Με ανάρτησή του στο Truth Social, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι διέταξε «ισχυρό και θανατηφόρο πλήγμα» εναντίον μελών του ISIS στη βορειοδυτική Νιγηρία, υποστηρίζοντας ότι οι τζιχαντιστές στοχοποιούν και δολοφονούν αθώους χριστιανούς.
Ωστόσο, ειδικοί που μίλησαν στο CNN και στο BBC αμφισβητούν το αφήγημα του Αμερικανού προέδρου, επισημαίνοντας ότι η βία στη Νιγηρία δεν είναι αποκλειστικά θρησκευτική. Ο αναλυτής Ολουόλε Οϊγεγουάλε υπογράμμισε ότι η παρουσίαση της σύγκρουσης ως «πόλεμος κατά των χριστιανών» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και εντείνει τους ήδη βαθιούς κοινωνικούς διχασμούς.
Παρόμοια θέση εξέφρασε στο BBC ο αναλυτής Κρίστιαν Άνι, τονίζοντας πως, παρότι υπάρχουν επιθέσεις σε χριστιανικούς πληθυσμούς, δεν προκύπτει συστηματική στοχοποίηση. Η Νιγηρία είναι διαιρεμένη σχεδόν ισόποσα ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους, με τις πιο βίαιες επιθέσεις να σημειώνονται στο μουσουλμανικό βορρά.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Νιγηρίας, Γιουσούφ Τουγκάρ, τόνισε ότι οι επιχειρήσεις των ΗΠΑ εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση της χώρας, αλλά απέρριψε τον ισχυρισμό περί θρησκευτικού διωγμού, λέγοντας πως «ο στόχος των εξτρεμιστών είναι όλοι οι Νιγηριανοί».
Στο δημόσιο διάλογο έχουν πρωταγωνιστήσει και υψηλοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ, όπως ο γερουσιαστής Τεντ Κρουζ, ο οποίος αναφέρεται σε δεκάδες χιλιάδες δολοφονημένους χριστιανούς από το 2009 — στοιχεία που όμως ειδικοί χαρακτηρίζουν δύσκολο να επαληθευτούν.
Ενδεικτικά, η οργάνωση InterSociety μιλά για πάνω από 100.000 νεκρούς χριστιανούς τα τελευταία 16 χρόνια, χωρίς επαρκή τεκμηρίωση των αριθμών. Αντίθετα, το ερευνητικό δίκτυο ACLED καταγράφει λιγότερους από 53.000 συνολικά άμαχους νεκρούς — χριστιανούς και μουσουλμάνους μαζί — από το 2009, με μόλις 317 χριστιανούς να έχουν σκοτωθεί σε στοχευμένες επιθέσεις την περίοδο 2020–2025.
Οι αναλυτές σημειώνουν επίσης ότι οι συγκρούσεις με την εθνοτική ομάδα των κτηνοτρόφων Φουλάνι δεν σχετίζονται αποκλειστικά με θρησκεία, αλλά με εδαφικές και οικονομικές διεκδικήσεις.
Παρά τον θρησκευτικό τόνο που δίνει ο Τραμπ στο αφήγημα, τα δεδομένα καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα παραμένει πολυπαραγοντικό και βαθιά ριζωμένο στην ευρύτερη αστάθεια που πλήττει τη Δυτική Αφρική.