιδεικνύει προκλητική και πρωτοφανή εθνική και συνταγματική ανευθυνότητα» σημειώνει από πλευράς του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ σε άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα, evenizelos.gr, ζητά ενημέρωση από την κυβέρνηση για το ονοματολογικό και μιλά για λόγους παραίτησης της κυβέρνησης

Πρόκειται για ένα άρθρο που εστιάζει στο θέμα του ονοματολογικού, αλλά κυρίως, στις πολιτικές-κομματικές διεργασίες σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση, και τις κοινοβουλευτικές δυνατότητες.

Σε αυτό, ο πρώην υπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για καταστρατήγηση του Συντάγματος από την κυβέρνηση. Μια «καταστρατήγηση (που) γίνεται μάλιστα βαρύτερη όταν οι κυβερνητικοί εταίροι παρότι διαφωνούν γύρω από σοβαρό ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής και αυτό παραλύει την άσκηση της βασικής κυβερνητικής αρμοδιότητας, συμφωνούν μεταξύ τους να εξακολουθούν να συνεργάζονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα και να καλέσουν την αντιπολίτευση να επωμισθεί το βάρος των σχετικών αποφάσεων. Η κυβέρνηση μετατρέπει έτσι την εξωτερική πολιτική σε εσωτερικό πολιτικό τέχνασμα. Ζητά από την αντιπολίτευση να επιδείξει εθνική υπευθυνότητα, ενώ η ίδια επιδεικνύει προκλητική και πρωτοφανή εθνική και συνταγματική ανευθυνότητα. Η κυβέρνηση θέλει, ως έχει και ευρίσκεται, χωρίς δική της πολιτική ενότητα, να εκπροσωπεί τη χώρα, να διαπραγματεύεται, να συμφωνεί και μετά να καλεί την αντιπολίτευση να καλύψει το πολιτικό κενό της κυβέρνησης ψηφίζοντας ό,τι δεν ψηφίζει το ένα από τα δυο συνεργαζόμενα κυβερνητικά κόμματα. Αυτό το κόμμα μάλιστα δεν διαφωνεί απλώς αλλά οργανώνει ήδη δημαγωγική εκστρατεία εθνικολαϊκιστικής καταγγελίας όσων συμφωνήσουν με την κυβερνητική πρόταση!».

Η στάση της αντιπολίτευσης

Στη συνέχεια πάντως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος διερωτάται για τη στάση που πρέπει να τηρήσει η αντιπολίτευση: «Μπορεί άραγε, να διαμορφωθεί τώρα μια στάση της αντιπολίτευσης που είναι εθνικά υπεύθυνη και αντιλαμβάνεται τη σημασία του momentum, χωρίς όμως να είναι πολιτικά αφελής, δηλαδή χωρίς να διευκολύνει τον τυχοδιωκτισμό και το διπλό παιχνίδι των κυβερνητικών εταίρων που δεν επιδιώκουν απλώς να συνεχιστεί ο βίος της κυβέρνησης, αλλά ενθαρρύνουν επιπλέον ένα παροξυσμό εθνικολαϊκιστικής δημαγωγίας με αφορμή μια συμφωνία την οποία ο ένας κυβερνητικός εταίρος προτείνει στην αντιπολίτευση να την ψηφίσει, ενώ ο άλλος εταίρος την καταγγέλλει εθνικά υπερήφανος;
Μια τέτοια στάση είναι αυτή που συνδυάζει τα ακόλουθα στοιχεία:

Πρώτον, προστατεύει την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής από τους πειρασμούς της κομματικής σκοπιμότητας και προτάσσει τον πραγματικό και σύγχρονο πατριωτισμό σε σχέση με το λαθρεμπόριο υπερπατριωτισμού και ιστορικής αμνησίας για τις εξελίξεις των τελευταίων 28 ετών.

Δεύτερον, επιβάλλει την ουσιαστική λειτουργία των κανόνων του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και προβάλλει στην κοινή γνώμη τους τυχοδιωκτισμούς που γίνονται μόνον και μόνον για να παραταθεί η νομή της ωμής εξουσίας.

Τρίτον, στρέφει την προσοχή στο μεγάλο εθνικό ζήτημα της πραγματικής και όχι της εικονικής εξόδου από το μνημόνιο και της επανόδου στην κανονικότητα μιας χώρας μέλους της ΕΕ και της Ευρωζώνης».

Και στο «δια ταύτα», «είναι συνεπώς αναγκαίο να τοποθετηθούν τα πράγματα στη λογική τους σειρά τόσο από πλευράς συνταγματικών θεσμών, όσο και από πλευράς εξωτερικής πολιτικής. Πρώτον, οφείλει η κυβέρνηση να ενημερώσει για το αν υπάρχει συμφωνία και για το περιεχόμενό της. Δεύτερον, οφείλει η κυβέρνηση να ενημερώσει όχι μόνον για τη στάση των κυβερνητικών κομμάτων αλλά και για το πώς τοποθετείται πολιτικά και θεσμικά το καθένα από αυτά έναντι του άλλου. Τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης οφείλουν να τοποθετηθούν και μάλιστα δημόσια μόνο όταν η κυβέρνηση αποσαφηνίσει το τοπίο».