Σύνδρομο αυτοκαταστροφής διακατέχει την τουρκική αντιπολίτευση, όπως φάνηκε από την αποχώρηση της προέδρου του "Καλού Κόμματος" Μεράλ Ακσενέρ από την άτυπη συμμαχία των αντιπολιτευόμενων κομμάτων διαφωνώντας για την επιλογή Κιλιτσντάρογλου από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα ως υποψηφίου προέδρου στις εκλογές μέσα Μαΐου.
Ποιος ωφελείται από αυτήν την κίνηση; "Ο πρόεδρος Ερντογάν", επισημαίνει ο σχολιαστής του Spiegel, "γιατί η μεγαλύτερη δύναμη του Τούρκου προέδρου βασίζεται στην αδυναμία των αντιπάλων του". Ο αρθρογράφος εκφράζει κατάπληξη που οι δύο πιο σημαντικοί πολιτικοί της αντιπολίτευσης μαλώνουν δημόσια για ένα τέτοιο θέμα και προσπαθεί να εντοπίσει τις αιτίες. "Η αντίθεση της Ακσενέρ σε μια υποψηφιότητα του Κιλιτσντάρογλου μπορεί να έχει τόσο στρατηγικούς όσο και πολιτικούς λόγους που αφορούν στην ταυτότητα Κιλιτσντάρογλου" σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος. "Από τη μία πλευρά, όπως ακούγεται συχνά, η αρχηγός του "Καλού Κόμματος" απλά δεν εμπιστεύεται τον Κιλιτσντάρογλου, που από ορισμένους θεωρείται ως ένας χλωμός τεχνοκράτης για να σταθεί απέναντι στον Ερντογάν σε μια προεκλογική εκστρατεία. Από την άλλη, πιθανόν να υπάρχει και δυσαρέσκεια στο κόμμα της απέναντι στον ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, επειδή ανήκει στη μειονότητα των Αλεβιτών. Το γεγονός πάντως ότι η Ακσενέρ στρέφεται τώρα κατά του πρώην συμμάχου της με αυτόν τον τρόπο, που ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία".
Ο (καταλυτικός) ρόλος Ακσενέρ
Στο άρθρο ο σχολιαστής κάνει σενάρια για το ποιες δυνατότητες διαθέτει ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου θεωρώντας απίθανη την προσχώρηση στη συμμαχία τού φιλοκουρδικού HDP λόγω της εκστρατείας ποινικοποίησης που κάνει εδώ και χρόνια η κυβέρνηση Ερντογάν. Το αποτέλεσμα; "Από την Παρασκευή (03.03), ο Ερντογάν μπορεί να είναι πολύ πιο χαλαρός για τις εκλογές της 14ης Μαΐου. Διότι αν η αντιπολίτευση δεν καταφέρει να συσπειρωθεί πίσω από έναν υποψήφιο, διαθέτει ελάχιστες πιθανότητες να εκδιώξει τον Τούρκο πρόεδρο από το αξίωμά του" καταλήγει η εφημερίδα.
"Η αντιπολίτευση πρέπει να απελευθερωθεί από τη λογική Ερντογάν" είναι ο τίτλος σχολίου της Süddeutsche Zeitung. Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η Ακσενέρ θα μπορούσε ακόμη και τώρα να γίνει ένα ιστορικό πρόσωπο, "ακόμη και αν το εθνικοσυντηρητικό "Καλό Κόμμα" προτείνει τον δικό του υποψήφιο και αποτύχει στον πρώτο γύρο των εκλογών", όπως σημειώνει. " Σε αυτήν την περίπτωση η Ακσενέρ θα είχε ηρεμήσει την εθνικιστική της βάση και θα μπορούσε να υποστηρίξει στο δεύτερο γύρο την υποψηφιότητα Κιλιτσντάρογλου, τον πιο πιθανό αντίπαλο του Ερντογάν. Θα ήταν τότε μια ηγέτιδα που θα έλυνε τις παλιές διενέξεις αντί να συνεχίζει να τις υπηρετεί. Αυτό θα σήμαινε πραγματικά το τέλος της εποχής Ερντογάν προς το παρόν δυστυχώς μόνο σε υποτακτική".