Ένας σπουδαίος πρωταγωνιστής του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης έφυγε σήμερα από τη ζωή. Η αυλαία έπεσε για τον Νίκο Γαλανό, με τον καλλιτεχνικό κόσμο να εκφράζει την οδύνη του για την απώλειά του.
Ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που χωρίς να το επιδιώκουν, φώτιζαν το φακό. Ένα πρόσωπο που έμοιαζε φτιαγμένο για τη μεγάλη οθόνη. Ο Νίκος Γαλανός δεν υποκρίθηκε ποτέ ότι είναι κάποιος άλλος. Κι όμως έζησε δεκάδες ζωές στην σκηνή και στην κάμερα.
Πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και αμέσως καθιερώθηκε ως ο απόλυτος ζεν πρεμιέ. Όχι μόνο για την ομορφιά του, αλλά και για τον τρόπο που κράταγε το ρόλο του.
Ο Νίκος Γαλανός (πραγματικό όνομα Νίκος Σουπιωνάς) γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1945. Έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1962 ερμηνεύοντας ένα μικρό ρόλο στην ταινία “Οργή”. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη, ενώ έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο παίζοντας μαζί με την Τζένη Καρέζη στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Την ίδια περίοδο συμμετείχε και στις ταινίες “Κραυγή” (1964), “Τα δάκρυα μου είναι καυτά” (1964), “Ο Ουρανοκατέβατος” (1965), “Η λεωφόρος του μίσους” (1968), “Πανικός” (1969) και “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα” (1969).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 πρωταγωνίστησε μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία “Ένα αστείο κορίτσι”, ενώ ακολούθησαν κι άλλοι σημαντικοί ρόλοι σε ταινίες, όπως “Ορατότης μηδέν” (1970), “Ο Αστραπόγιαννος” (1970), “Η Αλίκη Δικτάτωρ” (1972) και “Η αμαρτία της ομορφιάς” το 1972 που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το 1974 έκανε το τηλεοπτικό του ντεμπούτο μέσω της σειράς “Οι Δίκαιοι”, ενώ ακολούθησαν πρωταγωνιστικοί ρόλοι και σε άλλες σειρές. Τα τελευταία χρόνια εμφανιζόταν στη σειρά “Η Γη Της Ελιάς”.
Ο ίδιος ήθελε να έχει διάρκεια. Να τον θυμούνται και όχι να τον χαζεύουν. «Είμαι ένας περίεργος χαρακτήρας που δε μένω σε αυτό που μου δίνεται. Σκαλίζω μέσα από το μάτι και βλέπω μέσα τι μπορεί να κρύβεται».
Και τον θυμόμαστε σε κάθε ρόλο του. Από τις δραματικές σειρές της δεκαετίας του ’80 ως τις νεότερες επιτυχίες στην τηλεόραση, άφηνε πίσω του την ίδια διακριτική ευγένεια.
Η Μπέτυ Αρβανίτη μιλώντας στο ΕΡΤΝews ανέφερε ότι ήταν ένας πολύ καλός ηθοποιός, πολύ καλός συνάδελφος, πολύ σημαντικός άνθρωπος.
Η Άννα Βαγενά είπε ότι θυμάται «ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί, ευγενικό, τρυφερό, πολύ ευγενικό άνθρωπο, με ταλέντο».
« Ο Νίκος ήταν ένας άνθρωπος πάρα πολύ εργατικός και ταλαντούχος. Ήταν ένας προσωπικός μου φίλος, ανεκτίμητος.
Ένας άνθρωπος που στην αρχή της καριέρας μου με βοήθησε πολύ» δήλωσε ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Έφυγε αθόρυβα όπως έζησε, μα άφησε πίσω του μια παρουσία που δεν ξεχνιέται.
Δήλωση της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Νίκου Γαλανού
Πληροφορούμενη την απώλεια του Νίκου Γαλανού, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Με θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια του Νίκου Γαλανού, που κλείνει μια δημιουργική σταδιοδρομία έξι δεκαετιών στο σανίδι, τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Ο Νίκος Γαλανός έγινε γνωστός από τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους σε ταινίες της ύστερης φάσης της ακμής του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου για να διαπρέψει, στη συνέχεια, και στην τηλεόραση. Αγαπήθηκε δίκαια από το κοινό, που είδε στο πρόσωπό του έναν από τους διαχρονικούς σταρ της οθόνης.
Η αναγνωρισμότητά του, όμως, κάθε άλλο παρά τον εμπόδισε να ξεδιπλώσει τα αδιαμφισβήτητα υποκριτικά του προσόντα στη σκηνή, σε μια ευρύτατη γκάμα απαιτητικών ρόλων, από όλο το φάσμα του ρεπερτορίου. Η εξωτερική εμφάνιση και η έμφυτη γοητεία του συνδυάστηκε πάντοτε με την αφοσίωσή του στην Τέχνη, τη διαρκή καλλιέργεια των εκφραστικών μέσων του, αλλά και την αναζήτηση και την επίτευξη της υποκριτικής ωριμότητας για να διαπλάσει έναν πρωταγωνιστή που αφήνει διακριτό αποτύπωμα και στην Τέχνη, αλλά και στην αποδοχή από το κοινό.
Στην οικογένειά του, τους φίλους του και τους συναδέλφους του απευθύνω ειλικρινή συλλυπητήρια.