Στις 6 Απριλίου 1941 η Ναζιστική Γερμανία επιτίθεται εναντίον της Ελλάδος, σε μία προσπάθεια να σώσει την τιμή του Άξονα που σχεδόν επί εξάμηνο δεχόταν αλλεπάλληλα ταπεινωτικά χτυπήματα στα ελληνικά βουνά, στη Βόρειο Ήπειρο και στη Νότιο Αλβανία, μετά και την πλήρη αποτυχία της ιταλικής εαρινής επίθεσης (επιχείρηση “Primavera”) που εκδηλώθηκε μάλιστα μπροστά στα μάτια του ίδιου του Μουσολίνι ο οποίος είχε έλθει από τη Ρώμη ειδικώς για το σκοπό αυτό.
Στις 6 Απριλίου 1941, η Ναζιστική Γερμανία, εφαρμόζοντας το σχέδιο “Marita” και προφασιζόμενη την παρουσία αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, γεγονός που κατά το Βερολίνο, «παραβίαζε την ελληνική ουδετερότητα», επιδίδει, στις 05:15, στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος Αλέξανδρο Κορυζή τελεσίγραφο, με το οποίο του αναγγέλλεται η γερμανική εισβολή, η οποία όμως είχε ήδη εκδηλωθεί 15 λεπτά πριν την έναρξη της εισβολής, από τις 05:00, από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, στα υψώματα του όρους Μπέλλες και του ποταμού Στρυμώνα, καθώς και στις ορεινές – στρατηγικής σημασίας διαβάσεις – της Ξάνθης και της Ροδόπης.
Ο Κορυζής απορρίπτει ευθύς αμέσως το τελεσίγραφο και έτσι η μικρή – εδαφικώς – Ελλάς μάχεται ταυτόχρονα εναντίον των δύο εκ των τριών συνεταίρων του Άξονα: Της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας.
Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις της 12ης Στρατιάς του φον Λιστ, με δύο Σώματα Στρατού (συνολικά 10 Μεραρχίες και 2 Ανεξάρτητα ενισχυμένα Συντάγματα) επιτίθενται εναντίον Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας, με εξαιρετική σφοδρότητα σε ολόκληρο το μέτωπο της τοποθεσίας αμύνης καθ’ όλο το μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, υποστηριζόμενες με σχεδόν 1000 αεροσκάφη της Luftwaffe, διαφόρων τύπων, καθώς και με το σύνολο των πυρών πυροβολικού και λοιπών άλλων μέσων.
Για τρεις ολόκληρες μέρες στα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά», όπως τα Ρούπελ, Ιστίμπεη, Ποποτλίβιτσα, Κελκαγιά, Μαλιάγκα, Λίσσε και όλα τα υπόλοιπα, συνολικώς 21 οχυρά, που είχαν κατασκευαστεί και εξοπλιστεί την τετραετία της δικτατορικής διακυβερνήσεως του Ιωάννη Μεταξά, οι Έλληνες στρατιώτες υπερασπιστές τους, «συναντούν» με τον αγώνα τους τον Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες και Θεσπιείς υπερασπιστές των Θερμοπυλών και με τον ηρωισμό τους λένε ένα δεύτερο υπερήφανο ΟΧΙ, γράφοντας έτσι νέες σελίδες Δόξας και Τιμής!
Παρά το γεγονός ότι οι Γερμανοί διαθέτουν συντριπτική δύναμη πυρός σε αεροπλάνα, άρματα μάχης, πυροβολικό και κάνουν εκτενή χρήση καπνογόνων αερίων και φλογοβόλων εντός των στενών και σκοτεινών στοών των οχυρών και παρά το γεγονός ότι από το πρωί της 8ης Απριλίου 1941 γερμανικές δυνάμεις έχουν εισβάλει στην Ελλάδα διά μέσω της γιουγκοσλαβικής μεθορίου, εισερχόμενοι στη Θεσσαλονίκη και υπερφαλαγγίζοντας έτσι τα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά», οι υπερασπιστές των οχυρών συνεχίζουν τον άνισο ηρωικό αγώνα τους!
Τελικώς οι Γερμανοί κατορθώνουν να καταλάβουν τα οχυρά, συγχαίρουν τους Έλληνες στρατιώτες υπερασπιστές τους, δηλώνοντας ότι ήταν τιμή για αυτούς το ότι πολέμησαν απέναντι σε ένα τόσο ηρωικό στρατό!
Μάλιστα, κατά την αποχώρηση των υπερασπιστών του Ρούπελ με τον Διοικητή τους Ταγματάρχη Δουράτσο, ο οποίος είχε απαντήσει στη γερμανική πρόσκληση για παράδοση το μοναδικό «τα οχυρά παραδίδονται μόνον όταν κυριευθώσιν παρά του αντιπάλου», γερμανικό τμήμα του επιλέκτου 125ου Συντάγματος Πεζικού το οποίο είχε επιτεθεί στο οχυρό, στο ύψος της γέφυρας του ποταμού Στρυμώνα, παρουσίασε όπλα ως ένδειξη τιμής στους Έλληνες υπερασπιστές, γεγονός μοναδικό στην ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ενδεικτικό των σκληρότατων μαχών που πραγματοποιήθηκαν στην επική μάχη στη «Γραμμή Μεταξά» αναφέρεται ότι μόνο για παράδειγμα στο οχυρό Ρούπελ από ελληνικής πλευράς υπήρξαν 44 νεκροί και 38 τραυματίες από τη φρουρά του, ενώ από γερμανικής πλευράς οι ακριβείς απώλειες δεν έγιναν γνωστές, αλλά όμως οι Γερμανοί δημιούργησαν τρία στρατιωτικά νεκροταφεία στην περιοχή, ενώ το 125 ΣΠ που είχε φέρει το κύριο βάρος της επιθέσεως κατά του οχυρού, αποσύρθηκε από την πρώτη γραμμή για αναδιοργάνωση και ανασυγκρότηση.
Συνολικώς, οι γερμανικές απώλειες στη Μάχη των Οχυρών το διάστημα 6-10 Απριλίου 1941 ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2134 τραυματίες και 170 αγνοούμενους, συμφώνως με γερμανικές πηγές.