Την προσπάθεια της Τουρκίας να επεκτείνει την συμμαχία της με την Ρωσία και το Ιράν εξετάζει σε άρθρο της η ισραηλινή ιστοσελίδα Jerusalem Post. Όπως αναφέρεται στο άρθρο και οι τρεις πλευρές επωφελούνται από αυτή την συμμαχία κερδίζοντας εδάφη και επιρροή στην Μέση Ανατολή.
Αναλυτικά το άρθρο:
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Τζαβάντ Ζαρίφ εμφανίστηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στην Τουρκία την περασμένη Παρασκευή (19/3). Ο ιρανός αξιωματούχος τόνισε ότι ήταν μια πολύ εποικοδομητική επίσκεψη όπου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον «αδερφό» του, όπως τον χαρακτήρισε, τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Επιπρόσθετα δήλωσε ότι συζήτησαν για διμερή και περιφερειακά θέματα και σημείωσε ότι απώτερος στόχος είναι να εφαρμόσουν στην περιοχή την εμπειρία που έχουν αποκτήσει τα δύο κράτη από τα 400 χρόνια της μεταξύ τους ειρήνης. «Ενωμένοι, μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα» υπογράμμισε ο Ζαρίφ.
Ουσιαστικά η επίσκεψη αυτή του Ζαρίφ στην Άγκυρα σηματοδοτεί την επέκταση της συμμαχίας που έχουν τα δύο κράτη.
Την ίδια ώρα της επίσκεψης του ιρανού ΥΠΕΞ ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, πήρε το μέρος της Ρωσίας στην διαμάχη που ξέσπασε με τις ΗΠΑ, κατακρίνοντας τον Τζο Μπάιντεν.
Ο Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι τα πρόσφατα σχόλια του Μπάιντεν για τον Πούτιν ήταν απαράδεκτα και δεν αρμόζουν σε ένα πρόεδρο.
Το πρόβλημα του Ερντογάν δεν ήταν το ύφος των σχολίων του Μπάιντεν, αφού και ο ίδιος έχει το συνήθειο να κατακεραυνώνει και να προσβάλει αρχηγούς ξένων κρατών. Απλά ήταν ένα μήνυμα της Άγκυρας ότι η Τουρκία και η Ρωσία αναπτύσσονται μαζί ως σύμμαχοι και εταίροι. Δουλεύουν μαζί στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο. Στόχος τους είναι να αντικαταστήσουν την επιρροή των ΗΠΑ και να χωρίσουν μεταξύ τους περιοχές της Μέσης Ανατολής.
Επιδιώκουν να ελέγξουν τη βία σε αυτές τις περιοχές. Για παράδειγμα, η Τουρκία ανάγκασε τους συριακούς αντάρτες, οι οποίοι πολεμούσαν το συριακό καθεστώς που υποστηρίζεται από τη Ρωσία, να αλλάξουν πορεία και να πολεμήσουν τους Κούρδους, ώστε το συριακό καθεστώς να μπορέσει να ευημερήσει. Στην συνέχεια η Τουρκία έστειλε τους αντάρτες να πολεμήσουν αλλού για να αποδυναμώσουν ακόμα περισσότερο την εξέγερση. Δέκα χρόνια μετά την έναρξη της συριακής σύγκρουσης, η Τουρκία έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στο καταλάγιασμα της επανάστασης.
Το Ιράν, η Τουρκία και η Ρωσία δουλεύουν μαζί στην διαχείριση της κατάστασης στην Συρία από το 2017 όταν και πήραν την πρωτοβουλία και διοργάνωσαν την σύνοδο της Αστάνα, από την οποία αποκλείστηκαν οι ΗΠΑ.
Το ταξίδι του Ζαρίφ στην Κωνσταντινούπολη είναι ένα από τα πολλά στα οποία Τούρκοι και Ιρανοί ομόλογοι συνεργάζονται και επιδεικνύουν τις θερμές τους σχέσεις.
Η Τουρκία θέλει περισσότερο εμπόριο με το Ιράν μέσω σιδηροδρομικών συνδέσεων και επίσης θέλει να συνεργαστεί με την Τεχεράνη με άλλους τρόπους. Από τη Ρωσία, η Άγκυρα θέλει περισσότερούς S-400 και στρατιωτικό υλικό.
Μια πρόσφατη συμφωνία μεταξύ της Βαγδάτης και του Ερμπίλ (σ.σ. πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν) για την ασφάλεια της επαρχίας Σιντζάρ και ο εντατικός διάλογος μεταξύ Τουρκίας και Ιράκ στοχεύουν στον περιορισμό της επιρροής του PKK (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα) σε μια ευρύτερη περιοχή στο βόρειο Ιράκ και στην ανατολική Συρία.
