Το Ισραήλ προμηθεύει «υπό άκρα μυστικότητα» τη δρούζικη μειονότητα της Συρίας με όπλα, πυρομαχικά και στρατιωτικό εξοπλισμό από την πτώση της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ-Άσαντ τον περασμένο χρόνο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post στις 23 Δεκεμβρίου.
Μετά την έναρξη της κατοχής της νότιας Συρίας από το Ισραήλ τον Δεκέμβριο του 2024, το Τελ Αβίβ άρχισε να αποστέλλει βοήθεια στις περιοχές όπου ζουν Δρούζοι. Όπως ανέφεραν δύο πρώην Ισραηλινοί αξιωματούχοι στην αμερικανική εφημερίδα, μαζί με τις παλέτες ανθρωπιστικής βοήθειας περιλαμβάνονταν 500 τυφέκια, πυρομαχικά και αλεξίσφαιρα γιλέκα, τα οποία ρίχτηκαν αεροπορικώς για να εξοπλίσουν μια δρούζικη πολιτοφυλακή με την ονομασία «Στρατιωτικό Συμβούλιο».
Σύμφωνα με συριακές δρούζικες και ισραηλινές πηγές, το Ισραήλ συνεχίζει τις αεροπορικές ρίψεις μη φονικού στρατιωτικού υλικού, όπως αλεξίσφαιρα και ιατρικές προμήθειες, αποδυναμώνοντας ουσιαστικά την ικανότητα της κυβέρνησης του Άχμαντ αλ-Σαράα να εδραιώσει τον έλεγχο και να συγκεντρώσει την εξουσία. Παράλληλα, Ισραηλινοί αξιωματούχοι φέρονται να καταβάλλουν μηνιαίες πληρωμές ύψους 100 έως 200 δολαρίων σε περίπου 3.000 Δρούζους μαχητές.
Η Washington Post αποδίδει αυτή τη στήριξη στη βαθιά δυσπιστία του Ισραήλ απέναντι στη νέα συριακή ηγεσία υπό τον Άχμαντ αλ-Σαράα, ιδρυτή της Αλ Κάιντα στη Συρία και πρώην υπαρχηγό του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ.
Ο Χασούν Χασούν, πρώην δρούζος ταξίαρχος του ισραηλινού στρατού, δήλωσε στην εφημερίδα ότι συμμετείχε στην επιχείρηση στήριξης, η οποία περιγράφεται ως «μυστική συνεργασία». Όπως ανέφερε, κύκλοι του ισραηλινού μηχανισμού ασφαλείας πίεσαν για την ενίσχυση των Δρούζων και τη μετατροπή τους σε επίσημο ένοπλο πληρεξούσιο του Ισραήλ.
«Το Ισραήλ πρέπει να ανέβει επίπεδο και να λειτουργεί ως στρατηγική δύναμη, οικοδομώντας συμμαχίες με κάθε είδους εταίρους και πληρεξούσιους, τους οποίους θα καθιστά πιστούς σε αυτό – και στους οποίους θα παραμένει πιστό», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι στήριξαν τον εξοπλισμό των Δρούζων για δύο βασικούς λόγους: θεωρούσαν «αφελείς» τις προσπάθειες ΗΠΑ και ΕΕ να συνεργαστούν με τον Σαράα, τον οποίο αντιμετωπίζουν ως αμετανόητο ισλαμιστή μαχητή και δυνητική απειλή, ενώ παράλληλα επικαλούνταν ηθική υποχρέωση προστασίας των «αδελφών» της ισχυρής δρούζικης κοινότητας του Ισραήλ στη Συρία.
Η ισραηλινή στήριξη προς τους Δρούζους κορυφώθηκε τον Απρίλιο, αλλά άρχισε να υποχωρεί τον Αύγουστο, όταν το Τελ Αβίβ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση Σαράα. Την ίδια περίοδο, το Ισραήλ εξέφρασε επιφυλάξεις για την «αξιοπιστία των δρούζικων αποσχιστικών ομάδων» και τη βιωσιμότητα των στόχων τους.
Τον Ιούλιο, σφοδρές συγκρούσεις ξέσπασαν στη Σουέιντα της νότιας Συρίας μεταξύ των δυνάμεων του Σαράα και δρούζικων πολιτοφυλακών. Το Ισραήλ εξαπέλυσε τότε σφοδρά πλήγματα στη Δαμασκό, στοχεύοντας το υπουργείο Άμυνας και το Προεδρικό Μέγαρο, παρουσιάζοντας τις επιθέσεις ως «υπεράσπιση» της δρούζικης κοινότητας. Κατά τις συγκρούσεις αυτές, εκατοντάδες Δρούζοι άμαχοι εκτελέστηκαν από κυβερνητικά στρατεύματα.
Το Τελ Αβίβ και η νέα συριακή κυβέρνηση βρίσκονται εδώ και μήνες σε απευθείας συνομιλίες με στόχο μια συμφωνία ασφαλείας. Η Δαμασκός έχει δηλώσει ότι «δεν έχει καμία πρόθεση» να συγκρουστεί με το Ισραήλ και φέρεται να έχει δεσμευτεί για συντονισμό με το Τελ Αβίβ απέναντι στο Ιράν, τη Χεζμπολάχ και τον λεγόμενο Άξονα της Αντίστασης.
Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις εμφανίζονται πλέον παγωμένες, παρά την πρόοδο που είχε σημειωθεί. Το Ισραήλ αρνείται να αποσύρει τα στρατεύματά του από τη Συρία και απαιτεί την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση του νότου της χώρας, συνδέοντας οποιαδήποτε αποχώρηση με μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι συνεχίζουν να επικρίνουν ανοιχτά τον Σαράα, παρουσιάζοντας την κυβέρνησή του ως απειλή.