Τα ασυνόδευτα παιδιά είναι ασφαλώς η πλέον ευάλωτη ομάδα αιτούντων ασύλου και είναι δεδομένη η ευαισθησία όλων για αυτά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, περίπου 90.000 ασυνόδευτα παιδιά ζήτησαν άσυλο στις Ευρωπαϊκές χώρες το 2015.
Από αυτά το 57% είναι κατά δήλωσή τους ηλικίας 16-17 ετών και καθώς δεν διαθέτουν ταξιδιωτικά έγγραφα είναι αδύνατον να επιβεβαιωθεί η πραγματική ηλικία τους.
Ακόμη το 90% ήταν αγόρια.
Επίσης το 50% προέρχονται από το Αφγανιστάν για τους πολίτες του οποίου δεν αναγνωρίζεται αυτόματα η ιδιότητα του πρόσφυγα.
Ακόμη τον Ιανουάριο 2016 ο αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών πενταπλασιάστηκε σε σχέση με τον Ιανουάριο 2015.
Είναι προφανές ότι κάποιοι θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ευαισθησία των Ευρωπαϊκών χωρών για τα ασυνόδευτα παιδιά προκειμένου να αποκτήσουν δικαίωμα εγκατάστασης χωρίς να το δικαιούνται.
Ήδη στη Σουηδία ζητούν να γίνουν αυστηρότεροι οι έλεγχοι, καθώς υποψιάζονται ότι ενήλικα άτομα δηλώνουν ανήλικοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν άδεια παραμονής χωρίς να την δικαιούνται.
Ακούγεται επίσης, και δεν είναι καθόλου απίθανο, ότι κάποιοι «καλοθελητές» υποδεικνύουν σε οικογένειες μεταναστών που έχουν ήδη εισέλθει στη χώρα, να δηλώσουν τα παιδιά τους ως ασυνόδευτα ώστε να τύχουν του ειδικού καθεστώτος προστασίας ασυνόδευτων ανηλίκων και να αποκτήσουν άμεσα την ιδιότητα του πρόσφυγα και μόνιμη άδεια παραμονής, και στη συνέχεια εκμεταλλευόμενοι τα προβλεπόμενα για την επανένωση των οικογενειών να εμφανιστούν και να λάβουν και οι ίδιοι, οι γονείς, μόνιμη άδεια παραμονής ως πρόσφυγες ακόμη και αν είναι οικονομικοί μετανάστες παρακάμπτοντας τα προβλεπόμενα από το Νόμο.
Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσει αυτή η κατάσταση προκειμένου να διατηρηθούν οι κατά το δυνατόν καλύτερες συνθήκες προστασίας των πραγματικά ασυνόδευτων παιδιών, κάτι που όλοι αυτονόητα αναγνωρίζουμε και επιθυμούμε.