Νέα τροπή λαμβάνει η υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, καθώς το δικαστήριο αποφάσισε, μετά από πρόταση του εισαγγελέα, να καλέσει για κατάθεση δέκα νέα πρόσωπα που προέκυψαν από την εξέταση των προηγούμενων μαρτύρων. Τα πρόσωπα αυτά, στην πλειοψηφία τους, φέρονται να έχουν διαδραματίσει κομβικό ρόλο και να είχαν σχέση με τις ελεγχόμενες εταιρείες Krikel και Intellexa.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η εκ νέου κλήση του Αιμίλιου Κοσμίδη, η πιστωτική κάρτα του οποίου φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την πληρωμή του μολυσμένου μηνύματος με παραλήπτη τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη. Ο Κοσμίδης είχε προηγουμένως καταθέσει ότι δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση, ισχυριζόμενος ότι είχε χάσει την κάρτα του.
Νωρίτερα, ιδιαίτερα σημαντικά στοιχεία εισέφερε στο δικαστήριο ο Στέφανος Γκρίτζαλης, μέλος της ΑΔΑΕ και καθηγητής Ασφάλειας Πληροφοριακών Συστημάτων. Ο μάρτυρας περιέγραψε βήμα προς βήμα τις κινήσεις της Αρχής, η οποία κατάφερε να εντοπίσει τον αριθμό από τον οποίο εστάλη το μολυσμένο μήνυμα προς τον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς και τον αριθμό της πιστωτικής κάρτας που το πλήρωσε.
Ο κ. Γκρίτζαλης σημείωσε ότι ο αποστολέας του μηνύματος του Ανδρουλάκη είχε στείλει άλλα 25 μηνύματα, γεγονός που δημιουργεί «πεδίον δόξης λαμπρό» για τη Δικαιοσύνη να εντοπίσει το φυσικό πρόσωπο.
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε και στον έλεγχο που διενήργησε η ΑΔΑΕ στο ΚΕΤΥΑΚ μετά από δημοσιεύματα. Εξήγησε ότι ο έλεγχος δεν είχε ως στόχο την εύρεση του server του Predator, καθώς αυτό θα ήταν «αστείο», αλλά να διαπιστωθεί η λειτουργία του ΚΕΤΥΑΚ. Τόνισε πως το κρίσιμο ερώτημα παραμένει αν οι 92 παρακολουθούμενοι από το Predator ήταν ταυτόχρονα υπό παρακολούθηση και από την ΕΥΠ, ώστε να εντοπιστεί ενδεχόμενο κοινό κέντρο παρακολούθησης.
Σχετικά με την ΕΥΠ, ο κ. Γκρίτζαλης επανέλαβε ότι η Υπηρεσία ουδέποτε έδωσε τα έγγραφα για την παρακολούθηση των Ανδρουλάκη και Κουκάκη, επικαλούμενη το απόρρητο. Τέλος, έκανε λόγο για την αυτοκαταστροφική ικανότητα του επιτιθέμενου λογισμικού, μόλις ο χρήστης αντιληφθεί την παρουσία του, ένα φαινόμενο που παλαιότερα υπήρχε μόνο σε ταινίες.
«Κενό γράμμα» οι έλεγχοι της ΑΔΑΕ για τις υποκλοπές, κατέθεσε ο Χρήστος Ράμμος
Ως «κενό γράμμα» χαρακτήρισε τους ελέγχους της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) για τις τηλεφωνικές υποκλοπές ο πρώην πρόεδρος της Αρχής, Χρήστος Ράμμος, καταθέτοντας για πρώτη φορά δημόσια στο δικαστήριο όπου δικάζονται εμπλεκόμενοι.
Ο κ. Ράμμος, ο οποίος διαχειρίστηκε τις καταγγελίες για τις παράνομες παρακολουθήσεις, τόνισε ότι οι έλεγχοι ήταν ημιτελείς και εμποδίστηκαν εξ αρχής.
Ο επίτιμος ανώτατος δικαστικός περιέγραψε τη δυσκολία της Αρχής να λειτουργήσει:
- Έλεγχοι στην ΕΥΠ: Χαρακτήρισε τους ελέγχους στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) ως «κενό γράμμα», καθώς η ΑΔΑΕ μπόρεσε να ελέγξει μόνο τις διατάξεις για την άρση του απορρήτου, αλλά δεν είχε πρόσβαση στους φακέλους που αφορούσαν τους λόγους των παρακολουθήσεων.
- Έρευνα στο ΚΕΤΥΑΚ: Σχετικά με την έρευνα στο Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας (ΚΕΤΥΑΚ), ο κ. Ράμμος δήλωσε ότι το τοπίο ήταν «θολό». Εξήγησε ότι ο έλεγχος έγινε κατόπιν ειδοποίησης και ότι, από «καλοπιστία», ήλεγξαν μόνον όσα τους έδειξαν, παραδεχόμενος μάλιστα σε διάλογο με τον εισαγγελέα ότι δεν ελέγχθηκε δεύτερο κτίριο στο οποίο ενδεχομένως να υπήρχε άλλος εξοπλισμός. Είπε χαρακτηριστικά πως «δεν πήγαμε εκεί να βρούμε τον υπολογιστή που ξεκίνησαν οι επιθέσεις».
Παρέμβαση εισαγγελέα και διαφωνίες
Ο κ. Ράμμος αναφέρθηκε στην γνωμοδότηση του τότε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρου Ντογιάκου, η οποία έκρινε ότι η ΑΔΑΕ δεν είχε αρμοδιότητα να διαχειρίζεται αιτήματα πολιτών για παρακολούθηση για λόγους εθνικής ασφάλειας. Χαρακτήρισε τη γνωμοδότηση ως «παρέμβαση στην Αρχή» και σημείωσε ότι αυτή δημιούργησε «ταλάντευση στην Ολομέλεια» της ΑΔΑΕ.
Επανέλαβε, ωστόσο, ότι η Αρχή κατάφερε να εντοπίσει την πιστωτική κάρτα από την οποία «αγοράστηκαν» τα μολυσμένα μηνύματα που εστάλησαν μεταξύ άλλων στον Νίκο Ανδρουλάκη, τονίζοντας ότι «δεν αξιοποιήθηκε αυτό το στοιχείο για να αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ».
Τέλος, ο κ. Ράμμος σχολίασε τη στοχοποίησή του με εκφράσεις όπως «delivery boy του ΣΥΡΙΖΑ» ή «προδότης», ρωτώντας ρητορικά «δεν είναι δολοφονία χαρακτήρα;».