Εν τω μεταξύ, η Τουρκία, η Ρωσία και το Κατάρ εξέδωσαν κοινή δήλωση την περασμένη εβδομάδα, μετά από συνομιλίες μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών τους στη Ντόχα, όπου δεσμεύονται να «υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Το Ιράν χαιρετίζει «οποιαδήποτε πρωτοβουλία που ανακουφίζει τον πόνο του συριακού λαού και επιτυγχάνει την σταθερότητα και την ειρήνη στη Συρία», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, Σάβτιτ Κατιτζάντεχ, τονίζοντας ότι η σύνοδος της Αστάνα μεταξύ Άγκυρας, Μόσχας και Τεχεράνης ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες πρωτοβουλίες τερματισμού της συριακής σύγκρουσης.
Πριν από ένα μήνα, υπήρχαν φήμες ότι η Τουρκία και το Ιράν ενδέχεται να συγκρουστούν στο Ιράκ, αλλά τώρα φαίνεται ότι οι δύο χώρες παραμέρισαν τις διαφορές τους. Η Τουρκία θέλει το Ιράν να την βοηθήσει να πολεμήσει τους Κούρδους, οι οποίοι σύμφωνα με την Άγκυρα είναι μέλη του PKK.
Η Άγκυρα προσπαθεί να απαγορεύσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης χαρακτηρίζοντάς τα ως «τρομοκράτες» που συνδέονται με το PKK. Οι ΗΠΑ εξέφρασαν την ανησυχία τους, αλλά η Τουρκία ελπίζει ότι θα μπορέσει να αντιγράψει το αυταρχικό καθεστώς της Ρωσίας και του Ιράν. Μαθαίνει από τη Ρωσία πώς να αντιμετωπίσει τους αντιφρονούντες - όπως πώς αντιμετώπισε η Ρωσία τον κριτικό του Πούτιν, Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος φυλακίστηκε.
Για πολλά χρόνια, η Άγκυρα μίλαγε στη Μόσχα και την Τεχεράνη για εταιρικές σχέσεις, την ίδια ώρα που διαβεβαίωνε την Ουάσιγκτον ότι ήταν κατά της Ρωσίας και του Ιράν.
Η Τουρκία κινητοποιούσε τα λόμπι που χρησιμοποιούσε στην Ουάσινγκτον για να προωθήσει τις αφηγήσεις της για το πώς «πολεμούσε την τρομοκρατία» και πώς προκαλούσε τη Ρωσία και το Ιράν «γεωπολιτικά».
Ωστόσο, η πραγματικότητα ήταν ότι η Τουρκία συνεργαζόταν πάντα στενά με τη Ρωσία και το Ιράν. Μάλιστα, το 2018 «ανακάλυψε» μια φανταστική τρομοκρατική απειλή από την κουρδική περιοχή του Αφρίν για να δικαιολογήσει την εισβολή που έκανε.
Υποστήριζε ακόμη και ότι πολεμούσε το ISIS όταν επέτρεπε στις οικογένειες του ISIS να πάνε από την Ράκα στο Ιντλίμπ.
Ο ηγέτης του ISIS Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι βρέθηκε μερικές εκατοντάδες μέτρα από τα τουρκικά σύνορα στο Ιντλίμπ. Ο ισχυρισμός ότι η Τουρκία ήταν ενάντια στο Ιράν, αποτελούσε προπαγάνδα των λόμπι που δούλευαν υπέρ της Άγκυρας και χρησίμευσε ως σημείο επαφής με την κυβέρνηση Τραμπ.
Ακόμη και μετά την αποχώρηση της διοίκησης Τραμπ, μερικοί από αυτούς που ήταν κοντά στην Τουρκία συνέχισαν να προωθούν αυτήν την αφήγηση. Αλλά ακόμη και η Τουρκία ισχυρίζεται τώρα ότι αποστασιοποιείται από τους εξτρεμιστές ακτιβιστές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε μια προσπάθεια να προσπαθήσει να επιδιορθώσει τα πράγματα με τα αραβικά κράτη στην περιοχή.
Ο μακροπρόθεσμος στόχος της Τουρκίας στο συμβιβασμό που προσπαθεί να κάνει με τα κράτη της περιοχής και στην επέκταση της συμμαχία της με το Ιράν και τη Ρωσία είναι να νομιμοποιήσει τη συνεχιζόμενη κατοχή τμημάτων της Συρίας και βάσεων στο Ιράκ.