Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν επιβεβαίωσαν την πρόθεσή τους να ενισχύσουν περαιτέρω τη στρατηγική τους σχέση, με την Άγκυρα να αναλαμβάνει τον ρόλο του εγγυητή για τη συνεχή τροφοδοσία της Ουγγαρίας με ρωσικό φυσικό αέριο. Όπως ανακοίνωσε ο Όρμπαν από την Κωνσταντινούπολη, η Βουδαπέστη έλαβε το 2024 περίπου 7,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου μέσω του αγωγού TurkStream, υπογραμμίζοντας την ενεργειακή εξάρτηση της Ουγγαρίας από τη Μόσχα – εξάρτηση που η Τουρκία εμφανίζεται πρόθυμη να διασφαλίσει.
Η συμφωνία δεν περιορίζεται σε τεχνικό επίπεδο· εντάσσεται σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό πλέγμα, όπου Άγκυρα και Βουδαπέστη κινούνται ολοένα και πιο συντονισμένα, συχνά σε αντίθεση με τις βασικές στρατηγικές επιλογές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
H Τουρκία όσο και η Ουγγαρία έχουν επανειλημμένα λειτουργήσει ως απρόβλεπτοι εταίροι, ασκώντας πίεση ή ακόμα και εκβιασμό προς τις ευρωπαϊκές δομές. Ο Ερντογάν αξιοποιεί τη θέση της Τουρκίας ως ενεργειακού και μεταναστευτικού κόμβου για να διατηρεί πολιτικό βάρος στην Ευρώπη, ενώ ο Όρμπαν χρησιμοποιεί τα ευρωπαϊκά θεσμικά κενά για να μπλοκάρει κρίσιμες αποφάσεις, από κυρώσεις στη Ρωσία έως τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
Η διμερής τους σύμπλευση γύρω από το ρωσικό φυσικό αέριο αναδεικνύει μια ακόμη πτυχή:τη δημιουργία ενός παράλληλου δικτύου “στρατηγικών συνεργασιών” που εξυπηρετεί τόσο τη Μόσχα όσο και τις αναθεωρητικές φιλοδοξίες της Άγκυρας και της Βουδαπέστης.
Η ενεργειακή συμφωνία, σε μια περίοδο όπου η ΕΕ επιχειρεί να αποδεσμευτεί από τη ρωσική επιρροή, λειτουργεί ως ανάχωμα στις ευρωπαϊκές στρατηγικές επιλογές, δίνοντας ταυτόχρονα στον Πούτιν πρόσθετα περιθώρια επιρροής εντός Ευρώπης μέσω δύο ηγετών που συχνά ακολουθούν δική τους ατζέντα.
Η Τουρκία, από τη μία, ενισχύει τον ρόλο της ως “ρυθμιστής” της ροής ρωσικού αερίου προς τα Βαλκάνια, αξιοποιώντας το ως πολιτικό μοχλό. Η Ουγγαρία, από την άλλη, συνεχίζει να αποτελεί τον “αδύναμο κρίκο” της ευρωπαϊκής ενότητας, υιοθετώντας επιλογές που αποσταθεροποιούν το ευρωπαϊκό μέτωπο απέναντι στη Ρωσία και υπονομεύουν τις προσπάθειες ενεργειακής απεξάρτησης.
Στην ουσία, η συμφωνία Ερντογάν–Όρμπαν ενισχύει μια παράλληλη γεωπολιτική τροχιά, η οποία καθιστά την ευρωπαϊκή συνοχή πιο εύθραυστη και τροφοδοτεί την επιρροή τρίτων δυνάμεων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.