Τα τελευταία οκτώ χρόνια τα πράγματα δεν πήγαν πολύ καλά για τα δύο ιστορικά πολιτικά κόμματα της Γαλλίας, όμως η παλιά φρουρά επιδιώκει την επιστροφή της.
Τα πολιτικά δεδομένα στη Γαλλία αυτή τη στιγμή έχουν εξής: Ο Μακρόν δεν μπορεί να διεκδικήσει τρίτη θητεία εκ του Συντάγματος, η ακροδεξιά Λεπέν δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα λόγω καταδίκης για υπεξαίρεση και το εκλογικό σώμα έχει κουραστεί και θέλει επιστροφή στην κανονικότητα, όποια κι αν είναι αυτή.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, τα δύο παραδοσιακά κόμματα της Γαλλίας - οι κεντροαριστεροί Σοσιαλιστές και οι κεντροδεξιοί Les Républicains - βλέπουν παράθυρο ευκαιρίας για να επιστρέψουν στις παλιές καλές μέρες του δικομματισμού πριν από τον Μακρόν.
Η αισιοδοξία περισσεύει στους συντηρητικούς Les Républicains μετά τη νίκη του Μπρουνό Ρεταγιό, του δημοφιλούς, σκληροπυρηνικού υπουργού Εσωτερικών, στην κούρσα για να γίνει ο επόμενος ηγέτης τους.
Τώρα είναι η σειρά των Σοσιαλιστών να επιλέξουν αυτόν που θα ηγηθεί του κόμματος. Την Πέμπτη, τα μέλη του κόμματος θα εκλέξουν γραμματέα σε μια ψηφοφορία υψηλού διακυβεύματος που θα δείξει τον δρόμο στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Παλιές δόξες
Ο Mayer-Rossignol, δήμαρχος της Ρουέν, και άλλοι κορυφαίοι Σοσιαλιστές είναι βέβαιοι ότι αυτή η κούρσα για την ηγεσία είναι μια μοναδική ευκαιρία για την ανοικοδόμηση του κόμματος που θα αναλάβει τα ηνία ενός μελλοντικού συνασπισμού της Αριστεράς.
«Θέλουμε έναν ισχυρό σοσιαλιστή υποψήφιο και στη συνέχεια να στραφούμε στους εταίρους μας στην Αριστερά» δήλωσε στο POLITICO ο Jérôme Guedj, ισχυρός βουλευτής του κόμματος που υποστηρίζει τον Mayer-Rossignol.
Όμως, τα πράγματα στην πολιτική ιστορία της Γαλλίας δεν ήταν πάντα έτσι.
Όπως οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι στις Ηνωμένες Πολιτείες ή οι Εργατικοί και οι Συντηρητικοί στο Ηνωμένο Βασίλειο, η γαλλική πολιτική κυριαρχήθηκε από δύο κόμματα κατά τις πρώτες έξι δεκαετίες της Πέμπτης Δημοκρατίας της χώρας.
Ο Μακρόν έσπασε αυτό το δίπολο το 2017, όταν σε ηλικία 37 ετών κέρδισε τη γαλλική προεδρία με μια κοινωνικά φιλελεύθερη προεκλογική πλατφόρμα φιλοδοξώντας να ενώσει μετριοπαθείς από όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η νίκη του προκάλεσε αλλαγές στις ηγεσίες τόσο των Σοσιαλιστών όσο και των Ρεπουμπλικανών. Οι κεντρώοι έλκονταν από τον Μακρόν και τους συμμάχους του, ενώ οι σκληροπυρηνικοί ψηφοφόροι έλκονταν από πιο ριζοσπαστικές φωνές - τη Λεπέν στα δεξιά και τον αντικαπιταλιστή ηγέτη Ζαν-Λυκ Μελανσόν στα αριστερά.
Οι προεδρικές εκλογές του 2022 αποδείχθηκαν ταπεινωτικές και για τα δύο κόμματα. Οι συντηρητικοί κέρδισαν λιγότερο από 5% των ψήφων και οι Σοσιαλιστές απέσπασαν μόλις 1,7%. Η Λεπέν πέρασε για άλλη μια φορά στον επαναληπτικό γύρο, με τον Μελανσόν να τερματίζει πολύ πίσω της.
Η δημοτικότητα παραμένει ένα (μεγάλο) ζήτημα και για τα δύο κόμματα, αλλά τα πράγματα βελτιώνονται. Οι Ρεπουμπλικάνοι βρέθηκαν ξανά στην κυβέρνηση μετά την άτυχη απόφαση του Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές πέρυσι. Οι Σοσιαλιστές, αφού είδαν τον Μελανσόν να κυριαρχεί σε δύο συνεχόμενες προεδρικές εκλογές από την αριστερά, ένωσαν απρόθυμα τις δυνάμεις τους μαζί του. Το αριστερό κίνημα που αναδύθηκε κατέληξε να σοκάρει το πολιτικό κατεστημένο κερδίζοντας τις ψήφους.
Ξανά στην ηγεσία
Καθώς η κούρσα για την αντικατάσταση του Μακρόν αρχίζει να διαμορφώνεται, και τα δύο στρατόπεδα επιδιώκουν να κερδίσουν πίσω τους χαμένους ψηφοφόρους και, τελικά, να ανακτήσουν τις θέσεις τους στην κορυφή των δεξιών και αριστερών διαδρόμων της γαλλικής πολιτικής.
Υψηλόβαθμο στέλεος της κυβέρνησης από τους Ρεπουμπλικάνους, το οποίο μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, πιστεύει ότι η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει.
«Με την πάροδο του χρόνου, ο Μακρόν ελκύει περισσότερους τους δεξιούς ψηφοφόρους» είπε ο υπουργός. «Αναπόφευκτα θα υπάρξει μια αναδιάταξη, κατά την οποία αυτοί οι ψηφοφόροι θα επιστρέψουν και οι υπόλοιποι θα πάνε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα».
Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι Σοσιαλιστές είναι να ξεπεράσουν τον Μελανσόν χωρίς να αποξενώσουν τους υποστηρικτές του.
Η κεντροδεξιά θα χρειαστεί με κάποιο τρόπο να νικήσει τους εξέχοντες συντηρητικούς που πήγαν με τον Μακρόν και τώρα προετοιμάζουν τις δικές τους προεδρικές υποψηφιότητες, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ και ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν.
«Το θέμα είναι ποιος θα υποχωρήσει πρώτος» δήλωσε ο ίδιος κυβερνητικός αξιωματούχος. «Δεν υπάρχει δρόμος για έναν Φιλίπ ή έναν Νταρμανέν χωρίς τους Ρεπουμπλικάνους».
Πηγή: skai.gr